Ίσως ο βαθμός πτυχίου “άριστα 10” να φαντάζει άπιαστο όνειρο, όμως η φοιτήτρια Μαρία Μπαριτάκη το έκανε πραγματικότητα.
Η 23χρονη κοπέλα με καταγωγή από τον Χάρακα της Μεσαράς, αποφοίτησε από το Τμήμα Λογοθεραπείας της Σχολής Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, πετυχαίνοντας την απόλυτη αριστεία!
Στην αριστούχο απονεμήθηκε βραβείο αριστείας από το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, συνοδευόμενο από υποτροφία με σύμβαση για επικουρικό ερευνητικό έργο και ένα ταμπλέτ, καθώς και βραβείο από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών για την άριστη επίδοσή της. Και σαν να μην… έφταναν όλα αυτά τα κατορθώματα, η Μαρία δε σταματάει εδώ. Απεναντίας, “βάζει πλώρη” για την Ιατρική Σχολή Αθηνών, θέλοντας να ασχοληθεί με την Αναπτυξιακή Παιδιατρική.
Μεγάλη συγκίνηση επικράτησε κατά την εκφώνηση του όρκου
Η 23χρονη μίλησε στη “Νέα Κρήτη” για τα όσα συνάντησε σε αυτό το σπουδαίο “ταξίδι”, αλλά και για όσα ακολουθήσουν από εδώ κι έπειτα στη σταδιοδρομία της.
* Μαρία, πέτυχες το σχεδόν ακατόρθωτο, το απόλυτο 10. Ποια είναι τα συναισθήματά σου;
«Είμαι πολύ συγκινημένη γιατί η αριστεία δεν ήταν αυτοσκοπός, αλλά αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς. Όμως, όταν βλέπεις τους κόπους σου να αναγνωρίζονται, η ικανοποίηση που εισπράττεις είναι μεγαλύτερη και αυτό σου δίνει θάρρος και δύναμη να συνεχίσεις. Θα ήθελα να μη μιλήσω τόσο για εμένα, αλλά περισσότερο για τους νέους, τους οποίους προτρέπω να κυνηγούν τα όνειρά τους, χωρίς δεύτερες σκέψεις. Δίνοντας Πανελλαδικές Εξετάσεις, ενώ επιθυμούσα να σπουδάσω Ιατρική, πέρασα Λογοθεραπεία. Και ενώ μου δόθηκε η δυνατότητα να σπουδάσω στο εξωτερικό, θέλησα να τιμήσω την επίσης προσωπική επιλογή της Λογοθεραπείας. Αξιοποίησα αυτήν την ευκαιρία με κάθε δυνατό μέσο που μου δόθηκε, κι έπειτα ακολούθησαν όλα τα υπόλοιπα. Αλλά με σιγουριά μπορώ να πω ότι με δικαίωσε αυτή η απόφαση, γιατί ήταν πολύ κοντά σε αυτό που πραγματικά ήθελα, να είμαι δηλαδή κοντά στον άνθρωπο και να συμβάλλω έμπρακτα στην αποκατάσταση των προβλημάτων του».
* Σε αυτό το “ταξίδι” υπήρξε κάτι που σε δυσκόλεψε;
«Ήταν όντως ένα ταξίδι. Η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισα ήταν αυτή της διαχείρισης του χρόνου, γιατί έπρεπε να βρω μια “χρυσή τομή”, μια ισορροπία για να τα συνδυάζω όλα. Μέσα στη μέρα οι υποχρεώσεις ήταν πολλές και ο χρόνος περιορισμένος, ωστόσο είμαι τελειομανής – το οποίο δε το θεωρώ προτέρημα – επομένως για εμένα δεν αρκεί να κάνω κάτι, αλλά πρέπει να το φέρω εις πέρας, δίνοντας το 100% του εαυτού μου».
* Ο ρόλος της οικογένειάς σου ποιος ήταν σε αυτό που κατάφερες; Υπήρξε και κάποιος άλλος που ήταν συμπαραστάτης σου;
«Σίγουρα σε όλη αυτήν την προσπάθεια ήταν δίπλα μου η οικογένειά μου και οι γονείς μου συγκεκριμένα, οι οποίοι ήταν συμπαραστάτες σε όλο αυτό το ταξίδι. Οι εποχές που διανύουμε είναι δύσκολες, οπότε εκείνοι έκαναν – και κάνουν – ό,τι περνάει από το χέρι τους, ώστε να με στηρίζουν υλικά, συναισθηματικά και ψυχολογικά. Βέβαια, και οι καθηγητές μου ήταν εκείνοι που έδειξαν εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου από τη πρώτη στιγμή και τους ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου, γιατί επένδυσαν σ’ εμένα και ξέρω ότι θα είναι συνοδοιπόροι και συμπαραστάτες μου».
* Τι ήταν αυτό που σου έδωσε το απόλυτο 10; Ποιο είναι τελικά το μυστικό της επιτυχίας;
«Με λίγη ικανότητα, πολλή προσπάθεια και όρεξη, όλα είναι εφικτά. Με θέληση και αφοσίωση υπάρχουν τρόποι και δρόμοι για να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας».
* Κατάφερες να ισορροπήσεις μεταξύ υποχρεώσεων και προσωπικής ζωής; Είναι εφικτό αυτό για ένα φοιτητή που θέλει να αριστεύσει;
«Είναι εφικτό, γι’ αυτό μίλησα πριν για τον σωστό προγραμματισμό. Αν υπάρχει σωστός προγραμματισμός και καταμερισμός του χρόνου, όλα είναι εφικτά και χωράνε μέσα στο πρόγραμμα. Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να έχουμε χρόνο και για διάβασμα, αλλά και χρόνο να περάσουμε με φίλους και ανθρώπους που αγαπάμε».
* Πώς οργάνωσες τον χρόνο σου; Προετοίμαζες τα όσα θα κάνεις μέσα στη μέρα;
«Γενικά ως άνθρωπος είμαι του προγραμματισμού, οπότε θα με δείτε με ένα μπλοκάκι και μια ατζέντα παραμάσχαλα! Υπάρχει ένας γενικότερος προγραμματισμός στη μέρα μου, αλλά αυτό δεν τηρείται πάντα στο 100%, πάντα υπάρχουν οι αποκλείσεις, άνθρωποι είμαστε. Όμως σε γενικές γραμμές κάνω σωστή οργάνωση του χρόνου και σίγουρα βοηθάει. Επίσης, αυτό που με βοήθησε – και είναι μια συμβουλή που δίνω στους φοιτητές – είναι οι παρακολουθήσεις των μαθημάτων. Γιατί αυτό σημαίνει ότι έχουμε λιγότερη δουλειά για το σπίτι».
* Πάντως, δε σταματάς εδώ, “βάζεις πλώρη” αμέσως για τον επόμενο στόχο σου. Πες μας λίγα λόγια γι’ αυτόν.
«Είμαι ήδη φοιτήτρια της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, όμως είναι στόχος να τελειώσω αρχικά αυτές τις σπουδές μου και μετά να ξεκινήσω ένα διδακτορικό, γιατί θα με ενδιέφερε η ακαδημαϊκή καριέρα, αυτός είναι ο στόχος μου. Θα ήθελα να ασχοληθώ με την Αναπτυξιακή Παιδιατρική και αυτό προέκυψε από τις σπουδές μου στη Λογοθεραπεία, σε συνδυασμό με τις σπουδές μου στην Ιατρική. Οπότε αυτό είναι ένα “πάντρεμα” των δύο αυτών ειδικοτήτων. Η Αναπτυξιακή Παιδιατρική έχει να κάνει με τη γενικότερη ανάπτυξη του παιδιού από τη βρεφική ηλικία, μέχρι και την εφηβεία και τις όποιες διαταραχές αυτή συνεπάγεται».
Πηγή: neakriti.gr
