του Πέτρου Μηλιαράκη*
Το παρανάλωμα του πυρός απο το οποίο δοκιμάζεται η χώρα, αποδεικνύει για μία ακόμη φορά ότι το «όλον σύστημα» της μεταπολιτευτικής περιόδου, ανεξαρτήτως του ποιοι είναι στην κυβέρνηση, δείχνει μια παθογένεια που επιβάλλει άμεση επανατοποθέτηση της κοινωνίας και της πολιτικής σε ό,τι αφορά εν γένει τα κοινωνικά, ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, αλλά και ευρύτερα το δημόσιο συμφέρον.
ΤΟ ΑΧΘΟΣ ΤΗΣ ΧΡΕΟΔΟΥΛΟΠΑΡΟΙΚΙΑΣ
Σε πολιτικό-κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο έχει αποδειχθεί ότι η Ελλάδα είναι υποταγμένη στους δανειστές, στο πλαίσιο μιας χρεωδουλοπαροικίας που δεν αξίζει στο λαό μας και στην ιστορία του τόπου μας. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ , κράτος- μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει καταστεί αχθοφόρος ενός δυσβάσταχτου χρέους με από καθέδρας εποπτεία των δανειστών!
Η αναγκαία δημοσιονομική πειθαρχία και τα όρια μέσα στα οποία πρέπει και μπορεί να διαμορφώνεται η ελληνική δημοσιονομική πολιτική, αφορά ακόμη και σε ζητήματα άμυνας και ασφάλειας. Προδήλως δε η Ελλάδα υποτάσσεται στις αυστηρές υποδείξεις των μνημονιακών επιταγών για ένα χρέος που αντί να μειώνεται, αυξάνεται έναντι του ΑΕΠ.
Περαιτέρω δεν αξίζει στη χώρα μας να μην αξιοποιείται ο γεωπολιτικός και γεωστρατηγικός της ρόλος. Το πολιτικό δε προσωπικό που εκπροσωπεί την χώρα, δεν αισθάνεται ότι μπορεί ακόμη και να «αρνηθεί» (!) πολιτικές που επιτάσσει η «ελίτ των Βρυξελλών – Φρανκφούρτης».
- ΤΟ VETO ΣΗΜΑΙΝΕΙ : ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΥΠΑΚΟΗ
Κοινός τόπος είναι ότι το πολιτικό προσωπικό το οποίο-κυρίως απο τη μνημονιακή εποχή- εκπροσωπεί την χώρα , ως «εντασσόμενο στο μνημονιακό τόξο» ,δεν αισθάνεται ότι μπορεί να προβάλλει βέτο (veto) σε πολιτικές οι οποίες προδήλως δεν μπορούν να εξυπηρετούν τα εθνικά συμφέροντα. Και τούτο, παρά το δεδομένο, ότι σε πλείστες περιπτώσεις απαιτείται ομοφωνία, οπότε η διαφωνία είναι θεσμοθετημένη, δηλαδή έχει «ρεαλιστική βάση» και στηρίζεται στη νόμιμη προϋπόθεση του νομικού όρου της «αρνησικυρίας-veto».
Αναφέρομαι δε στον όρο «ρεαλιστική ανυπακοή» , που αφορά ακριβή εκδοχή του όρου veto. Ο όρος δε ρεαλιστική ανυπακοή, πρέπει να μεταβολιστεί στο κοινωνικό σώμα ως υφιστάμενο-θεσμοθετημένο δικαίωμα , δυνάμενο να ασκείται κατά τις περιστάσεις για την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος.
- ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ ΥΛΙΚΩΝ – ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
Η Ελλάδα σε μέγιστο ποσοστό, έχει φροντίσει μέσω του «μεταπολιτευτικού πολιτικού της σύστηματος», να εξαρτάται σε μια σειρά από υλικά και αγαθά που συναρτώνται ευθέως τόσο με την εθνική άμυνα όσο και με την εσωτερική ασφάλεια.
Επ’αυτού τα κόμματα της μεταπολίτευσης δεν έχουν αποδείξει ότι ο γνώμονας για την προμήθεια των εξοπλισμών άμυνας και ασφάλειας αφορά αποκλειστικώς στις ανάγκες της χώρας και όχι στις διαρκείς διεθνείς υποχρεώσεις της . Η προμήθεια δηλαδή του υλικού που αφορά στην άμυνα και στην ασφάλεια ,δεν φαίνεται να προσδιορίζεται από «αμυντικό δόγμα» αποτρεπτικής ισχύος,αλλά μάλλον από τη σκοπιμότητα εξυπηρέτησης των διεθνών σχέσεων της χώρας.
Επίσης ένα κρίσιμο «αντικείμενο» δημοσίου συμφέροντος της μεταπολιτευτικής περιόδου το οποίο έχει αγνοηθεί σε μέγιστο βαθμό ήταν και είναι εκείνο της λεγόμενης «πολιτικής προστασίας».
Ακόμη και μέχρι πρότινος οι πρόνοιες της δημόσιας διοίκησης για την πολιτική προστασία ήταν στο επίπεδο μιας γραμματείας, σε μια χώρα που σε σοβαρό βαθμό δοκιμάζεται από σεισμούς και σε σοβαρό επίσης βαθμό απειλείται με χρήση βίας από γειτονική χώρα.
Είναι δε γνωστό ότι είναι αρρήκτως συνδεδεμένες οι έννοιες της «εθνικής άμυνας – εθνικής ασφαλείας – και πολιτικής προστασίας» με το ετοιμοπόλεμο μιας χώρας εαν απαιτηθεί και παραλλήλως με την εγγενή ετοιμότητα της κρατικής μηχανής να αντιμετωπίζει ασύμμετρες εν γένει καταστάσεις.
Τι απέδειξαν όμως οι πυρκαγιές των ημερών αυτών; Απέδειξαν ότι το «πανέτοιμο κράτος» της νέας Δημοκρατίας» , η κυβέρνηση των…«αρίστων» του Κυριάκου Μητσοτάκη , δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από ένα κατώτερο των περιστάσεων πολιτικό προσωπικό!
Οι … «άριστοι»της κυβέρνησης Μητσοτάκη, από ό,τι φαίνεται δεν είχαν ούτε τα υλικά μέσα επαρκώς συντηρημένα, αλλά ούτε και διαμορφώσει εγκαίρως την στρατηγική – τακτική ενός επαρκώς καταρτισμένου σχεδίου, προκειμένου να αντιμετωπίσουν πυρκαγιές σε δύο – τρία καίρια σημεία της επικρατείας όπου εκδηλώθηκαν και μάλιστα στο φώς της ημέρας και με άνεμο το πολύ τρία μποφόρ.
Όσο για το προσωπικό της πρώτης γραμμής, το προσωπικό της μάχης, είναι το μόνο που διασώζει τον ηρωισμό των Ελλήνων! Το ριψοκίνδυνο των στελεχών της πρώτης γραμμής δείχνει ακριβώς πως υπό άλλες συνθήκες αυτό το προσωπικό θα μπορούσε να είχε πολλαπλάσια προσφορά έργου υπέρ του γενικότερου δημοσίου συμφέροντος.
Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜέΡΑ25
Στα ελληνικά πολιτικά πράγματα λειτουργεί ο κομματικός σχηματισμός του ΜέΡΑ25. Ο κομματικός αυτός σχηματισμός ήρθε να καλύψει το μεγάλο κενό ενός σύγχρονου πολιτικού λόγου, απαλλαγμένου από αγκυλώσεις, μακράν του καθιερωμένου πέτρινου λόγου και των αποκρουστικών συνθημάτων με νεολογισμούς. Το ΜέΡΑ 25 ορθώς, κατήγγειλε τις καταστροφικές πυρκαγιές που πλήττουν όλη τη χώρα και καταδεικνύουν τις διαχρονικές εγκληματικές ευθύνες των κυβερνήσεων στη χώρα μας και ιδιαίτερα των μνημονιακών κυβερνήσεων, όσον αφορά στην πυροπροστασία.
Καίρια δε είναι η θέση του ΜέΡΑ 25 ότι: «Η διαχρονική απαξίωση της δημόσιας πυροπροστασίας συνδυάστηκε με την διαχρονική αδιαφορία για την αναδάσωση και την πραγματική προστασία των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος»
Και το ΜέΡΑ 25 υπενθυμίζει ότι μόλις πριν 2 μήνες περίπου η κυβέρνηση απέρριψε την τροπολογία του, να μην υπάρξει καμία αλλαγή χρήσης γης για 30 χρόνια σε καμένες εκτάσεις.
Το ΜέΡΑ25 ως το μοναδικό πραγματικά πράσινο ελληνικό κοινοβουλευτικό κόμμα, επιμένει στην ανάγκη της προστασίας του φυσικού κάλους και με δημόσια ανακοίνωσή του ήδη ανέλαβε την πρωτοβουλία της επανακατάθεσης της τροπολογίας για απαγόρευση αλλαγής χρήσης γης για 30 χρόνια σε καμένες εκτάσεις. Παραλλήλως προτείνει και την άμεση επανασύσταση της υπηρεσίας δασοπυρόσβεσης και την αναβάθμιση της, ώστε μαζί με την απαραίτητη κάλυψη των κενών στο πυροσβεστικό σώμα και την δημιουργία ενός σώματος εφέδρων -όχι εποχικών- πυροσβεστών, να ανασυσταθεί και να ενισχυθεί η διαλυμένη, όπως δυστυχώς αποδεικνύεται σχεδόν κάθε καλοκαίρι, πυροπροστασία της χώρας.
* Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC-EU).
