Πέταξε χελιδόνι μου,
σπάθισε τον αέρα,
και δώσε πλιότερη ζωή
στην λιόχυτην ημέρα.
Άνοιξε δρόμο να διαβεί
τσ’ Άνοιξης το χαμπέρι,
που έρχεται ελπίδες άδολες
κι ολόφρεσκες να φέρει.
Κέντησε ξόμπλια διαλεχτά
στσ’ αυγής το προσκεφάλι
και πλούμισε του δειλινού
την τρυφερήν αγκάλη.
Σκόρπισε μέσα στ’ ουρανού
τσι φλέγες το μεθύσι,
και τ’ όνειρο δασκάλεψε
ψηλά να φτερουγίσει,
να πλημμυρίσει με χαρά,
ν’ αναγαλλιάσει η πλάση
εδά που η ώρα τση γλυκιάς
Άνοιξης έχει φτάσει.
Άνοιξη δροσοστόλιστη,
ξενινιασμένη κόρη,
που προπατείς ξυπόλητη
κι ανέμελη στ’ αόρι,
κι όπου περάσεις και διαβείς,
όλα στη γης ανθούνε,
και μυρωμένες αναπνιές
κι ολόδροσες σκορπούνε,
πάρε με στην αγκάλη σου,
δέξου με στην καρδιά σου,
μέσα στο φως να λούγομαι
και μες στην ευωδιά σου,
τον έρωντά σου να ντυθώ,
για μια στιγμή να νιώσω
κείνο το χάδι στην ψυχή
που περιμένω τόσο…
Γιώργης Καράτζης
Λαϊκός ποιητής από τ’ Ανώγεια.
…………………………………………………………….
21 Μαρτίου Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης
Πηγή: Πρόσωπα
