Τη Έφης Μιχελάκη*
Τσι αρχές τσι δεκαετίας του ογδοήντα, τα διπλώματα οδήγησης για τα τραχτέργια και τσι σκαφτικιές μηχανές, τα ‘δινε η παλαιά Υ. Ε. Β. στη Κρήτη.
Αλλού δε γατέχω πως το κάνανε, να το ξεκαθαρίσομε ετουτονά!
Όποιος ήθελε ετοτεσάς να πάρει δίπλωμα οδήγησης, επήγαινε με μια ντενέκα λάδι
δυό κεφαλές τυρί γή κατσοχειράκια απ’ το δικό ντου τυροκομειό, και ήφευγε τα ίσα πίσω απ’ τη Χώρα στο χωργιό ντου με το δίπλωμα οδήγησης στη κωλότσεπη..
Άσχετα πως δεν εκάτεχε να λαλεί καθόλου, γή πως δεν είχε δεί ποτές του τραχτέρι γή σκαφτικιά. Μήδε απ’τη φωτογραφία.
Δεν εγατέχανε μούδε τσι ταχύτητες, μούδε το τιμόνι μούδε το συμπλέχτη μούδε και το χερόφρενο ηντά’ναι..
Διπλωματούχοι ήτονε σάϊκα κι ας μην εκατέχανε να πούνε τη λέξη ντεμπραγιάζ.
Κι ήτονε κι επικίνδυνο ετουτονά, γιατί όλοι ετουτοινά οι καινούργιοι σοφέρηδες εκοντέψανε να κατασκοτώσουνε τσι αποδέλοιπους τσι στράτες στα χωργιά μας.
Ήτονε δημόσιος κίνδυνος ως θελα πορίσουνε στι δρόμους στο χωριό γή στην εξοχή.
Στο δικό μου χωργιό στ’ Ασήμι, δεν είχενε πομείνει τράφος ορθός, μπεντένι στελιωμένο και δεντρό να μην το ‘χουνε ξεπατωμένο.
Ευτυχώς που είχαμε βάγκες στι άκρες στι δρόμους, κι εδίναμε μέσα ως θελα ιδούμε το ζόρε, αλλιώς θελα ‘ να μαστε ξοφλημένοι όλοι μικιοί μεγάλοι.
Απο τουτανά τα διπλώματα είχε παρμένο και μιά χωργιανή μου, η Μαρίκα, με τη ντενέκα το λάδι (απου λέγαμε) .
Και την οδηγούσε τη σκαφτικιά με κέφι και χωρίς επίγνωση του κινδύνου χρόνους ολόκληρους.!
Τελευταία εντάκαρε να οδηγά κι ο άντρας τση κι αυτή εμάνιζε και του λεγε.
– ” Γιώργη , στ’ όνομά μου είναι μπρέ το δίπλωμα κι εσύ θα οδηγείς τη σκαφτικιά;
Να σκοτώσεις και κιανένα άθρωπο να μπλέξομε” ;
Η ίδια βέβαια μέχρι τοτεσάς, δεν είχε αφητή όρνιθα στη γειτονιά να μην την έχει τσαλωπατημένη και στύλο τση Δεής κουτουλημένο.
Και ως θελα κούσουνε οι μωρομάνες το βρούχος τση σκαφτικιάς αγλακούσανε κι ανεμαζώνανε τα κοπέλια ντως στα σπίθια μέσα..
Αλησμόνητοι χρόνοι οι παντέρμοι απου δε ξαναγιαγέρνουνε οπίσω..
Οσο για τα διπλώματα οδήγησης, δε σας σε τάσω πως αλλάξανε και πολλά πράματα…
Ώρα σας καλή, και είπαμε , καλλιά να γελούμε παρα να κλαιμε..!
* Η Έφη Μιχελάκη είναι Κτηνίατρος από το Ασήμι, με καταγωγή τους Παρανύμφους Αστερουσίων
