Παρατηρώ καθημερινά ένα πρωτοφανές μπαράζ -ποτέ δεν έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο- δημοσιευμάτων για το ελαιόλαδο και ειδικά για τις τιμές. Είναι μόνο ότι φέτος έχουμε την σπάνια συγκυρία της μεγάλης ποσότητας με τις υψηλές τιμές; Δεν ξέρω. Πάντως μοιάζει με έναν καταιγισμό φλας, που θαμπώνουν με στιγμιαίες εικόνες αλλά ελάχιστα φωτίζουν και εξηγούν τα αίτια και τις βαθύτερες εξελίξεις. Γιατί είναι πολύ εύκολο την εποχή του διαδικτύου να γράφεις καθημερινά ότι σήμερα η τιμή είναι Α. Το πιο δύσκολο είναι να εξηγήσεις γιατί έχουμε την Α και όχι την Β και ποιοι παράγοντες επηρεάζουν την μελλοντική εξέλιξη αυτής της τιμής.
Εν πάσει περιπτώσει, όπως εξηγήσαμε στο προηγούμενο Παρατηρητήριο τα καλά και αισιόδοξα νέα των ισπανικών πωλήσεων που είχαν προηγηθεί, έφεραν στην Ελλάδα τους Ισπανούς αγοραστές και αυτοί με την σειρά τους “ανάγκασαν” και τους Ιταλούς εισαγωγείς να γυρίζουν τους ελαιώνες, τα ελαιοτριβεία, τους εμπόρους δοκιμάζοντας ελαιόλαδα και αγοράζοντας. Το “Και βλέπουμε..” με το οποίο έκλεινε το προηγούμενο Παρατηρητήριο, επιβεβαιώνεται. Δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε αυτό που από την πρώτη – πρώτη στιγμή επισημάναμε: φέτος, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, τη μπαγκέτα κρατάει ο καταναλωτής και διευθύνει την αγορά και τις τιμές.
Το έντονο αγοραστικό ενδιαφέρον που έχει εκδηλωθεί ανέβασε τις τιμές κατά 15 περίπου σεντς μέσα σε λίγες ημέρες με αποτέλεσμα τα συνήθη προς καλά έξτρα να πλησιάζουν τα 5€ παράδοση Ιταλία/Ισπανία, αφαιρουμένων των όποιων χρεώσεων για τους καλλιεργητές παραγωγούς, που ανάλογα με την περιοχή και τις ιδιαιτερότητές της απολαμβάνει τις καθαρές τιμές.
Ένα νέο στοιχείο που αρχίζει να επηρεάζει δημιουργώντας εμπόδια στην ομαλή ροή των πωλήσεων είναι ο… μπαμπούλας της εφορίας. Αρκετοί παραγωγοί επιθυμούν να αποφύγουν να αυξήσουν τα επίσημα φετινά τους έσοδα προτιμώντας να καθυστερήσουν τις πωλήσεις μετά την 1/1/2023.
Επίσης, ορισμένοι έμποροι αντιμετωπίζουν σημαντικές καθυστερήσεις στις επιστροφές ΦΠΑ, γεγονός το οποίο τους στερεί την απαραίτητη ρευστότητα.
Οι τιμές στα ελαιοπαραγωγικά κέντρα της Μεσογείου
Έξτρα Παρθένο Ελαιόλαδο
Ισπανία= 4,55-5,84 €/κιλό (μέση τιμή 4,94 €/κιλό)
Τυνησία= 4,55-4,70 €/κιλό (άνοδος)
Μαρόκο = 6,50 -7,50 €/κιλό
Ιταλία = 5,70- 5,90 €/κιλό
Παρθένο Ελαιόλαδο
Ιταλία= 3.93 €/κιλό
Ισπανία= 4,44 – 4,60 €/κιλό (μέση τιμή 4,52 €/κιλό)
Λαμπάντε
Ισπανία 1°= 4,45 – 4,55€/κιλό (άνοδος)
Ιταλία 3°= 3,85- 4,10 €/κιλό (κάθοδος)
Ιταλία 5° = 3,80 – 3,10 €/κιλό
Ραφινέ
Ιταλία = 4,70 €/κιλό (κάθοδος)
Τουρκία = 4,30-4,40 €/κιλό (άνοδος)
Ραφινέ Πυρηνέλαιο
Ιταλία = 3,10 €/κιλό (κάθοδος)
Σπορέλαια (Ιταλία)
Ηλιέλαιο= 1,64€/κιλό
Αραβοσιτέλαιο= 2,30 €/κιλό
Σογιέλαιο= 1,78€/κιλό
Επιτραπέζιες ελιές
Για μια ακόμη εσοδεία η αγορά της Καλαμών χαρακτηρίζεται από έντονες ανισορροπίες και στρεβλώσεις επιβεβαιώνοντας το σχόλιο της προηγούμενης εβδομάδας «το μέλλον της “μαύρης βασίλισσας” δεν δείχνει καθόλου φωτεινό εκτός και αν μεσολαβήσουν βαθύτερες διαρθρωτικές αλλαγές και θεσμικές μεταρρυθμίσεις του κλάδου».
Προς το παρόν, η συγκομιδή προχωράει με γρήγορους ρυθμούς. Λόγω υπερπαραγωγής τα πολύ ψιλά μεγέθη πάνε για ελαιοποίηση, ενώ όσοι παραγωγοί έχουν την χρηματοδοτική άνεση βάζουν το προϊόν στις κάδες γιατί οι επικρατούσες τιμές των φρέσκων είναι μη βιώσιμες, σε αντίθεση με τα περσινά αποθέματα που βρίσκονται σε αφύσικα υψηλά επίπεδα δημιουργώντας τελικά ένα παράλογο άνοιγμα της μεταξύ τους ψαλίδας.
Οι φυσικής ωρίμανσης μαύρες Κονσερβολιές, σαν καταναλωτής θα σχολιάσω πως είναι παράλογα … φτηνές για τη διατροφική τους αξία και τον κόπο παραγωγής τους, με 1,50€ τα σχετικά δυσεύρετα 110 τεμάχια και με 1,40€/κιλό τα 120 τεμάχια/κιλό.
Λογική θα ήταν μια πρόβλεψη για άνοδο των παραπάνω τιμών.
Πηγή: olivenews.gr
