Γράφει η Μαρία Μαυρουδή
Παραμονές της Μεγάλης Γιορτής του καλοκαιριού και οι αναμνήσεις από τα ανέμελα παιδικά μου χρόνια κυριαρχούν τόσο στις σκέψεις όσο και στη καρδιά μου. Αναμνήσεις ζυμωμένες με αγάπη.
Δεκαπενταύγουστος στο χωριό, στην αγκαλιά της αγαπημένης γιαγιάς.
Τέτοια μέρα κάθε χρόνο επισκεπτόμασταν το ναό του χωριού σ ο οποίος ήταν αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου για να τον περιποιηθούμε.
Κάθε φορά η ματιά μου κοίταζε επίμονα το εικόνισμα που απεικόνιζε ολόκληρη τη σκηνή της Κοιμήσεως.
Οι εικόνες συνόδευαν μία προς μία κάθε λέξη από την ιστορία που μου διηγόταν η γιαγιάκα μου.
Οι τελευταίες ώρες της Μεγάλης Μητέρας διακρίνονται τόσο καθαρά.
Όλοι οι αγαπημένοι Της ήταν κοντά Της.
Οι Απόστολοι οι οποίοι ήταν διασκορπισμένοι στα πέρατα της γης με τη βοήθεια των σύννεφων κατάφεραν να βρεθούν στα Ιεροσόλυμα για να την αποχαιρετήσουν.
Ήταν όλοι τους σχεδόν εκεί ο μόνος που απουσίαζε ήταν ο Θωμάς.
Οι ίδιοι οι Απόστολοι μετέφεραν το σώμα της Παναγίας στη Γεθσημανή και το εναπέθεσαν μέσα σε έναν τάφο θολωτό, ήταν τα ταφικά έθιμα των Εβραίων.
Όπως διακρίνεται στο εικόνισμα στο κέντρο κυριαρχεί η Παναγία μας ξαπλωμένη, η οποία δίνει την εντύπωση ότι κοιμάται.
Τα μάτια της είναι κλειστά και το πρόσωπό της φαίνεται τόσο γαλήνιο.
Ακριβώς από πάνω της απεικονίζεται ο Υιός της ο Χριστός ο οποίος , κρατάει την ψυχή της μητέρας του, που εικονίζεται σαν μωρό γιατί ήταν πολύ καθαρή και αγνή- όπως είναι η ψυχή ενός μωρού.
Όπως γίνεται στις κηδείες, υπάρχει πάντα ένα κερί αναμμένο, ενώ ο κορυφαίος των Αποστόλων, ο Πέτρος, θυμιατίζει.
Πίσω από τους Αποστόλους εικονίζονται Πατέρες της Εκκλησίας οι οποίοι δεν βρίσκονταν μπροστά εκείνη την ώρα, αφού έζησαν σε μεταγενέστερα χρόνια· όμως αγιογραφούνται, επειδή έγραψαν τους λόγους και τα όμορφα τροπάρια για Εκείνη..
Οι Άγγελοι περιβάλλουν τον Χριστό και την ψυχή της Παναγίας. Δ
εν παρουσιάζονται με χρώματα, επειδή είναι άυλοι.
Χρωματίζονται μόνο τα Εξαπτέρυγα, που βρίσκονται ως προπομποί της άγιας ψυχής προς τον Ουρανό, προς τα Άγια.
Ψηλά στην εικόνα εικονίζονται δύο Άγγελοι. Κρατούν ανοιχτές τις πόρτες του Παραδείσου, για να εισέλθει αυτή που είναι Τιμιότερη απ΄ όλους τους Αγγέλους. Η ημέρα ήταν 15 Αυγούστου.
Ήταν η ημέρα όπου η Παναγία μας ξάπλωσε κοιμήθηκε και ξύπνησε στην Αιώνια..Ζωή.
Ήταν η ημέρα όπου ο Χριστός ανέβαινε στους ουρανούς κρατώντας την ψυχή της Αγαπημένης Του Μάνας στα χέρια Του. Από κει ψηλά μας προστατεύει και προσεύχεται για μας.
