Η είδηση αυτής της εβδομάδας δεν είναι άλλη από την εκτόξευση των ισπανικών τιμών ελαιολάδου και ιδίως του λαμπάντε. Ακάθεκτη η άνοδος των ισπανικών τιμών ελαιολάδου
Βλέπουμε, λοιπόν, μέσα σε μόλις μια εβδομάδα στην Ισπανία τα εξής:
– Το σύνηθες μέσης ποιότητας έξτρα ανέβηκε από το 6.284 ευρώ στο 6.456 ευρώ «αγγίζοντας» με λίγες αγοραπωλησίες και το 6,94 ευρώ/κιλό.
– Το κοινό παρθένο ανέβηκε από το 5,98 στα 6,112, σπάζοντας το φράγμα των 6,0 ευρώ και το 6,30 ευρώ για περιορισμένες συναλλαγές.
– Το λαμπάντε 1ο «σέρνει το χορό» της ανόδου από τα 5,72 ευρώ στα 5,95 ευρώ και στα 6,09 για περιορισμένες συναλλαγές, σπάζοντας το φράγμα των 6,0 ευρώ. Αντίστοιχα, στα 6,0 ευρώ κινείται και το ραφινέ.
Μεγάλη άνοδος παρατηρείται και στην Ιταλία με τα όχι και καμιάς εξαιρετικής ποιότητας έξτρα παρθένα να έχουν φτάσει στα 7,60 ευρώ (7,90 ευρώ με ΦΠΑ).
Ποιά είναι η γενική εικόνα: το δάσος και όχι το δέντρο
Έχω ξαναγράψει πως ευθύνη ενός δημοσιογράφου δεν είναι η «αριθμολαγνεία» σχετικά με το ότι η τιμή θα πάει στα Χ,Ψ,Ω ευρώ (και οπωσδήποτε όχι οι προβλέψεις, δεν παίζει ΚΙΝΟ ή ΤΖΟΚΕΡ με τα λεφτά των αναγνωστών του). Πρώτον, γιατί κινδυνεύει να πέσει έξω είτε αν οι πραγματικές τιμές μειωθούν είτε ακόμη κι αν ξεπεράσουν τις προβλέψεις του. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα αποζημιώσει τους αναγνώστες του, είτε για τη ζημιά, είτε για διαφυγόν κέρδος που θα υποστούν;
Δεύτερον, γιατί ευθύνη του δημοσιογράφου είναι να εξηγήσει τη γενική κατεύθυνση και τα αίτια των μεταβολών των τιμών. Να βλέπει το δάσος και όχι το δέντρο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση και για να μην ανατρέξουμε σε όσα εξηγούμε και αναλύουμε εδώ και πολλούς μήνες η τρέχουσα κατάσταση είναι η εξής:
- Οι βροχές του Μαΐου στην Ισπανία, για τις οποίες μόνο το Olivenews.gr έγραψε, είχαν τις εξής τρεις επιπτώσεις:
α) Διέσωσαν σε μεγάλο βαθμό το φυτικό κεφάλαιο και έδωσαν μια ανάσα στα ελαιόδενδρα μετά από 2-3 χρόνια ξηρασίας.
β) Άρα θα επηρεάσουν περισσότερο τη μεθεπόμενη παραγωγή της περιόδου 2024/2025.
γ) Σχετικά με τη νέα παραγωγή (της περιόδου 2023/2024), θα προσθέσουν κάποιους (50 – 100 – 150 – 200;) χιλιάδες τόνους στις ποσότητες που η αγορά προέβλεπε και φοβόταν πριν τις βροχές έχοντας μάλιστα καταγράψει και τους πρόωρους καύσωνες, για τους οποίους, ειρήσθω εν παρόδω, πάλι, μόνο το Olivenews.gr έγραψε. Με 39° ο καύσωνας στην Ισπανία απειλεί την ανθοφορία της ελιάς (upd)
2) Η άνοδος των τιμών παραγωγού σιγά – σιγά πέρασε και στις τιμές καταναλωτή. Σίγουρα έχει μειώσει τις πωλήσεις στην εσωτερική αγορά των ελαιοπαραγωγικών χωρών καθώς και τις εξαγωγές (πτώση άνω του 30%). Μην ξεχνάμε και την πίεση στα οικογενειακά εισοδήματα λόγω γενικότερης ύφεσης.
3) Παρά, λοιπόν, τη σχετική άνοδο της προσφοράς, δεν παύουν οι επόμενοι 5-6 μήνες να είναι ελλειμματικοί, με τα υπάρχοντα αποθέματα να μην επαρκούν να καλύψουν την, έστω και μειωμένη ζήτηση.
Έτσι, τελικά, εμπόριο και βιομηχανία τυποποίησης σπεύδουν στο βαθμό που μπορούν – δηλαδή εφ΄όσον διαθέτουν ρευστότητα – να αγοράσουν έστω και σε αυτές τις διαρκώς ανερχόμενες τιμές, σπρώχνοντάς τες ακόμη παραπάνω.
Η κίνηση μιας ομάδας ιταλικών βιομηχανιών τυποποίησης να αναστείλουν προσωρινά τις πωλήσεις ώστε να επαναδιαπραγματευτούν με τις μεγάλες αλυσίδες λιανικής – την οποία μόνο το Olivenews.gr έγραψε Το πρώτο θύμα της έκρηξης των τιμών ελαιολάδου είναι μια ιταλική βιομηχανία τυποποίησης (upd) – τελικά είχε μόνο μια πρόσκαιρη επίπτωση φρενάροντας τις τιμές οι οποίες επανήλθαν πάλι στο ανοδικό τους μομέντουμ.
Από την άλλη πλευρά, προφανώς, όσοι διαθέτουν ελαιόλαδα στις δεξαμενές τους, καθυστερούν τις πωλήσεις, αναμένοντας ακόμη καλύτερες μέρες. Παράλληλα, προτιμούν να «ξεφορτώνονται» τα δεύτερα σε ποιότητα ελαιόλαδα, ώστε να είναι πιο σίγουροι αύριο με τα πρώτα σε ποιότητα ελαιόλαδα.
4) Έτσι, λοιπόν, έχουν σήμερα τα πράγματα και κανείς σοβαρός και εχέφρων άνθρωπος, δεν μπορεί να μαντέψει μέχρι που θα φτάσουν. Για το λόγο αυτό, εδώ και μήνες γράφω και ξαναγράφω ότι «πλέουμε σε αχαρτογράφητα νερά, απλώστε χάρτες και πυξίδες, συντονίστε τον ασύρματό σας σε έγκυρες πηγές ειδήσεων». Παρατηρητήριο Διεθνών Τιμών Ελαιολάδων (20/02/2023).
Αυτή είναι η μόνη λογική απάντηση σε όσους ρωτούν μέχρι που θα φτάσουν οι τιμές. (“Κάνε με μάγο να σε κάνω πλούσιο”). Εξ άλλου γιαυτό επί δεκαετίες γράφω αυτό που συνιστούσαν οι παλιοί: σταδιακές πωλήσεις όταν η αγορά ανεβαίνει ώστε να πετύχουμε τον καλύτερο δυνατό μέσο όρο. Να σημειώσω πως με ιδιαίτερη χαρά και περηφάνεια διαπιστώνω πως ορισμένοι νέοι φερέλπιδες δημοσιογράφοι υιοθετούν αποσπασματικές μου φρασούλες, όπως π.χ. το “ανοδικό μομέντουμ” ευχόμενος να ενστερνιστούν και τον γενικότερο τρόπο σκέψης και ανάλυσης.
Τι συμβαίνει στην Ελλάδα
Οι απόηχοι της εκτόξευσης των τιμών δεν έχουν φτάσει στην Ελλάδα και στην πραγματικότητα, λυπάμαι που θα σας στεναχωρήσω, αλλά δεν πρόκειται να φτάσουν στην ίδια ένταση με τις άλλες χώρες όχι μόνο γιατί φέτος έχουμε μια συγκυριακή υπερπαραγωγή αλλά κυρίως εξ αιτίας βαθύτερων αδυναμιών και στρεβλώσεων, για τις οποίες πολλά χρόνια γράφω και επιμένω, αλλά κανείς δεν (θέλει να) ακούει. Όλο το σύστημα βολεύεται με τα συγκυριακά και τα λίγα, δηλαδή κάποιες επιδοτήσεις συν το χύμα (με βυτία ή καράβια στο παρελθόν για τις εξαγωγές, με 16κιλους τενεκέδες η εσωτερική αγορά). Γιαυτό άλλωστε ιστορικά, τις τελευταίες δεκαετίες, οι ελληνικές τιμές παραγωγού είναι μικρότερες ακόμη και από τις ισπανικές.
Παρ’ όλα αυτά έστω και σε αυτό το πλαίσιο, με αυτά τα βαρίδια, οι τιμές ανεβαίνουν. Η κορυφή των προηγούμενων ημερών ανήκει στον ΑΣ Βλαχιώτη, (στη νότια Λακωνία), με 6,60 ευρώ / κιλό και είναι πολύ πιθανό μέχρι να γραφτεί και να διαβαστεί το σημερινό Παρατηρητήριο, να έχουμε πιάσει κάποια άλλη κορυφή με λίγα βυτία.
Η Κρήτη και στη συνέχεια η υπόλοιπη ελαιοπαραγωγική Ελλάδα, έλκονται ανοδικά ακολουθώντας σε δεύτερο και τρίτο χρόνο τη Λακωνία. Να συμπληρώσουμε πως τα λαμπάντε 5ο είναι στα 4,80 ευρώ / κιλό (παράδοση Αθήνα) αλλά να υπογραμμίσουμε με έμφαση πως η προσφορά, ανεξαρτήτως περιοχής, και ποιότητας είναι περιορισμένη, καθώς όλοι περιμένουν ένα ακόμα υψηλότερο σκαλί.
Πηγή: olivenews.gr
