Για διαφορετική εικόνα στην παραλία του Κόκκινου Πύργου σήμερα λίγο πριν το μεσημέρι…
Η βροχή έπεφτε άλλοτε σιγανή, άλλοτε δυνατή…
Δυο φιγούρες ανθρώπινες (πατέρας και γιος;) τη χαιρόταν διαφορετικά.
Κρατώντας τις ομπρέλες τους περπατούσαν στην άμμο.
Τη βρεγμένη άμμο και το διασκέδαζαν απ΄ ότι καταλαβαίναμε από τις φωνές τους…
Είναι πραγματικά θαυμάσιο να περπατάς στη βροχή…
Δε σε νοιάζει αν κρυώσεις, αν βραχούν ή λερωθούν τα ρούχα σου, αν…
Αισθάνεσαι ελεύθερος και το απολαμβάνεις…
