Η λέξη «ψίκι» ήταν πριν 50 χρόνια μέσα στο λεξιλόγιο των Μεσαριτών και των Κρητικών…
Στις μέρες μας πιθανόν να είναι άγνωστη στη νέα γενιά.
Το ψίκι είναι η πομπή, η συνοδεία, και ειδικότερα η γαμήλια πομπή, ιδίως η νυφιάτικη, που παλιότερα έπαιρνε τη νύφη από το σπίτι της, με όργανα, κάποτε και με όλα τα προικιά επάνω σε υποζύγια, και οδηγούσε τη νύφη στην εκκλησία. Η λέξη χρησιμοποιείται ακόμα σε αναπαραστάσεις παραδοσιακών γάμων. Σε πολλά μέρη υπήρχε και γαμπριάτικο ψίκι.
Μια λέξη που τη χρησιμοποιούσε συχνά ο Καζαντζάκης (π.χ. στο Χριστός ξανασταυρώνεται: «κι όλο το ψίκι, γαμπρός, γονέοι, βλάμηδες»)…
Μας τη θύμισαν δυο φωτογραφίες της Ελένης Σημαντήρη που χρονολογούνται το 1908 και είναι από ψίκι στη Μεσαρά…
Στοιχεία για το ψίκι από το periergos.gr!
