Της Μαρίας Μαυρουδή*
Όλοι μας αρκετές φορές έχουμε χρησιμοποιήσει τη φράση: «Άγιε μου Φανούριε… φανέρωσε το» τάζοντας πίτα ή κερί στη χάρη του αφού ο Άγιος Φανούριος πάντοτε βοηθάει να βρεθούν τα χαμένα, που ο καθένας κατά την πίστη και την ανάγκη του ζητάει.
Κάθε χρόνο στις 27 Αυγούστου οι Εκκλησίες γεμίζουν πίτες φτιαγμένες από τις ίδιες τις νοικοκυρές. Είναι οι γνωστές σε όλους μας «Φανουρόπιτες».
Πρόκειται για μια μίξη, τόσο της λαϊκής παράδοσης, όσο της πίστης και των τοπικών εθίμων που ξεκίνησε στη Ρόδο και σταδιακά επεκτάθηκε σε ολόκληρη τη χώρα.
Λέγεται πως Φανούριος δεν είναι καν το πραγματικό όνομα του Αγίου.
Μέχρι τον 14ο ή 15ο κατ’ άλλους αιώνα, ο Άγιος δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστός.
Εκείνη την εποχή στη Ρόδο, κατά την διάρκεια εργασιών αναστήλωσης των τειχών της πόλεως, αποκαλύφθηκε πως υπήρχε ένας μισογκρεμισμένος Ναός στον οποίο υπήρχαν πολλές παλαιές εικόνες.
Μια από αυτές, η πιο καλοδιατηρημένη σύμφωνα με την παράδοση, ήταν ενός Αγίου ο οποίος φορούσε ρωμαϊκά στρατιωτικά ρούχα και κρατούσε ένα κερί κι έναν Σταυρό.
Το όνομα που φαινόταν ήταν «Ο Άγιος Φανώ».
Έτσι λόγω της ετυμολογίας του ονόματός του, και της συγγένειάς του με το ρήμα φαίνω, που σημαίνει φανερώνω, είναι ο Άγιος Φανούριος ιδιαιτέρως δημοφιλής στην λαϊκή παράδοση για την φανέρωση χαμένων ανθρώπων, ζώων ή πραγμάτων.
Εύχομαι ο Άγιος να φανερώσει στον καθένα ό,τι πραγματικά επιθυμεί η ψυχή του.
* Η Μαρία Μαυρουδή είναι δασκάλα στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Μοιρών
