Ο Φλεβάρης μπήκε με κρύα, καλό σημάδι για τα δέντρα να ξεκουραστούν να ανθίσουν την άνοιξη, κακό σημάδι για την αγορά που έχει παγώσει με τους αγοραστές εξαφανισμένους χωρίς ζήτηση, άρα και χωρίς πράξεις.
Για όσους/όσες μας παρακολουθούν και μας διαβάζουν γνωρίζουν πως αυτή η εικόνα, δυσάρεστη ή ευχάριστη, πάντως αυτή είναι η πραγματικότητα και οι πραγματικές της αιτίες είναι αυτές που επανειλημμένα έχουμε αναφερθεί. Τσίμπησαν λίγο οι τιμές, πουλήθηκε ένα βυτίο στα 5,70 ευρώ, αμέσως καλλιεργήθηκαν και έγιναν πιστευτά τα σενάρια ότι θα πάει στα 6,0 ευρώ. Έτσι, αντί να πουλήσουν στην άνοδο να αδειάσουν οι ντίνες και οι δεξαμενές το λάδι έμεινε απούλητο με τις τιμές τώρα να έχουν γυρίσει κάτω από τα 5,0 ευρώ. Η Κρήτη αυτή τη στιγμή είναι ζήτημα αν έχει πουλήσει το 10-15% της φετινής της παραγωγής. Παράλληλα, οι διάφοροι «επιστημονικοί σύμβουλοι» μη μπορώντας να καταλάβουν γιατί ο ήλιος βγαίνει από την ανατολή και δύει από τη δύση, διαρκώς αναζητούν αποδιοπομπαίους τράγους. Τώρα τους φταίει ο Trump που θα επιβάλλει δασμούς στο ελληνικό ελαιόλαδο.
Γράψαμε ότι τώρα είναι η μεγάλη ευκαιρία προώθησης του ελαιολάδου στην Αμερική. Ο Trump θέλει, με τους δικούς του όρους και μεθόδους, το MAGA (Make America Great Again) και μαζί το MAHA (Make America Healthy Again). Με νωπή την πρόσφατη απόφαση του FDA να δώσει στο ελαιόλαδο το προνόμιο του ισχυρισμού υγείας, δεν πρόκειται να επιβάλει δασμούς σε ένα προϊόν που εισάγει κατά 98%. Ούτε έχει κανένα λόγο να εκδικηθεί την Ελλάδα, η οποία δεν παράγει τίποτα, όχι μόνο ανταγωνιστικό των ΗΠΑ αλλά και γενικώς (δυστυχώς). Η Ισπανία «τιμωρήθηκε» με τους δασμούς στις μαύρες ελιές κονφίτ λόγω της συμμετοχής της στην ευρωπαϊκή κοινοπραξία του Airbus κατά του αμερικανικού Boeing. Ας φροντίσουν λοιπόν οι όψιμοι υποστηρικτές του ελαιολάδου να στηρίξουν την αύξηση των ελληνικών εξαγωγών από το 4% στο 5% και τα υπόλοιπα περιττεύουν.
Ας επανέλθουμε στα δικά μας, στις αγορές της Μεσογείου.
Ισπανία
Τα διαγράμματα του PoolRed μιλούν από μόνα τους. Τα προβληματικά «έξτρα» υποχωρούν κάτω από τα 4,0 ευρώ, τα συνήθους μέσης ποιότητας κυμαίνονται μεταξύ 4,40 και 4,7 ευρώ (τιμή βυτίου ex-work) ενώ υπάρχει και ένα 5% που ξεπερνά τα 5,0 ευρώ. Οι τιμές των (κοινών) παρθένων και του βιομηχανικού άσσου κινούνται πτωτικά σε ένα εύρος μικρότερο του έξτρα, περί το 0,5 ευρώ, με μέσους όρους αντίστοιχα τα 3,67 ευρώ το παρθένο και 3,48 το λαμπάντε.
Όπως έγραψε το olivenews.gr οι τιμές στα σούπερ-μάρκετ υποχωρούν στα 6,35 ευρώ, η αύξηση της κατανάλωσης είναι εντυπωσιακή και αισιόδοξη, τα ταμεία τους γεμίζουν με χρήμα από το οποίο επενδύουν και μάλλον η φετινή παραγωγή θα φτάσει το 1,4 εκατ. τόνους.
Ιταλία
Διατηρούνται απτόητες οι τιμές των έξτρα Made in Italy στα επίπεδα άνω των 9,0 ευρώ. Η υπόθεση με το πρόστιμο 230.000 ευρώ σε οργανοληπτικά υποβαθμισμένο ελαιόλαδο μεγάλης εταιρείας, είναι πολύ ενδιαφέρουσα και διδακτική για το πώς, αν φυσικά θέλεις, προστατεύεις την ποιότητα και την αξία του ελαιολάδου σου.
Τα βιομηχανικά δείχνουν τάσεις μικρής υποχώρησης όπως και τα ραφινέ, με 3,90 ευρώ το ελαιόλαδο και 2,5 το πυρηνέλαιο του οποίου η ζήτηση κατρακυλάει όσο υποχωρεί η τιμή του ελαιολάδου.
Τυνησία
Διατηρείται σταθερά με 3,50 – 3,60 € τα έξτρα της, τα οποία φεύγουν στην παγκόσμια αγορά.
Τουρκία
Ο καιρός περνάει, τα ραφινέ της παραμένουν ακριβά και αζήτητα από τη διεθνή αγορά με μόνους αγοραστές τους εγχώριους τυποποιητές. Ορατός ο κίνδυνος να κλείσει η χρονιά με συσσώρευση νέων αποθεμάτων.
Ελλάδα
Πέραν των αρχικών παρατηρήσεων για την απραξία της αγοράς λόγω της έλλειψης αγοραστικού ενδιαφέροντος αξίζει να υπογραμμίσουμε ότι η στάση των πωλητών-παραγωγών δεν έχει μια σαφή κατεύθυνση. Κανείς δεν πίστεψε τις προειδοποιήσεις από τον Μάιο 2024 ότι οι παραγωγές θα επανέλθουν στους ιστορικούς μέσους όρους (1,35 εκ. τόνους η Ισπανία, 3,30 εκ. τόνους η παγκόσμια), άρα, αναπόφευκτα οι τιμές θα υποχωρήσουν στα 5,0 ευρώ. Όταν το Νοέμβριο οι τιμές κατέρρευσαν , επακολούθησαν πολλές και αντιφατικές απόψεις. Εμείς επιμείναμε στο «πούλα σταδιακά στην άνοδο των τιμών και μετάνοιωνε», άλλοι ακόμα ψάχνουν θεωρίες συνομωσίας, άλλοι άφηναν ανοιχτό το ενδεχόμενο επανάκαμψης στις τιμές των δύο προηγούμενων ετών. Με δεδομένη την απουσία ισχυρών συνεταιριστικών επιχειρήσεων, βιομηχανίας να τοποθετήσει το προϊόν στην εσωτερική και διεθνή αγορά και αξιόπιστων συλλογικών σχημάτων, η αγορά άγεται και φέρεται σαν το καράβι δίχως έρμα.
Ας κωδικοποιήσουμε τις σημερινές τιμές με την έντονη υπογράμμιση πως οι εμπορικές συναλλαγές είναι στα όρια της απραξίας.
Τιμές παραγωγού στην ελληνική αγορά (7/2/2025)
| Δυτική Πελοπόννησος (Μεσσηνία, Ηλεία) | 4,20-4,40 |
| Λακωνία | 4,70-5,00 |
| Χανιά | 4,30-4,60 |
| Ηράκλειο | 4,50-5,20* |
| Λέσβος | 4,50 |
| Βιομηχανικό 5° | 3,30-3,35 |
*ανταγωνισμός ελαιουργείων
Επιτραπέζια ελιά
Οι εκτιμήσεις της διεπαγγελματικής (ΔΟΕΠΕΛ) για την μαύρη επιτραπέζια ελιά δείχνουν ότι η παραγωγή της Καλαμών που οδηγήθηκε στην επιτραπέζια χρήση εκτιμάται σε 100.000-110.000 τόνους, της ποικιλίας Αμφίσσης-Κονσερβολιάς εκτιμάται σε 7.000-8.000 τόνους, της Θρούμπας Θάσου σε 500 τόνους. Άλλες εκτιμήσεις που έχει συλλέξει το olivenews.gr αναφέρουν ότι η πράσινη ελιά Χαλκιδικής, μπορεί να διαμορφωθεί στην τρέχουσα ελαιοκομική περίοδο στους 120.000 τόνους, αλλά με τεμαχισμό (μέσος όρος) τους 150-160 καρπούς ανά κιλό. Η αγορά, αναμένει τις αποφάσεις των ΗΠΑ, σχετικά με την επιβολή δασμών στο προϊόν, το οποίο είναι κυρίως εξαγώγιμο.
Πηγή: olivenews.gr
