Σύνταξη κειμένου, διάσωση ιστορικού: Φανούριος Ζαχαριουδάκης
Στο Βορζανό καφενείο στις Μοίρες, πριν κάμποσα χρόνια, καθόταν ο Μανούσος παρέα με το χωριανό του το Κωσταντή, καθώς επίσης με το κοντοχωριανό Χρηστοφή και τη γυναίκα του Ζουμπουλιά.
Φανατικοί οπαδοί, όλοι ντος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Ενώ έπιναν ρακές, σχολίαζαν τη πολιτική επικαιρότητα.
Ήταν τότε που έχασε το ΠΑ.ΣΟ.Κ, στις εκλογές, τους Ιατρικούς και Δικηγορικούς συλλόγους των Αθηνών.
Όλοι τους, ήταν απόλυτα σύμφωνοι πως, μόλις το ΠΑ.ΣΟ.Κ έθιξε τα συμφέροντα των Γιατρών και Δικηγόρων, τους έχασε από το κόμμα.
Φτάνει ωστόσο ο Νικολής, αγαπητός φίλος και κοντοχωριανός και των τεσσάρων.
Ο Νικολής ήταν λεβεντόγερος, φορούσε πάντα τη καλοσιδερωμένη γκιλότα και τα ζαρωτά Κρητικά στιβάνια.
Ήταν δε και φανατικός οπαδός της Ν. Δ.
Μόλις έφθασε στο καφενείο, εδέχθη ευχαρίστως το παραδοσιακό κέρασμα από τους προαναφερόμενους φίλους του.
Κάθισε στη συνέχεια παρέα με αυτούς, ενώ για μιας μπήκε στη συζήτηση, αφού πιο μπροστά έβγαλε μια εφημερίδα της τελευταίας ημέρας από τη τσάντα του.
Λες και ήθελε να τελειώσει μια προηγούμενη συζήτηση που είχαν κάνει και είχε απομείνει ημιτελής.
Απευθυνόμενος λοιπόν στο Μανούσο του λέει:
– Κατέχεις το εδά μρε Μανούσο, είντα θα πάθει το ΠΑ.ΣΟ.Κ, απού έχασε τσι Γιατρούς και τσι Δικηγόρους;; Κατέχεις;; Πες μου κατέχεις;;
– Είντα μρε Νικολή θα πάθει, ανε πιστεύγεις σε κιά να ξύλο, του ανταπαντά ο Μανούσος, απού να μπαινοβγαίνουνε, αργά, ταχιά, στα σπίθια σας!!
Ετσά να μπαινοβγαίνουνε!!!
