Με τα μάτια στραμμένα στη δύση, από εκεί που έρχονται τα βαρομετρικά χαμηλά όπως μας λένε, περιμένουμε να δούμε τη βροχή να έρχεται…
Όχι μόνο σήμερα, αλλά μήνες τώρα!
Ο τόπος δε λέει να πρασινίσει, τα χωράφια άσπαρτα και ο φίλος μου ο … να επιμένει να ποτίζει ακόμα τις ελιές, Νοέμβρη μήνα!
Δεν ξέρω αν οι σταγόνες τις βροχής καθώς πέφτουν, παίρνουν μαζί τους στη γης και τη λύπη μας, αλλά την έχουμε ανάγκη.
Και εμείς και η φύση…
Για να φύγει η λύπη από τα πρόσωπά μας, από τα φύλλα των δέντρων, να γεννηθεί και πάλι η ζωή στον τόπο μας που διψά και υποφέρει!
Πολλές φορές σκέφτομαι τι αξία αλήθεια θα είχε το καλοκαίρι, αν δεν υπήρχαν οι βροχές του χειμώνα!
Δεν ξέρω ειλικρινά αν χάσαμε το φθινόπωρο. Λόγω της κλιματικής αλλαγής, αλλά προσωπικά το προσμένω ακόμα!
Αυτή την ώρα, κάπου στο πανέμορφο καλαμάκι, περιμένοντας τη βροχή, σίγουρος πως θα τη δω να έρχεται από τα Παξιμάδια…
Ζ. Κ.
