Κείμενο – Φωτογραφία: Μιχάλης Ανδριανάκης
ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ…
…στην εργώδη προσπάθειά του να φτάσει από το πλακόστρωτο στο ταβάνι, αφήνοντας πίσω του μια γυαλιστερή γραμμή, καθώς η μέρα ήταν βροχερή και όλοι τους βρήκαν ευκαιρία να σεριανίσουν (ας μην ήταν Μεγάλο Σάββατο και θα σας έλεγα…).
Αργά, βασανιστικά, επίμονα.
Τον τράβηξα και βίντεο, για να τον χρονομετρήσω, κάτι όμως δεν πήγε καλά.
Αν τον ρώταγα “πως ανέβηκες χοχλιέ (κατ’ άλλους σαλίγκαρε) εκεί πάνω;”, θα μου απαντούσε , όπως και πολλοί άλλοι, με το κλασικό : “έρποντας, γλύφοντας και με τα κέρατά μου”…
