Η είδηση αυτής της εβδομάδας ήταν η ανακοίνωση του ισπανικού ισοζύγιου Μαΐου, χείρα βοηθείας στήριξης των τιμών. Πράγματι, οι λαμπρές επιδόσεις των πωλήσεων (κατανάλωσης), στους 120.000 τόνους, στους οποίους θα πρέπει να προσθέσουμε κι άλλους 15 – 20.000 από εισαγωγές, αποτελεί τον αποτελεσματικότερο υπό τις παρούσες συνθήκες σύμμαχο των ελαιοπαρωγών για τη συγκράτηση των τιμών που επί μήνες διολισθαίνουν. Αυτά στην ωραία και μακρινή Ισπανία, το ζήτημα είναι εδώ στη χώρα μας τι γίνεται;
Ας δούμε αναλυτικά τα κύρια εμπορικά κέντρα της Μεσογείου:
Στην Ισπανία η ανακοίνωση του ισοζύγιου προκάλεσε ένα άμεσο «ρημπάουντ» 0,20€/κιλό για τα έξτρα που φέτος είναι δυσεύρετα, ενώ επηρέασε ελάχιστα τις άλλες ποιοτικές κατηγορίες. Για τα αποθέματα τέλους Σεπτεμβρίου δεν υπάρχει καμία ανησυχία ελλείψεων και όλοι είναι σίγουροι για μία ομαλή μετάβαση στην εμπορική περίοδο 2025/26 με 280 – 300.000 τόνους. Τα μάτια είναι στραμένα στη νέα εσοδεία περιμένοντας να δουν σε τι βαθμό θα θα ξεπεράσει τους 1,4 εκ. τόνους της φετινής. Οι κοοπερατίβες σκέφτονται τρόπους άμυνας και υποστήριξης των τιμών, όπως ο μηχανισμός της Παρέμβασης, πράγμα όμως που υπό τις σημερινές συνθήκες δεν είναι καθόλου απλό.
Η Τυνησία, κρατάει τις τιμές της ρεαλιστικά αξιοπρεπείς (3,70 €/κιλό τα έξτρα της).
Η Ιταλία, επίσης διατηρεί τις τιμές της στα γνωστά ύψη των 9,50 €/κιλό του Made in Italy, μόνο που αυτές είναι μάλλον θεωρητικές καθώς, πρώτον, οι ελαιοπαραγωγοί πούλησαν τις ελιές τους όταν αυτές ελαιοποιήθηκαν το φθινόπωρο, πήραν τα λεφτά τους και «ξένοιασαν», και δεύτερον, η φετινή χρονιά ήταν από τις χειρότερες από άποψη ποσοτήτων, με αποτέλεσμα οι δεξαμενές σε ελαιοτριβεία / εμπόριο / βιομηχανία, να είναι πιο άδειες και από μισοάδειες. Τα λαμπάντε 5° κυμαίνονται στα 2,50 €/κιλό.
Η Τουρκία έχει «βραχυκυκλώσει» στα «πουλάω – δεν πουλάω» με αποτέλεσμα να συσσωρεύει αποθέματα, τα οποία ελπίζει να εκτονώσει επειδή αναμένει μια μέτρια παραγωγή.
Η Ελλάδα έχει παραλύσει σε κατάσταση πανικού. Η υποτιμητική κερδοσκοπία πατώντας στο πρόσφορο έδαφος της απουσίας αγοραστικού ενδιαφέροντος εντείνεται και πιέζει τους πιο ευάλωτους. Όσους δεν πούλησαν όταν έπρεπε και μπορούσαν, ενώ σήμερα έχουν κυριευθεί από την απογοήτευση, την έλλειψη στηρίγματος -που είναι οι συνεταιρισμοί;- την έλλειψη ρευστότητας -που είναι οι τράπεζες;- την έλλειψη εμπορικών διεξόδων -που είναι η βιομηχανία τυποποίησης;
Οι «καλοθελητές – φίλοι των παραγωγών».
Κι ενώ πυκνώνουν, ιδίως στον Τύπο των ελαιοπαραγωγικών περιφερειών τα αγωνιώδη άρθρα – ερωτήματα, «τα λάδια έμειναν απούλητα, τι κάνουμε ;», βγήκαν πάλι οι «καλοθελητές – φίλοι των παραγωγών», οι οποίοι, για μια ακόμη φορά, λειτουργούν στρεβλώνοντας την αγορά, εμποδίζοντας τη φυσιολογική ροή των πωλήσεων υπό το πρόσχημα ότι έρχεται αισθητή άνοδος των τιμών. Ανάλογα δημοσιεύματα υπάρχουν επί μήνες, από το φθινόπωρο του 2024, με τις τιμές στα 6,5 – 7 € προαναγγέλοντας ότι οι τιμές θα ανέβουν την άνοιξη, το Πάσχα, κ.λπ. Και τελικά πέσαμε κάτω από τα 4 € με τις αποθήκες γεμάτες. Και πάλι οι «καλοθελητές – φίλοι των παραγωγών» συνεχίζουν απτόητοι να συστήνουν να περιμένουν οι παραγωγοί την αισθητή άνοδο. Δηλαδή ;
Πέρα από αυτό το «πούλα σταδιακά στην άνοδο και μετάνιωνε», που επανειλημμένα και μονότονα επαναλαμβάνουμε από τον Μάιο 2024, (τιμές τότε στα 8 – 9 €), τα βαθύτερα προβλήματα του ελληνικού ελαιολάδου υπάρχουν.
Να επαναλάβουμε με λόγια απλά:
| Αν συμφωνήσουμε ότι το πιο πιεστικό πρόβλημα είναι τα αποθέματα, (η Ελλάδα είναι πλεονασματική), με πιο πιθανό το σενάριο οι τιμές παραγωγού να υποχωρήσουν κι όχι να ανέβουν, (λόγω ισπανικής και παγκόσμιας υπερπαραγωγής), και με δεδομένο ότι ο δρόμος των σούπερ μάρκετ είναι κλειστός με εξαίρεση τους 12 – 15.000 τόνους των 10 – 15 εταιρειών, τότε, η μόνη λύση και διέξοδος είναι το «5λιτρο του παραγωγού» που θα ανταγωνιστεί να πάρει ένα μεγάλο μερίδιο από τους 60.000 τόνους του ανώνυμου 16κιλου τενεκέ. Με άλλα λόγια, για τους προοδευτικούς και δραστήριους ελαιοπαραγωγούς: «Συν Αθηνά και χείρα κίνει»! |
Με όλες τις επιφυλάξεις που προαναφέραμε, οι τιμές (βυτίο, ex-work) αυτή την εβδομάδα στην Ελλάδα είναι:
| περιοχή | τιμή βυτίου, ex-work |
| Λακωνία έξτρα | 3,90 – 4,10 |
| Κρήτη έξτρα | 3,70 – 3,90 |
| Μεσσηνία έξτρα | 3,40 – 3,60 |
| Λαμπάντε 5° | 2,20 – 2,30 |
Επιτραπέζια ελιά
Ο τομέας της ελληνικής επιτραπέζιας ελιάς είναι σε μια καλοκαιρινή ομίχλη έλλειψης εκτιμήσεων για την επερχόμενη εσοδεία 2025/26. Η εμπορική περίοδος 2024/25 κλείνει με λαμπρές επιδόσεις εξαγωγικών πωλήσεων, οι οποίες μάλιστα ενδυναμώνονται το τελευταίο διάστημα προς τις ΗΠΑ καθώς εξαγωγείς και εισαγωγείς σπεύδουν να προλάβουν τις 10 Ιουλίου, ημερομηνία – ορόσημο των δασμών που θα υποσχέθηκε ότι θα επιβάλλει η κυβέρνηση Τραμπ.
Πηγή: olivenews.gr
