Το ΔΣ Φαιστού στις 26 Φλεβάρη παρακολούθησε κλιμάκιο της Λαϊκής Συσπείρωσης με τον επικεφαλής με το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στον Δήμο Φαιστού, Γιάννη Ζαχαριουδάκη.
Για το θέμα της τραγωδίας στον Γεροπόταμο η συζήτηση στο ΔΣ πέρα από την έκφραση της θλίψης για την άδικο χαμό τεσσάρων ανθρώπων κινήθηκε στη διαδικασία του προσδιορισμού των ευθυνών ανάμεσα σε Δήμο και Περιφέρεια. Καμία δημοτική παράταξη δεν άγγιξε την ουσία του προβλήματος, που είναι η διαχρονικά εφαρμοζόμενη εγκληματική πολιτική έλλειψης μέτρων και πόρων για την πρόληψη και την προστασία από τις φυσικές καταστροφές και την προστασία της ανθρώπινης ζωής, την ύπαρξη υποδομών αντιπλημμυρικής προστασίας, αντισεισμικής θωράκισης κτλ.
Όμως από τα προβλήματα που έφερε η πρόσφατη κακοκαιρία και η τραγωδία στον Γεροπόταμο αναδείχτηκε για μια ακόμα φορά πως τα κέρδη του κεφαλαίου είναι νόμος για την κυρίαρχη εξουσία, είτε την κεντρική είτε την τοπικοδιοικητική και πως η προστασία της ανθρώπινης ζωής είναι κόστος που περιορίζεται στα στοιχειώδη. Η συγκάλυψη αυτής της ουσίας του προβλήματος από το ΔΣ συνεργεί στην αθώωση του σάπιου συστήματος και όσων το υπηρετούν και θολώνει το κριτήριο των λαϊκών στρωμάτων προκειμένου ο λαός να μη δει αυτήν τη «μεγάλη εικόνα» και να μη βάλει στο στόχαστρο τους πραγματικούς ενόχους για το έγκλημα.
Ο επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης, Γιάννης Ζαχαριουδάκης, ανέδειξε στην παρέμβασή του πως τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα φανερώνουν τη γύμνια του κρατικού μηχανισμού την περίοδο που διανύουμε, φανερώνουν τη γύμνια του αστικού κράτους σε όλα του τα επίπεδα. Γύμνια που οφείλεται στο ότι έχει ως κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος και όχι την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών. Γιατί, βέβαια, το αστικό κράτος δεν είναι “γυμνό” όταν πρόκειται για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Δηλαδή, το ποιες υποδομές και ποια έργα θα πραγματοποιηθούν, με τι προδιαγραφές, πώς θα λειτουργούν, πώς θα οργανωθούν οι υπηρεσίες για την πολιτική προστασία, ποιες θα είναι οι χρήσεις γης κ.λπ., καθορίζονται με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος. Αυτό εξηγεί γιατί έργα αντιπλημμυρικής προστασίας ή αντιπυρικής και αντισεισμικής θωράκισης δεν είναι «επιλέξιμα» για χρηματοδότηση από την ΕΕ και τους κρατικούς προϋπολογισμούς.
Ο επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης αναφέρθηκε ειδικότερα για τον Δήμο Φαιστού πέρα από την έλλειψη αντιπλημμυρικής προστασίας και στην έλλειψη πρόβλεψης για την αντισεισμική θωράκιση των σχολείων με χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό του Γυμνασίου Μοιρών, σχολικής μονάδας με τετρακόσιους μαθητές, στην οποία δεν έχουν γίνει χρόνια τώρα εργασίες αντιστήριξης των κλιμακοστασίων που απαιτούνται.
Για τη «γραφειοκρατία» την οποία επικαλέστηκαν αρκετοί δημοτικοί σύμβουλοι ως αιτία βραδυπορίας των αναγκαίων έργων, τόνισε πως στον αντίποδα αυτής της διαδικασίας θεσμοθετούνται διαδικασίες «fast track» για τις μεγάλες καπιταλιστικές επενδύσεις, διαδικασίες «fast track» για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς του σπιτιού των εργαζόμενων. Αναφέρθηκε στην αρπαγή των όποιων ταμειακών διαθέσιμων των Δήμων που θα έχει ως αποτέλεσμα την περαιτέρω περικοπή των κοινωνικών δαπανών και την ακόμα μεγαλύτερη επιδείνωση της ζωής των λαϊκών στρωμάτων, όπως αντιπλημμυρικά έργα, έργα αντισεισμικής θωράκισης, παιδικοί σταθμοί, σχολεία κ.ά.
Αυτή είναι η «δίκαιη ανάπτυξη» για την οποία επαίρεται η κυβέρνηση, αυτή είναι η «μεταμνημονιακή εποχή». Αυτή είναι η πραγματικότητα που διαμορφώνει η πολιτική της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ στα χνάρια των προηγούμενων και οι περιφέρειες και οι δήμοι που αποδέχονται το πλαίσιο της δημοσιονομικής πολιτικής πειθαρχίας. Για αυτά τα προβλήματα η κυβέρνηση δεν καυγαδίζουν με τη ΝΔ και τα άλλα κόμματα, που προσκυνούν την κερδοφορία και την ανάπτυξη σε όφελος του κεφαλαίου. Γι αυτά τα προβλήματα οι «ακομμάτιστοι» νυν εκλεγμένοι και οι υποψήφιοι στον Δήμο Φαιστού τηρούν σιγή ιχθύος.
Η τραγωδία στον Γεροπόταμο δύο βήματα από τις Μοίρες έχει υπαίτιους, τόνισε ο Γιάννης Ζαχαριουδάκης και δεν έχουμε δικαίωμα να ξεχάσουμε. Κάλεσε τους εργαζόμενους, τους κατοίκους και τους επαγγελματίες της περιοχής, να οργανώσουν τον αγώνα τους, τη διεκδίκηση, να αντιμετωπιστούν πάνω απ’ όλα οι πραγματικές αιτίες της καταστροφής για να μη συνεχιστεί αυτή η βάρβαρη πολιτική, για να αλλάξουν τα πράγματα.
