Όταν μου έφερε ο Σακελλάριος τον
”Ηλία του 16ου” για να διαβάσω το
σενάριο, ξαγρύπνησα όλο το βράδυ.
Το διάβασα τρεις φορές και το πρωί
του είπα:
”Γύρισμα και την Κυριακή που μας
έρχεται αν μπορούμε, Αλέκο μου.”
Και αρχίσαμε Κυριακή στις επτά
το πρωί, με τον Ντίνο Κατσουρίδη
οπερατέρ.
Γυρίσαμε τρεις μέρες, τα είδε
ο Φίνος τα πλάνα και τις σκηνές
αλλά τελικά δεν του άρεσαν.
Την άλλη μέρα
με φώναξε στο γραφείο του
και μου είπε:
”Κώστα,
θα τα πετάξουμε αυτά που γυρίσαμε.”
Ρώτησα πραγματικά στεναχωρημένος:
”Μα γιατί, τί έγινε;”
”Ξέρεις”, μου είπε, ”έπρεπε
να τον τσιμπήσεις λίγο στην προφορά.
Να τον κάνεις βλαχάκι.
Όλοι οι πολιτσμάνοι
από τα χωριά έχουν έρθει.”
”Μα δεν είμαι πολιτσμάνος”
του απάντησα.
”Εγώ λάθρα έχω φορέσει τη στολή.”
”Καλά,
τσίμπα τον λίγο εσύ και μη ρωτάς”
μου είπε.
Δε ρώτησα κάτι περαιτέρω.
Έκανα αυτό που μου είπε
και πλακώσαμε τον Ηλία και τον
γυρίσαμε μέσα σε δεκαέξι μέρες.
Ήταν εννιάμισι πράξεις το έργο.
Και τι έκανε ο Αλέκος;
Είχε κανονίσει – αν είναι δυνατόν –
να βγάζουμε μία πράξη την ημέρα.
Φοβερή προετοιμασία.
Από τις οκτώ
μέχρι τις δέκα και μισή το πρωί,
μαζί με τον Κατσουρίδη και τον
βοηθό του, ετοίμαζαν τα πάντα.
Μετά μου έλεγε:
”Κώστα, πάμε. Είναι όλα έτοιμα.
Αν είμαστε κι από διάλογο έτοιμοι,
φύγαμε!”
Κι έτσι γυρίστηκε
σε δεκαέξι μέρες ο Ηλίας…
Κώστας Χατζηχρήστος
………………………………………………………….
Απόσπασμα
από το βιβλίο του Μάνου Τσιλιμίδη
ΣΧΕΔΟΝ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ
Πηγή: Πρόσωπα
