Σημαδιακή η σημερινή μέρα καθώς ολοκληρώνεται- επιτέλους!- η φετεινή χρονιά 2023/24, μια από τις χειρότερες και πιο επικίνδυνες για το μέλλον του προϊόντος από όσες μπορεί κανείς να θυμηθεί τις πρόσφατες δεκαετίες.

Μπορούμε να είμαστε πιά σίγουροι πως «το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω» και ετοιμαζόμαστε να υποδεχθούμε μια νέα εσοδεία, την 2024/25, έτσι όπως ακριβώς η 4Ε, το Ελιά και Ελαιόλαδο και το olivenews.gr ήταν οι πρώτοι που ανήγγειλαν και περιέγραψαν από το τέλος Μαΐου. (βλ. https://www.olivenews.gr/el/agora-times/protes-ektimiseis-tis-neas-paragogis-2024-25-tin-dimitra-alieos-erchetai-ladia/)

βλέπε και : Οι βροχές στην Ισπανία μπορούν να φέρουν παραγωγή-ρεκόρ ύψους 1,6 εκατ. τόνων, μίνιμουμ οι 1,5 εκ. τόνοι!

Περισσότερα στο νέο 108^ο τεύχος του Ελιά και Ελαιόλαδο και στο olivenews.gr, που ήδη ετοιμάζουμε ώστε ανανεωμένο και εμπλουτισμένο να υποδεχθεί τη νέα ελαιοκομική περίοδο.

Όπως αναφέρουμε και παραπάνω δεν υπάρχει πιά καμία αμφιβολία πως οι Κασσάνδρες, το «μέτωπο της καταστροφής» θα διαψευστεί. Η 2023/24 κλείνει με οριακά μεν αλλά επαρκή αποθέματα μέχρι τα ντεκάντερ να αρχίσουν να παράγουν το φρέσκο ελαιόλαδο ξαναγεμίζοντας τις δεξαμενές. Η 2024/25 θα αποκαταστήσει μια επαρκή προσφορά με το ερώτημα πια να μετατοπίζεται στο κεφάλαιο της ζήτησης, πότε η κατανάλωση θα ξανακερδίσει το 35-40-45%, που προσωρινά ελπίζουμε έχει «μεταναστεύσει» στα σπορέλαια.

Η 4Ε ανακοίνωσε ( βλ. https://www.olivenews.gr/el/sumvainoun/4e-tima-ta-30-eti-tis-pyramidas-tis-mesogeiakis-diatrofis/) πως διοργανώνει μια εσπερίδα για τη Μεσογειακή Διατροφή, με αυτό ακριβώς τον στόχο, να ξαναθυμίσουμε στους καταναλωτές πως το ελαιόλαδο αποτελεί την πιο υγιεινή και απαραίτητη για τον οργανισμό τους λιπαρή ουσία.

Οι αγορές της Μεσογείου

Σε γενικές γραμμές κατά μήκος της Μεσογείου επικρατεί (φυσιολογική) ηρεμία. Αξιοσημείωτη και φαινομενικά περίεργη η σταθερότητα των ιταλικών ελαιολάδων στα επίπεδα των 8,90-9,10 €/κιλό για τα συνήθους ποιότητας έξτρα παρθένα. Λέμε «φαινομενικά περίεργη» γιατί όλοι γνωρίζουν πόσο άδειες είναι σήμερα οι δεξαμενές (βλ. https://www.olivenews.gr/el/agora-times/italia-xemenei-apothemata-exairetikoy-parthenoy-elaioladoy/) και ότι έρχεται μια πολύ κακή εσοδεία για τον ιταλικό ελαιώνα. Κι όμως οι τιμές δεν ανεβαίνουν…

Στην Ισπανία εδώ και 2-3 μέρες η αγορά γύρισε πτωτικά όπως είναι ολοφάνερο από το σχετικό σχήμα. Πρόκειται για μια πλαγιοκαθοδική κίνηση από την αρχή  του 2024. Η προτελευταία φάση περιελάβανε μια άνοδο μέχρι τα 7,30 €/κιλό για τα έξτρα και 6,85 €/κιλό για το λαμπάντε 1^ο, που ήδη γύρισαν πτωτικά. Το προηγούμενο σημείο βύθισης ήταν στα τέλη Ιουλίου με 6,50 € το έξτρα και 6,05 το λαμπάντε. Το ερώτημα είναι ο νέος γύρος υποχώρησης πού θα σταματήσει;

Η ελληνική αγορά χαρακτηρίζεται, όπως και την προηγούμενη εβδομάδα, από ένα μεγάλο άνοιγμα της ψαλίδας αναλόγως των οργανοληπτικών, χημικών χαρακτηριστικών και των υπολειμμάτων. Το εύρος καλύπτει τιμές από τα 6,50 έως τα 7,60 €/κιλό για τα έξτρα ενώ τα βιομηχανικά 5^ο έχουν μια κλίμακα από 4,80 έως 5,00 €/κιλό.

Όμως, όλα τα παραπάνω είναι «λεπτομέρειες» μπροστά στα ευχάριστα νέα ενός φθινοπώρου, που, επιτέλους, είναι παρόν. Αν μάλιστα δώσει και μια ευεργετική καλή βροχή στην πολύπαθη Λέσβο τότε ίσως δει και υπερβεί ακόμη και τους 20.000 τόνους (αρκεί να υπάρχουν χέρια για τη συγκομιδή)(βλ.https://www.olivenews.gr/el/epilegmena/mia-kali-vrochi-tha-ferei-rekor-stin-elaioparagogi-tis-lesvoy/)

Επιτραπέζια ελιά

Παρατηρήθηκε μικρή αύξηση στις τιμές από εταιρία επεξεργασίας και τυποποίησης επιτραπέζιας ελιάς που δραστηριοποιείται στη Χαλκιδική, η οποία προσφέρει τιμή 1,55 ευρώ το κιλό για τις μεγάλες (110 τεμάχια) ελιές, δηλαδή 5 λεπτά πάνω από την αρχικά ανακοινωθείσα τιμή (1,50 ευρώ) τριών μεγάλων επιχειρήσεων, την περασμένη εβδομάδα – βλ.: Οριακή βελτίωση στις τιμές της ελιάς Χαλκιδικής.

Ακόμη, η ΕΑΣ Αγρινίου έδωσε τιμή 1,45 ευρώ το κιλό για την πράσινη κονσερβολιά στους παραγωγούς-μέλη της (1,40 ευρώ το κιλό για τα μη μέλη – βλ.: Στο 1,45 ευρώ η τιμή για την μεγάλη κονσερβολιά από την ΕΑΣ Αγρινίου). Η τιμή αυτή είναι χαμηλότερη εκείνης που είχε ανακοινώσει ο Αγροτικός Ελιουργικός Συνεταιρισμός Στυλίδας (1,60 ευρώ το κιλό για την κατηγορία των 110 τεμαχίων) – βλ.: Ο τιμοκατάλογος για την κονσερβολιά του Αγροτικού Ελαιουργικού Συνεταιρισμού Στυλίδας.

Πηγή: olivenews.gr

Μια ακόμη εβδομάδα που η καμπάνια 2023/24 απομακρύνεται – στο καλό! – και ετοιμαζόμαστε να υποδεχθούμε την 2024/25, με το καλό!

Το εμπορικό ενδιαφέρον έχει μετατοπιστεί από τα ελαιόλαδα στις επιτραπέζιες ελιές που μόλις ξεκίνησε η συγκομιδή (βλέπε παρακάτω).

Ελαιόλαδο

Χωρίς εκτροχιασμούς και εκπλήξεις ακολουθεί την προδιαγεγραμμένη εδώ και καιρό πορεία του. Τα αποθέματα κατεβαίνουν, εμπόριο και βιομηχανία πραγματοποιούν ελάχιστες επιλεγμένες αγορές για να καλύψουν τις ανάγκες τους ιδίως σε όσα έξτρα υπάρχουν ακόμη διαθέσιμα με άριστα οργανοληπτικά και φυσικοχημικά χαρακτηριστικά.

Ισπανία: Όλοι περιμένουν τις βροχές που καθυστερούν, ενώ οι μη αρδευόμενοι ελαιώνες «στρεσάρονται». Ωστόσο η ποσότητα-στόχος για την εσοδεία 2024/25 παραμένει μεταξύ του 1,2 και 1,4 εκατ. τόνους με ερώτημα ποιές θα είναι οι βιομηχανικές αποδόσεις καρπός/ελαιόλαδο.

Οι τιμές εγγράφουν ανεπαίσθητες υποχωρήσεις για τα έξτρα (7,30-7,60 ευρώ) και μεγάλη γκάμα των λαμπάντε 1° ανάλογα με την επεξεργασία που έχουν υποστεί (5,80 – 6,40 ευρώ). Αναλογικά και τα ραφινέ κινούνται μεταξύ του 6,5 και του 7,0€.

Ιταλία: Οριακά ανοδικά περί τα 9 ευρώ, τα οποία μάλλον θα σηματοδοτήσουν και τα φρέσκα.

Τυνησία: Ενόψει μιας καλής παραγωγής οι δεξαμενές έχουν σχεδόν αδειάσει με τις τιμές των έξτρα πάντα υψηλά γύρω από τα 7,40 ευρώ.

Ελλάδα: Σαφή τα σημάδια υποχώρησης σε ένα μεγάλο άνοιγμα τιμών ανάλογα με τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά από 6,60 έως και 7,60 ευρώ αλλά πράξεις με το σταγονόμετρο, βυτίο-βυτίο.

Όμως, η μεγάλη είδηση δεν είναι άλλη από το ότι το φθινόπωρο είναι εδώ με ευεργετικές βροχές. Ακόμη και στην Κρήτη που «διψούσε» πολύ καιρό, έβρεξε σε όλο το νησί, έστω και άνισα.

Επιτραπέζιες ελιές

Όπως έγραψε το olivenews.gr τα Χαλκιδικής ξεκίνησαν (βλ.: Απογοητευμένοι οι ελαιοπαραγωγοί της Χαλκιδικής από τις χαμηλές τιμές που προσφέρει η μεταποίηση – Ελπίδες για υψηλότερα τιμολόγια), ενώ για την κονσερβολιά η Ε.Ε.Σ. Στυλίδας δημοσιοποίησε τον πρώτο τιμοκατάλογο (βλ.: Ο τιμοκατάλογος για την κονσερβολιά του Αγροτικού Ελαιουργικού Συνεταιρισμού Στυλίδας).

Η δυσαρέσκεια των παραγωγών στην Χαλκιδική εκδηλώνεται, ειδικά στις μεγάλου μεγέθους ελιές (110 τεμάχια), όπου οι τιμές διαμορφώνονται στο 1,50 ευρώ το κιλό, πολύ χαμηλότερα από τις αρχικές εκτιμήσεις ή έστω προσδοκίες που έδιναν τιμές 1,80-2 ευρώ το κιλό. Οι μεταποιητές, ίσως κληθούν να τις αναθεωρήσουν προς τα πάνω, επικαλούνται όμως το υψηλό λειτουργικό και παραγωγικό κόστος που έχουν οι μονάδες τους το οποίο ενώ είναι μεγάλο και σοβαρό, υποτιμάται – όπως λένε – η σπουδαιότητά του. Συνεπώς αναζητείται πεδίο συνεννόησης και ισορροπίας.

Πηγή: olivenews.gr

Το ελαιοκομικό έτος 2023/24 μας αποχαιρετά και ετοιμαζόμαστε να υποδεχθούμε την 2024/25. Η είδηση αυτής της της εβδομάδας δεν ήταν άλλη από την ανακοίνωση του ισπανικού ισοζυγίου του Αυγούστου (βλ. Περιορίζονται τα ισπανικά αποθέματα καθώς πλησιάζει η ώρα της νέας συγκομιδής – Έκλεισε το ισοζύγιο Αυγούστου).

Οι αριθμοί επιβεβαίωσαν αυτό που λέγαμε και γράφαμε εδώ και μήνες: έστω κι οριακά, έστω κι αν χρειαστεί το εμπόριο και η βιομηχανία “να γλείψουν τις λαμαρίνες των δεξαμενών”, τελικά η περιβόητη “γέφυρα” θα λειτουργήσει ώστε τα αποθέματα λήξης της 2023/24 να επαρκέσουν μέχρι τα ντεκάτερ της ελαιοπραγωγικής Μεσογείου αρχίσουν να ξαναγεμίζουν τις δεξαμενές εφοδιάζοντας την αγορά.

Κατέπεσε έτσι το σενάριο της καταστροφολογίας οτι, δήθεν, το φθινόπωρο δεν θα υπάρχουν καθόλου αποθέματα, άρα οι τιμές θα εκτοξευθούν. Όπως ευτυχώς, κατέπεσε και το άλλο βασικό τρομοκρατικό, καταστροφικό σενάριο, μετά από τις βροχές των τελευταίων ημερών έστω και άνισα κατανεμημένες, (βλ. Και η βρόχα έπεφτε στρέιτ θρου (Ζαμπέτας)) έστω και με κάποια πράγματι καταστροφικά κατά τόπους χαλάζια. (βλ.Κοζάνη και Λακωνία, οι περιοχές που έπληξε με ένταση η τελευταία χαλαζόπτωση). Ας ασκήσουν οι αγροτοσυνδικαλιστές τις ικανότητές τους ώστε να πείσουν για την αναβάθμιση του συστήματος γεωργικών ασφαλίσεων (ΕΛΓΑ).

Η αγορά και οι τιμές

Η ανακοίνωση του ισπανικού ισοζυγίου άλλαξε το κλίμα ή, τουλάχιστον περιόρισε το έτσι κι αλλιώς περιορισμένο αγοραστικό ενδιαφέρον που υπήρχε κατά μήκος των ελαιοκομικών κέντρων της Μεσογείου. Ταυτόχρονα, περιόρισε τις ανοδικές κορφούλες από λίγες πράξεις που πρόλαβαν κι έγιναν τις προηγούμενες ημέρες. Παρένθεση. Είναι σόλοικο να πανηγυρίζουν για το 7,60 αυτοί που μπλόκαραν την αγορά πρίν από μήνες στο 9,20.

Σήμερα κάποια σχετικά δυσεύρετα άριστα από κάθε άποψη (φυσικοχημική, οργανοληπτική, ελεύθερα υπολειμμάτων) μπορούν να διαπραγματευτούν στα 7,10-7,30 €/κιλό. Για τα υπόλοιπα ελαιόλαδα περιορίζεται το αγοραστικό ενδιαφέρον κι ανοίγει η ψαλλίδα των τιμών.

Θα κλείσουμε με ένα ερώτημα. Έχουμε εξηγήσει εδώ και πολλούς μήνες γιατί και οι τιμές παραγωγού θα εξαρτώνται ολοένα και περισσότερο από τις εξελίξεις στο μέτωπο της κατανάλωσης (ζήτησης). Οι Ισπανοί το έχουν καταλάβει πολύ καλά, το χειρίστηκαν με επιτυχία και πέρασαν τις Συμπληγάδες Πέτρες της τελευταίας διετίας (Τα σπορέλαια «χτύπησαν» στην καρδιά της ελαιοπαραγωγής – Η Ισπανία ελπίζει να λήξει φέτος η σοβαρή κρίση), με τις ελάχιστες δυνατές απώλειες. Η Ελλάδα το έχει κατανοήσει; Κι αν ναι, τι κάνει;

Επιτραπέζια ελιά

Σχεδόν η μισή συγκομιδή της ελιάς Χαλκιδικής θα οδηγηθεί στο ελαιοτριβείο, λόγω μικροκαρπίας, όπως έγραψε το olivenews.gr στις αρχές του μήνα συνομιλώντας με τον κ. Κώστα Ζούκα, πρόεδρο της ΠΕΜΕΤΕ (Η επιτραπέζια ελιά Χαλκιδικής ξεκινά – πρώτες εκτιμήσεις) αλλά και όπως εκτιμά η Πανελλήνια Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών και Οργανώσεων Επιτραπέζιας Ελιάς: Στα ελαιοτριβεία οδηγείται η μισή παραγωγή της Χαλκιδικής – Τιμή 2 ευρώ για τις μεγάλες και 1,5 ευρώ για τις ψιλές ελιές.

Πηγή: olivenews.gr

Καλό φθινόπωρο, με την εσοδεία 2024/25 να πλησιάζει με γρήγορο βήμα καθώς όλα δείχνουν πως θα είναι πρώιμη.

Η είδηση της εβδομάδας δεν είναι άλλη από την επιβεβαίωση εκ μέρους της Επιστημονικής Εταιρείας Εγκυκλοπαιδιστών Ελαιοκομίας (4Ε), με όλο το κύρος και την αξιοπιστία που διαθέτει, των προβλέψεων για την παραγωγή της 2024/25.

Πράγματι, 100 ημέρες μετά τις αρχικές προβλέψεις (βλ. Πρώτες εκτιμήσεις της νέας παραγωγής 2024/25 από την Δήμητρα Αλιέως: έρχεται λαδιά!), τα στοιχεία εκείνα επικαιροποιούνται με τροποποιήσεις για ορισμένες χώρες (πχ. Ιταλία), ενώ παραμένουν βασικά αμετάβλητα τα πιο σημαντικά, δηλαδή της Ισπανίας όπως και της παγκόσμιας παραγωγής. Συνεπώς παραμένουμε στις ίδιες εκτιμήσεις για τη διαμόρφωση τιμών παραγωγού (βλ. Νέες εκτιμήσεις – μικρές τροποποιήσεις για την παγκόσμια παραγωγή ελαιολάδου της 2024/25 από την 4Ε).

Τα στοιχεία αυτά δίνουν ένα τέλος στα φληναφήματα που το μέτωπο της καταστροφής είχε σπεύσει άκριτα να υιοθετήσει περί παγκόσμιας παραγωγής στο επίπεδο των 2,7 εκ. τόνων.

Έτσι, λοιπόν, λίγες εβδομάδες πριν τα ντεκάντερ των ελαιοτριβείων μας δώσουν τα πρώτα φρέσκα λάδια, η εικόνα κατά μήκος της Μεσογείου είναι λίγο-πολύ ομοιόμορφη:

• Μετά την θερινή ραστώνη και τη συνειδητή αποφυγή από μέρους του εμπορίου και της βιομηχανίας από οποιεσδήποτε αγορές, ήδη κάποιο αγοραστικό ενδιαφέρον εκδηλώνεται.
• Το αγοραστικό ενδιαφέρον ανεβάζει τις τιμές στην Ισπανία, ξεπερνώντας το €7,20 το έξτρα και το €6,70 το λαμπάντε 1º. Άνοδος παρατηρείται και στην Ιταλία όπου το έξτρα ξανακέρδισε τα 9€/κιλό. Σε ανάλογο ανοδικό μήκος κύματος κινείται και η Τυνησία με €7,50 ακόμη και το τούρκικο ραφινέ στα 5,60€/κιλό.

Ελλάδα

Για μία ακόμη φορά η ελληνική αγορά δεν έχει δική της προσωπικότητα αλλά άγεται και φέρεται από τις ισπανικές εξελίξεις. Οι εκεί ανοδικές τάσεις δημιούργησαν εδώ υπερβολικές αισιοδοξίες που φρενάρουν τις πωλήσεις. Κι όμως είναι αμφίβολο πόσες ακόμη ευκαιρίες θα δοθούν ώστε να φύγουν τα αποθέματα, τα οποία υπολογίζονται στους 30.000-35.000 τόνους.

Οι τιμές των έξτρα ακολουθούν ένα εύρος από τα 6,70 έως τα 7,60€/κιλό (παράδειγμα Α.Σ. Μολάων), ενώ το λαμπάντε 5º μετά από καιρό απραξίας είδε συναλλαγές μεταξύ των 4,80 – 5,30€/κιλό, ανάλογα πάντα με την ποιότητα.

Επιτραπέζια ελιά

Όπως έγραφε νωρίτερα το olivenews.gr   ξεκινά την ερχόμενη εβδομάδα η συγκομιδή της πράσινης ελιάς Χαλκιδικής που ανοίγει, όπως κάθε χρόνο, την αγορά της επιτραπέζιας ελιάς. Η παραγωγή αναμένεται να είναι πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με την περσινή καταστροφική χρονιά, περίπου τριπλάσια, θα υπολείπεται όμως της προπέρσινης. Δύο είναι τα κρίσιμα προβλήματα φέτος.

Πρώτον η μικροκαρπία εξαιτίας της ανομβρίας : Είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο, το οποίο θα επηρεάσει τον όγκο της παραγωγής που τελικά θα μεταποιηθεί ως επιτραπέζια ελιά ή θα οδεύσει προς έκθλιψη στα ελαιοτριβεία. Μπορεί μεν να ξεκινήσουμε από τα 130 τεμάχια (Giant) αλλά ο μέσος τεμαχισμός να κατέβει στα 180, πράγμα που επηρεάζει το εισόδημα των παραγωγών και την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας.

Και δεύτερον η έλλειψη εργατικών χεριών. Ακούγεται πως εργάτες από τις γειτονικές Βαλκανικές χώρες σχεδιάζουν να ζητήσουν έως και 5 €/τελάρο έναντι 3,5 – 4€ πέρσι.

Οι τιμές ξεκινούν από τις επόμενες μέρες να διαμορφώνονται. Όλα δείχνουν ότι οι παραγωγοί θα εξασφαλίσουν καλές τιμές, αλλά χαμηλότερες των περσινών που δεν υπήρχε συγκομιδή. Θα προσφέρουν τον μεγάλο σε μέγεθος καρπό σε υψηλά επίπεδα τιμής, αλλά θα κληθούν να αποφασίσουν τι θα κάνουν με τις μικρές σε μέγεθος ελιές που μαζεύουν: αν θα τις παραδώσουν για μεταποίηση ή αν θα πάνε στο λιοτρίβι.

Θα λειτουργήσουν έτσι «συγκοινωνούντα δοχεία» στις δύο αγορές, βρώσιμης ελιάς και ελαιολάδου με συνέπεια οι ποσότητες που θα «φύγουν» από την επιτραπέζια ελιά (λόγω μικροκαρπίας και χαμηλής τιμής) να ενισχύσουν τον παραγόμενου όγκο του ελαιολάδου.

Ζήτηση

Αισιόδοξα είναι τα μηνύματα και για αυξημένο αγοραστικό ενδιαφέρον, ειδικά στα γυάλινα βάζα, που έχουν μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία, άρα και περιθώριο κέρδους. Το ενδιαφέρον όλων είναι στραμένο στην έκθεση της SIAL, η οποία θα κρίνει καθοριστικά τις εξελίξεις.

Πηγή: olivenews.gr

Καλό φθινόπωρο, με την εσοδεία 2024/25 να πλησιάζει με γρήγορο βήμα καθώς όλα δείχνουν πως θα είναι πρώιμη.

Η είδηση της εβδομάδας δεν είναι άλλη από την επιβεβαίωση εκ μέρους της Επιστημονικής Εταιρείας Εγκυκλοπαιδιστών Ελαιοκομίας (4Ε), με όλο το κύρος και την αξιοπιστία που διαθέτει, των προβλέψεων για την παραγωγή της 2024/25.

Πράγματι, 100 ημέρες μετά τις αρχικές προβλέψεις (βλ. Πρώτες εκτιμήσεις της νέας παραγωγής 2024/25 από την Δήμητρα Αλιέως: έρχεται λαδιά!), τα στοιχεία εκείνα επικαιροποιούνται με τροποποιήσεις για ορισμένες χώρες (πχ. Ιταλία), ενώ παραμένουν βασικά αμετάβλητα τα πιο σημαντικά, δηλαδή της Ισπανίας όπως και της παγκόσμιας παραγωγής. Συνεπώς παραμένουμε στις ίδιες εκτιμήσεις για τη διαμόρφωση τιμών παραγωγού (βλ. Νέες εκτιμήσεις – μικρές τροποποιήσεις για την παγκόσμια παραγωγή ελαιολάδου της 2024/25 από την 4Ε).

Τα στοιχεία αυτά δίνουν ένα τέλος στα φληναφήματα που το μέτωπο της καταστροφής είχε σπεύσει άκριτα να υιοθετήσει περί παγκόσμιας παραγωγής στο επίπεδο των 2,7 εκ. τόνων.

Έτσι, λοιπόν, λίγες εβδομάδες πριν τα ντεκάντερ των ελαιοτριβείων μας δώσουν τα πρώτα φρέσκα λάδια, η εικόνα κατά μήκος της Μεσογείου είναι λίγο-πολύ ομοιόμορφη:

• Μετά την θερινή ραστώνη και τη συνειδητή αποφυγή από μέρους του εμπορίου και της βιομηχανίας από οποιεσδήποτε αγορές, ήδη κάποιο αγοραστικό ενδιαφέρον εκδηλώνεται.
• Το αγοραστικό ενδιαφέρον ανεβάζει τις τιμές στην Ισπανία, ξεπερνώντας το €7,20 το έξτρα και το €6,70 το λαμπάντε 1º. Άνοδος παρατηρείται και στην Ιταλία όπου το έξτρα ξανακέρδισε τα 9€/κιλό. Σε ανάλογο ανοδικό μήκος κύματος κινείται και η Τυνησία με €7,50 ακόμη και το τούρκικο ραφινέ στα 5,60€/κιλό.

Ελλάδα

Για μία ακόμη φορά η ελληνική αγορά δεν έχει δική της προσωπικότητα αλλά άγεται και φέρεται από τις ισπανικές εξελίξεις. Οι εκεί ανοδικές τάσεις δημιούργησαν εδώ υπερβολικές αισιοδοξίες που φρενάρουν τις πωλήσεις. Κι όμως είναι αμφίβολο πόσες ακόμη ευκαιρίες θα δοθούν ώστε να φύγουν τα αποθέματα, τα οποία υπολογίζονται στους 30.000-35.000 τόνους.

Οι τιμές των έξτρα ακολουθούν ένα εύρος από τα 6,70 έως τα 7,60€/κιλό (παράδειγμα Α.Σ. Μολάων), ενώ το λαμπάντε 5º μετά από καιρό απραξίας είδε συναλλαγές μεταξύ των 4,80 – 5,30€/κιλό, ανάλογα πάντα με την ποιότητα.

Επιτραπέζια ελιά

Όπως έγραφε νωρίτερα το olivenews.gr   ξεκινά την ερχόμενη εβδομάδα η συγκομιδή της πράσινης ελιάς Χαλκιδικής που ανοίγει, όπως κάθε χρόνο, την αγορά της επιτραπέζιας ελιάς. Η παραγωγή αναμένεται να είναι πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με την περσινή καταστροφική χρονιά, περίπου τριπλάσια, θα υπολείπεται όμως της προπέρσινης. Δύο είναι τα κρίσιμα προβλήματα φέτος.

Πρώτον η μικροκαρπία εξαιτίας της ανομβρίας : Είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο, το οποίο θα επηρεάσει τον όγκο της παραγωγής που τελικά θα μεταποιηθεί ως επιτραπέζια ελιά ή θα οδεύσει προς έκθλιψη στα ελαιοτριβεία. Μπορεί μεν να ξεκινήσουμε από τα 130 τεμάχια (Giant) αλλά ο μέσος τεμαχισμός να κατέβει στα 180, πράγμα που επηρεάζει το εισόδημα των παραγωγών και την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας.

Και δεύτερον η έλλειψη εργατικών χεριών. Ακούγεται πως εργάτες από τις γειτονικές Βαλκανικές χώρες σχεδιάζουν να ζητήσουν έως και 5 €/τελάρο έναντι 3,5 – 4€ πέρσι.

Οι τιμές ξεκινούν από τις επόμενες μέρες να διαμορφώνονται. Όλα δείχνουν ότι οι παραγωγοί θα εξασφαλίσουν καλές τιμές, αλλά χαμηλότερες των περσινών που δεν υπήρχε συγκομιδή. Θα προσφέρουν τον μεγάλο σε μέγεθος καρπό σε υψηλά επίπεδα τιμής, αλλά θα κληθούν να αποφασίσουν τι θα κάνουν με τις μικρές σε μέγεθος ελιές που μαζεύουν: αν θα τις παραδώσουν για μεταποίηση ή αν θα πάνε στο λιοτρίβι.

Θα λειτουργήσουν έτσι «συγκοινωνούντα δοχεία» στις δύο αγορές, βρώσιμης ελιάς και ελαιολάδου με συνέπεια οι ποσότητες που θα «φύγουν» από την επιτραπέζια ελιά (λόγω μικροκαρπίας και χαμηλής τιμής) να ενισχύσουν τον παραγόμενου όγκο του ελαιολάδου.

Ζήτηση

Αισιόδοξα είναι τα μηνύματα και για αυξημένο αγοραστικό ενδιαφέρον, ειδικά στα γυάλινα βάζα, που έχουν μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία, άρα και περιθώριο κέρδους. Το ενδιαφέρον όλων είναι στραμένο στην έκθεση της SIAL, η οποία θα κρίνει καθοριστικά τις εξελίξεις.

Πηγή: olivenews.gr

Οι γιορτινές μέρες πέρασαν και ίσως ευοδωθούν οι ευχές για αληθινό χειμώνα με κρύα, βροχές και χιόνια όπως αρχίζουν αυτές τις ημέρες και μακάρι να συνεχίσουν.

Η είδηση ​​της εβδομάδας δεν ήταν άλλη από το ισπανικό ισοζύγιο του τέλους Δεκεμβρίου που το olivenews.gr έφερε στη δημοσιότητα εχθές:  Το Ισπανικό ισοζύγιο ελαιολάδου γεννά σοβαρές ανησυχίες .

Η παραγωγή εξελίσσεται λίγο καλύτερα μεν από τους περσινούς 670 χιλιάδες τόνους, πολύ μακριά από το επίπεδο των 1,5 εκατομμυρίων που χρειάζεται η παγκόσμια ζήτηση, μακριά όμως ακόμη και από ένα εκατομμύριο μιας μίνιμουμ ισορροπίας.

Η κατανάλωση κινείται και αυτή σε οριακά επίπεδα, έχοντας ανακόψει τον αριθμό μείωσης, χωρίς όμως το έτος να ξεχνάμε ότι το τελευταίο κατέγραψε μια πτώση της τάξης του 45%.

Η ισπανική αγορά βρίσκεται σε ένα μεταβατικό σκαλοπάτι, με μειωμένο τον όγκο των συναλλαγών, με τις τιμές να ισορροπούν μετά από μια άνοδο κατά ένα περίπου ευρώ τον τελευταίο μήνα, περισσότερο τα (κοινά) παρθένα και τα λαμπάντε και λιγότερο στα έξτρα.

Έγραψα, « Ο Γενάρης 2024 μήνας των ορμητικών ισπανικών ταύρων » και μοιράστηκα μαζί σας την εκτίμηση μου Όπως μετά από αυτό το σκαλοπάτι ισορροπίας πάμε για ένα νέο γύρο ανόδου των τιμών, άγνωστης διάρκειας και κατάληξης. Θα δούμε….

Ιταλία

Η ιταλική αγορά κινείται με πάρα πολύ προσεκτικά και συντηρητικά βήματα, μη ξεπερνώντας τα 10 € (τα συνήθη έξτρα), για τα 7,80€ τα βιομηχανικά 5°, το ραφινέ ελαιόλαδο πολύ υψηλά στα 8,70€ και ακόμη πιο υψηλά τα πυρηνέλαια. . στο 4,20€, που αποτελούν τα πιο hot προϊόν στην προτίμηση των καταναλωτών (βλ.  Πυρηνέλαιο: Ο άγνωστος εξάδελφος του ελαιολάδου )

Ελλάδα

Η ελληνική αγορά συνεχίζει να μην υπάρχει. Ελάχιστοι, είναι διατεθειμένοι να πουλήσουν τα έτσι και αλλιώς λίγα ελαιόλαδα που είναι διαθέσιμα και ελάχιστοι είναι διατεθειμένοι να αγοράσουν σε αυτές τις τιμές εκτός από ειδικές περιπτώσεις όπως το γνωστό 10,11 € του ΑΣ Παλαιοπαναγιάς (βλ.  Παρατηρητήριο 22/12/2023 ) .

Τα ελαιοτριβεία προσπαθούν να συντηρηθούν σε μια πραγματικά δύσκολη χρονιά με κάποια να καταφέρουν έναν «πόλεμο των τσουβαλιών» προκειμένου να τον προσελκύσουν έτσι και αλλιώς λιγοστό καρπό.

Οι έστω και περιορισμένες συναλλαγές κινούνται για τη Λακωνία στο 9,30 €/κιλό, για την Κρήτη εφ’ όσον πληρούν τις δεσμεύσεις στο 9,20 € και τη Μεσσηνία για το 8,90 – 9,00 €/κιλό, μιλώντας πάντα για τα έξτρα.

Τα βιομηχανικά προσαρμόζονται στη ζήτηση του ραφινέ με τιμές για το 7,20 €/κιλό παράδοση Αθήνα.

Το χθεσινό άρθρο:  Πως και γιατί το ελληνικό ελαιόλαδο έχει ένα δις ευρώ πέρυσι , ήταν αποκαλυπτικό ότι για το ελληνικό ελαιόλαδο η κλιματική αλλαγή αποτελεί δευτερεύον πρόβλημα. Στο κάτω – κάτω οι 350 χιλιάδες τόνοι της περσινής παραγωγής μαζί με τους 130 (;) της φετινής, δίνουν ένα μέσο όρο ακριβώς αυτόν που γνωρίζουμε, τους 240 χιλιάδες τόνους, άσχετα από όσα έχουν καταγράψει οι χρυσές εποχές των επιδοτήσεων.

Το olivenews.gr διαθέτει όλα τα στοιχεία. Μπορεί να αποδείξει αυτό που επί δεκαετίες υποστηρίζει η υπογραφή: το μεγάλο πρόβλημα του ελληνικού ελαιολάδου είναι θεσμικό, είναι οργανωτικό, είναι οι άνθρωποι που διαχειρίζονται και διαχειρίζονται τις μορφές του «εθνικού προϊόντος».

Πέρυσι θα μπορούμε να είναι η χρυσή χρονιά. Τελικά τι έγινε; Οι εξαγωγές του επώνυμου τυποποιημένου όχι μόνο δεν αυξήθηκαν αλλά μειώθηκαν γιατί οι διαθέσιμοι επιπλέον 120 χιλιάδες τόνοι πήγαν χύμα με βυτία προς Ιταλία και Ισπανία όχι μόνο για το ελαιόλαδο αλλά και για το πυρηνέλαιο (ακατέργαστο μπρούτο) ενώ στα ράφια των ελληνικών σούπερ μάρκετ έχει γίνει περισσότερο . το τυποποιημένο «πυρηνέλαιο» (μίγμα ραφινέ πυρηνελαίου με παρθένο βρώσιμο ελαιόλαδο) χάνοντας έτσι τριπλή προστιθέμενη αξία.

Επιτραπέζια Ελιά Καλαμών

Η μόνη ποικιλία φέτος που υπάρχει στα δέντρα και στην αγορά λόγω της ακαρπίας Κονσερβοελιάς (Αμφίσσης) και Χαλκιδικής.

Για τις περσινές ελιές εκδηλώνεται μια ζήτηση στα 2,10 – 2,20 €/κιλό ενώ για τις φετινές τα παράγωγα είναι απρόθυμοι να πουλήσουν πέραν των μικροποσοτήτων που θα καλύψουν τις τρέχουσες οικονομικές τους ανάγκες και για τις οποίες ακούγεται το 1,20 – 1 ,30€/κιλό.

Πηγή:  olivenews.gr

Φωτογραφία: ευγενική παραχώρηση του Αντρέα Σμαραγδή. Καλομελέτα κι έρχονται…

Η εβδομάδα 9 έως 15 Δεκεμβρίου 2023 που μας πέρασε ως κεντρικό είδος της μη είδησης του ισπανικού ισοζυγίου για το πώς έκλεισε ο Νοέμβριος 2023 (βλ. Ουδέν νεώτερο από το ισπανικό ισοζύγιο Νοεμβρίου), και εξηγούμαι.

Υπό κανονικές συνθήκες, ο Νοέμβριος, μήνας που κορυφώνεται η συγκομιδή της ελιάς που έπρεπε να είναι και μια γιορτή των αριθμών και των στατιστικών. Αντί για αυτό, είδαμε κάποια μίζα με τη φετινή παραγωγή να είναι μόλις 50.000 τόνοι παραπάνω από την περσινή. Αν και δεν πρέπει να βιαζόμαστε προλαμβάνοντας τις μελλοντικές ωστόσο, είναι φανερό πως η πίεση μεταφέρεται στο έτος 2024.

Οι τιμές ελαιολάδων στο Μεσόγειο 

Ας δούμε κάπως προσεκτικά και ψυχράιμα τι συμβαίνει στα εμπορικά κέντρα της Μεσογείου. Θα έλεγα ότι η πραγματική εικόνα είναι μάλλον διαφορετική από αυτήν που προβάλλουν τα ελληνικά ΜΜΕ, και εξηγούμαι.

Ισπανία

Η Ισπανία «ο βασικός παίχτης» με την ορολογία που διαβάζω από συναδέλφους, πραγματοποίησε τους τελευταίους μήνες την εξής παλινδρομική κίνηση για την οποία με την απόλυτη ακρίβεια και έγκαιρα σας ενημέρωνε το olivenews.gr.

– 1η περίοδος: Από Μάϊο έως τα μέσα Σεπτεμβρίου, όταν οι τιμές έπιασαν «ταβάνι», κορυφή.

– 2η περίοδος: έως τα μέσα Νοεμβρίου , όταν επακολούθησε μια ήπια πλαγιοκαθοδική κίνηση, που έφτασε σε ένα προσωρινό «πάτωμα», μία βάση.

– 3η περίοδος: όταν επανήλθε σε μια σταδιακή ανοδική κίνηση με αποτέλεσμα σήμερα να βρισκόμαστε ακριβώς στα ίδια επίπεδα που είχε πιάσει τα μέσα Σεπτεμβρίου.

Οι τιμές εδώ και 3-4 μέρες δείχνουν να κοντοζυγίζονται, σαν να διστάζουν αν θα συνεχίσουν ανοδικά ή πτωτικά. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει, εκτός αν έχει μαντικές ικανότητες. Ο υπογράφων πάντως δεν έχει.

Το βέβαιο και το σημαντικό είναι πως όλη αυτή η κίνηση, το κάτω-επάνω που περιγράψαμε παραπάνω έγινε μέσα σε ένα περιορισμένο σχετικά εύρος των περίπου 0,80€/κιλό. Άρα, «πολύ κακό για το τίποτα» που θα έλεγε και ο Λουίτζι  Πιραντέλλο.

Αυτό δεν στερεί το δικαίωμα σε ορισμένα ελληνικά ΜΜΕ να ασχολούνται σχεδόν σε καθημερινή βάση υπερτονίζοντας και μεγαλοποιώντας το κάθε «σεντσάκι», (συγγνώμη για τον νεολογισμό), που έπαιξαν οι τιμές (μόνο επάνω και ποτέ κάτω!)

Ιταλία

Κλείνει μια ανοδική εβδομάδα για την Ιταλία με τα έξτρα να προσεγγίσουν τα 9,0€/κιλό, γεγονός που επιτρέπει κάποιες περιορισμένες αγορές από την Ελλάδα σε «λογικές» τιμές για τα 30-35 σεντς από τα ιταλικά μάξιμουμ.

Τα βιομηχανικά° ανάλογα με την οξύτητα (3 και 5°) κυμαίνονται από 6,70 έως 7,0€/κιλό.

Τυνησία – Τουρκία

Ανοδικά κινείται και η Τυνησία, σε σημείο που λέγεται πως ακυρώθηκαν κάποια κλεισμένα συμβόλαια ενώ κάτι ανάλογο έχει συμβεί και στην Τουρκία για παλιά συμβόλαια για απαγόρευση εξαγωγών. Έκτακτη είδη: η Τουρκία επέβαλε απαγόρευση εξαγωγών των ελαιολάδων της

Ελλάδα

Αν έπαιρνε κανείς σήμερα μια φωτογραφία της αγοράς μάλλον θα αναρωτηθεί αν η Ελλάδα ανήκει στις βασικές ελαιοπαραγωγικές χώρες.

Χαρακτηριστικό είναι ότι σε ιστοσελίδες που καταγράφουν τις διεθνείς τιμές ελαιολάδων η Ελλάδα έχει παύλα, έχουν στην πραγματικότητα σταματήσει οι εξαγωγές (χύμα σε Ιταλία, Ισπανία) με εξαίρεση τις μικρές ποσότητες που προαναφέραμε.

Τα μηνύματα που έρχονται από παντού επιβεβαιώνουν μια παραγωγή αρνητικό-ρεκόρ. Ήδη αμφισβητούνται και οι 130.000 τόνοι. Όταν εμείς μετροπαθώς γράφαμε για 170.000 άλλοι πιο γαλαντόμοι ανέβαζαν στους 230.000 τόνους. Τώρα όλοι πέσαμε έξω, εμείς μεν λιγότερο αλλά η ουσία δεν αλλάζει.

Από άποψη ποιότητας-υπολειμμάτων εγείρονται τα γνωστά ερωτηματικά (βλ. Φοβού κάποιους χημικούς και αναλύσεις φέροντες). Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε η ευκολία με την οποία αναδημοσίευσε το εν λόγω άρθρο περί ύπαρξης αυξημένων απαγορευμένων φυτοφαρμάκων και η ιστοσελίδα του ΣΕΔΗΚ με επιστημονικό υπεύθυνο τον γνωστό και έμπειρο γεωπόνο κ. Νίκο Μιχελάκη, πρώην διευθυντής του Ινστιτούτου Χανίων.

Σε αυτές τις συνθήκες τα περιθώρια που αφήνει η αυτοκατανάλωση και ο 16κιλος τενεκές (στον οποίο κάνουν καλή διαφήμιση και πολλά ΜΜΕ) για το προς εμπορευματοποίηση ελαιόλαδο ολοένα και περιορίζονται.

Τα παράγωγα από τη δική τους πλευρά είναι και αυτοί απρόθυμοι να πουλήσουν. Είτε γιατί όπως έχουμε επανειλημμένα πει δεν θέλουν να επιβαρύνουν τη φετινή τους φορολογική δήλωση, είτε γιατί έχουν πειστεί πως οι τιμές θα επανέλθουν σε ένα ισχυρό ανοδικό κανάλι, πάνω από τα 10 (και βάλε) €/κιλό.

Σαν αποτέλεσμα όλης αυτής της πρωτοφανούς κατάστασης οι εμπορικές πράξεις έχουν περιοριστεί σε κάποιους εγχώριους αγοραστές, οι οποίοι είναι διατεθειμένοι να αγοράσουν σε τιμές από 8,50 έως 9,00€/κιλό (βυτίο, ex-factory) για τα πολύ καλά, ποιοτικά, ελεύθερα υπολειμμάτων, έξτρα παρθένα.

Σε κάποιες ιστοσελίδες γράφτηκαν υψηλότερες τιμές μόνο που δεν συνιστούν «αγορά» με την πραγματική σημασία της λέξης γιατί πολύ επιλεκτικές και περιορισμένες ποσότητες ούτε καν για ολόκληρο βυτίο.

Τα καλά περσινά κινούνται ελάχιστα πιο κάτω, ενώ το λαμπάντε 5° έχει τιμή παράδοση Αθήνα τα 6,50€/κιλό.

Πυρηνέλαιο – Ηλιέλαιο

Έντονα ανοδικά κινείται το πυρηνέλαιο που ξεπερνά τα 2,60€/κιλό (μπρούτο 10°).

Αντιθέτως, η πτωτική είναι η πορεία του ηλιελαίου καθώς αποκαταστάθηκε η απρόσκοπτη ροή εξαγωγών από την Ουκρανία με αποτέλεσμα οι τιμές να αποχαιρετηθούν και τα 1.000€/τόνο.

Επιτραπέζιες Ελιές

Για τις κονσερβοελιές (Αμφίσσης) και της Χαλκιδικής, φέτος λόγω ακαρπίας δεν υπάρχει προϊόν, άρα δεν υπάρχει «αγορά», δεν υπάρχουν ούτε εισοδήματα για τους ελαιοπαραγωγούς, ούτε κέρδος για τους μεταποιητές-εξαγωγείς. Όλοι προσπαθούν να περιορίσουν τις ζημίες.

Μόνο οι Καλαμών έχουν μια υποφερτή στα όρια του 50% μείωση της παραγωγής αλλά με όλα τα γνωστά και χιλιοειπωμένα -τουλάχιστον από την Ελιά & Ελαιόλαδο και το olivenews.gr αλλά και το Olivenews Plus– προβλήματα οργανώσεων και διαχείρισης του κλάδου.

Όσον αφορά τις τιμές, οι περσινές που βρίσκονται ακόμη αποθηκευμένες τώρα πωλούνται στα 2,20 με 2,25 (τα 200 τεμάχια αλλά και τα ψιλότερα μεγέθη), έχοντας ξεκινήσει με αφετηρία τα 1,10-1,20 τα 200 τεμάχια.

Οι φρέσκες φετινές ελιές οδηγούνται και αυτές στις κάδες ενώ οι εμπορικές συναλλαγές είναι περιορισμένες. Τα πολύ ψιλά, μεγέθη δεν πιάνουν ούτε το 1€. Στη Λακωνία, οι συμβατικές ακούγονται με 2,25€/κιλό και οι βιολογικές τα 2,54€/κιλό.

Αντιθέτως, στην Αιτωλοακαρνανία οι τιμές είναι σημαντικά κατώτερες, στα επίπεδα του 1,60€/κιλό τα 200 τεμάχια, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του olivenews.gr .

Υπήρξαν συγκεκριμένα sites που προπαγάνδισαν σαν λύση την ελαιοποίηση των Καλαμών. Το θέμα του olivenews.gr ήταν και ότι με εξαίρεση όσες ελιές είναι προβληματικές λόγω δακοπροσβολής ή χαλαζιού, γιατί οι υπόλοιπες αποτελούν έγκλημα η ελαιοποίησή τους (βλ. Όταν η Καλαμών από τη Μαύρη Βασιλεία υποβιβάζεται στη ζητιανιά των ελαιοτριβείων).

Χριστουγεννιάτικο Υστερόγραφο. υπάρχει λύση από τον κύριο διευθυντή

Σε αυτή την πρωτοφανή δύσκολη συγκυρία ίσως υπάρχει λύση και αυτή είπε ο γνωστός διευθυντής με πολυετή εμπειρία σε «θεσμικό» φορέα του κλάδου. Όπως διαβάζουμε στη γνωστή εφημερίδα του αγροτικού τομέα η λύση δεν είναι άλλη από την υποχρεωτική άδεια στο προσωπικό «μέχρι να δούμε τι θα γίνει».

Να λοιπόν, μια χρήσιμη οικονομολογική συμβουλή από τον σύγχρονο Σκρουτζ,  παραμονές Χριστουγέννων. Τουλάχιστον, ο ήρωας του Κάρολου Ντίκενς ήταν ένας επιχειρηματίας, ένα αφεντικό που αβγάτιζε τα κέρδη του σε βάρος των εργαζομένων του. Ο σύγχρονος διευθυντής μας επί δεκαετίες απολαμβάνει τη σιγουριά των μισθών του και ποτέ δεν μπήκε στο ρίσκο της επιχείρησης. Διαφέρει από τον καημένο τον Σκρούτζ και σε κάτι άλλο, καθώς εκείνος ήταν σπαγκοραμένος και τσιγκούνης όχι μόνο για τους γύρω του αλλά και για τον εαυτό του μην αγοράζοντας ούτε κάρβουνα για τη σόμπα του.

Για να είμαστε ειλικρινείς, ο σύγχρονος διευθυντής μας πρέπει να είναι πολύ αντιφατικός οικονομολόγος καθώς ναι μεν η λύση της υποχρεωτικής άδειας στους εργαζόμενους ταιριάζει με την άλλη λύση που προτείνει πρόσφατα, να κόψουμε τους πολλούς καφέδες ώστε να αγοράζουμε παραπάνω ελαιόλαδο. Χωρίς μισθό πως να αγοράσεις καφέ; Όμως, αυτό που δεν σκέφτηκε ο σύγχρονος διευθυντής μας είναι, χωρίς μισθό, πως να αγοράσεις και ελαιόλαδο;

(Το Παρατηρητήριο Τιμών και το olivenews.gr εύχονται σε όλους και σε όλες τις καλές Χριστουγεννιάτικες προετοιμασίες).

Πηγή: olivenews.gr

Κλείνει μια εβδομάδα μεγάλης αναταραχής, όπου τα κάτω έρχονται πιο πάνω και τα πάνω έρχονται πιο κάτω από όσο ήδη ήταν.

Κάτω οι παραγωγές

Αυτά που έρχονται κάτω είναι οι προβλέψεις για τις ποσότητες παραγωγής της εσοδείας 2023/24. Ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα το olivenews.gr είχε ενημερώσει τονίζοντας ότι «ετοιμάζονται να αναθεωρηθούν προς τα κάτω οι προβλέψεις για την τρέχουσα εσοδεία 2023/24 (βλ Παρατηρητήριο Τιμών Ελαιολάδου (24/11/2023).

Τα μεγαλύτερα προβλήματα προέρχονται από την Ισπανία γιατί όπως γράφαμε στο προηγούμενο Παρατηρητήριο, «Η Ισπανία απομακρύνεται, όχι μόνο από τους 800 χιλιάδες τόνους που πολλοί προσδοκούσαν αλλά και από του 765 χιλιάδες τόνους που είχε επισήμως εξαγγείλει (βλ. Το ισπανικό Υπουργείο επιβεβαιώνει τις προβλέψεις για την παραγωγή ελαιολάδου 2023/24) αλλά υποχωρεί παρακάτω λόγω των χαμηλών αποδόσεων στα ελαιοτριβεία».

Συνεχίζουμε για να ξαναθυμηθούμε όσα είχαμε επισημάνει και για την Ελλάδα η οποία «απομακρύνεται υποχωρώντας κάτω από τους 170 χιλιάδες τόνους», για τους οποίους είχαμε γράψει ήδη από τον Αύγουστο (βλ. Προβλήματα που άλυτα χρονίζουν ), όταν άλλα αγροτικά Μέσα, με πολυπρόσωπο πανελλαδικό δίκτυο έγραφαν για 215.289 τόνους, δηλαδή τα 2/3 της περσινής παραγωγής. Τώρα η σκληρή πραγματικότητα μας προσγειώνει στο 1/3 της περσινής παραγωγής.

Να συμπληρώσουμε πως παραμένει μεν το 290 της Ιταλίας, όμως με κάποια πρώτα ερωτηματικά.

Πάνω οι τιμές 

Και όταν οι παραγωγές πάνε κάτω αναπόφευκτα, αργά ή γρήγορα, οι τιμές πάνε πάνω.

Τα σημάδια ήταν φανερά από την προ-προηγούμενη εβδομάδα, όταν είχαμε «μικρή αναθέρμανση του αγοραστικού ενδιαφέροντος» (βλ. Παρατηρητήριο Τιμών Ελαιολάδου 17/11/2023) και έγιναν πολύ πιο έντονα την προηγούμενη εβδομάδα όταν «μέσα σε μια εβδομάδα οι τιμές ελαιολάδου ανέβηκαν απότομα, περίπου κατά 0,50 €/κιλό» (βλ. Παρατηρητήριο 24/11).

Και έτσι, λοιπόν, αυτές οι ανοδικές κινήσεις που έχουν ξεκινήσει εδώ και 2 εβδομάδες συνεχίστηκαν και αυτή που κλείνει. Θα έλεγα τίποτα πιο φυσιολογικό παρά τον κάπως ”άτσαλο“ τρόπο που συμβαίνει. Στην Λακωνία ακούγονται τιμές κοντά στα 8,80€ αλλά για μη επιβεβαιωμένες ποσότητες. Λίγοι τόνοι ή βυτία; Επίσης ακούγονται 9€ προσφοράς σημαντικής ποσότητας χωρίς επιβεβαιωμένη πράξη. Φυσικά, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, μέσα σε αυτή την πρωτοφανή ”αναμπουμπούλα“, – μην ξεχνάμε πως «πλέουμε σε αχαρτογράφητα νερά» – μπορεί να υπάρχουν και κάποιες αθέμιτες εμπορικές πρακτικές. Μπορεί κάποιοι που έχουν περσινά αποθέματα να ανεβάζουν με κάπως τεχνητό τρόπο και τις τιμές των περσινών, αγοράζοντας ακριβά μικροποσότητες φρέσκων. Συμβαίνουν…

Με κάπως πιο επίσημη γλώσσα το είχαμε διατυπώσει: «Σε όλες αυτές τις συνθήκες κρίσιμης (αν)ισορροπίας (επί ξυρού ακμής, που θα έλεγαν οι καθαρευουσιάνοι), η οποιαδήποτε μικρή μεταβολή μπορεί να έχει πολλαπλάσιες συνέπειες και αντιδράσεις. Όταν η βιομηχανία τυποποίησης διατηρεί πολύ χαμηλά, οριακά αποθέματα, τότε η οποιαδήποτε νέα εκτίμηση, είτε για μείωση της αναμενόμενης παραγωγής (προσφοράς), είτε για αυξηση της ζήτησης π.χ. λόγω επερχόμενων Χριστουγέννων), μπορεί να προκαλέσει τέτοιου είδους αναταράξεις στις τιμές (βλ. Παρατηρητήριο Τιμών 24/11). Την αναταραχή επιτείνει η απροθυμία των παραγωγών να πουλήσουν είτε γιατί βλέπουν τα άλματα των τιμών είτε γιατί επιλέγουν το νέο φορολογικό έτος από 1/1/2024.

Ποιότητα SOS

Στα δύο ήδη γνωστά προβλήματα προστέθηκε και ένα τρίτο, ακόμη πιο σοβαρό. Το olivenews.gr δεν μπορεί να υποκαταστήσει τους ελεγκτικούς φορείς αλλά δεν είναι έγκλημα και αμαρτία να καταστρέφουμε ένα σημαντικό μέρος της παραγωγής και μάλιστα όταν πλησιάζει τους 140.000 τόνους;

Οι τιμές και ο ρόλος των ΜΜΕ 

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον αναταραχής αυτό που χρειαζόμαστε είναι ήρεμο μυαλό, ”χάρτες, πυξίδες και αξιόπιστο ασύρματο“ (για να ξαναχρησιμοποιήσω την αγαπημένη μου παρομοίωση).

‘Αρα χρειαζόμαστε μια όσο γίνεται καθαρή εικόνα της όλης κατάστασης ώστε να διακρίνουμε τα αίτια και τις κατευθυντήριες δυνάμεις που σπρώχνουν τις αγορές προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.

Υπό αυτή την έννοια, προσφέρουν πολύ κακές υπηρεσίες όσα Μέσα Ενημέρωσης σχεδόν καθημερινά πετούν πυροτεχνήματα, «σήμερα τόσο η τιμή στον Α συνεταιρισμό», «σήμερα άλλη η τιμή στον Β συνεταιρισμό», «σήμερα άλλη η τιμή που μας είπε ο Γ παραγωγός» κ.ο.κ.

Το αποτέλεσμα είναι πως από την υπεραισιοδοξία ότι πάμε για 10, 11, 12, 14, και βάλε €, να πέφτουμε απότομα στη μαύρη απαισιοδοξία ότι οι τιμές πέφτουν, και μετά πάλι σε πελάγη αισιοδοξίας κ.λπ.

Μαζί με αυτές τις αψυχολόγητες κινήσεις, πότε πρόσω ολοταχώς, πότε ανάποδα ολοταχώς, τα βράχια έρχονται ολοένα και πιο κοντά ολοταχώς. Μόνο που το καράβι δεν ανήκει στους εκδότες και τους δημοσιογράφους αλλά στους παραγωγούς και τους ελαιοτριβείς που έχουν το ελαιόλαδο…

Σύντομα θα δώσουμε μια πραγματική εικόνα της αγοράς με τεκμηριωμένα νούμερα που δυστυχώς το ελληνικό σύστημα δεν διαθέτει.

Οι επιτραπέζιες ελιές

Η ακαρπία στις ελιές Χαλκιδικής και η ακόμη χειρότερη στις Κονσερβολιές καθιστούν άνευ νοήματος την οποιαδήποτε συζήτηση για τιμές. Όταν δεν υπάρχει προϊόν όλοι είναι χαμένοι.

Στις Καλαμών όπου υπάρχει μια έστω και μειωμένη κατά 50 – 60% παραγωγή σε σύγκριση με την περσινή, γίνεται πολύ συζήτηση, σχεδόν σε καθημερινή βάση από ορισμένα site. Σε ό,τι αφορά τα αποθέματα των περσινών αυτό που συμβαίνει είναι μια έλλειψη συνάντησης σε κάποιο σημείο ισορροπίας μεταξύ πωλητών, παραγωγών και αγοραστών εμπόρων και μεταποιητών. Κάθε μέρα που περνάει το προϊόν υποβαθμίζεται και γίνονται ολοένα  και πιο επιτακτικά τα συμπεράσματα της συζήτησης (βλ. ) όπου όλοι συμμετέχοντας συμφώνησαν πως έιναι ”ευχής έργον μεν“, αλλά η πράξη ασθενής.

Τιμή δεν υπάρχει ούτε για τις φρέσκιες Καλαμών. Οι ποιοτικά εντάξει μπαίνουν στις κάδες των παραγωγών για μελλοντική διαπραγμάτευση και όσες έχουν προβλήματα (π.χ.δακοπροσβολών) οδηγούνται στα ελαιοτριβεία. Έγραψα «Όταν η Καλαμών από Μαύρη Βασίλισσα υποβιβάζεται στη ζητιανιά των ελαιοτριβείων (28/10/2023)» αλλά σε τελευταία ανάλυση ο κάθε παραγωγός κρίνει και αποφασίζει. Πολλοί αναφέρουν για παοδόσεις ελαιοπεριεκτικότητας του 20%, με χαμηλότερα κόστη, με τιμή ελαιολάδου 10 € (τενεκές) και με τιμή της επιτραπέζιας ελιάς…Μήπως ξέρετε να μου την πείτε;

Πηγή: olivenews.gr

Η εβδομάδα 23-29 Σεπτεμβρίου που πέρασε ενίσχυσε την πεποίθηση πως βρισκόμαστε σε κανάλι σταθεροποίησης και αναμονής με ελαφρές τάσεις υποχώρησης των τιμών σε όλα τα ελαιοπαραγωγικά κέντρα της Μεσογείου όπως ακριβώς αναφερθήκαμε στο Παρατηρητήριο Τιμών στις 22/09/2023.

Παραμένουμε σε νερά αχαρτογράφητα όμως η ομίχλη και το πούσι κάπως διαλύονται τουλάχιστον για τα ελαιόλαδα της περσινής απερχόμενης εμπορικής περιόδου 2022/23.

Είναι φανερό από την έλλειψη συναλλαγών πως δεν υπάρχει ζήτηση καθώς εμπόριο και βιομηχανία είναι προσωρινά τουλάχιστον καλυμένοι χωρίς να ρισκάρουν να διαβούν το υπάρχον κατώφλι των τιμών λόγω σταθερά μειούμενης κατανάλωσης. (βλ. Πόσο μειώθηκε η κατανάλωση ελαιολάδου στην Ισπανία; Τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα)

Αλλά και οι ποιότητες των περσινών ελαιολάδων δεν είναι σε επίπεδα που θα τους βάλουν σε πειρασμούς να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Οπότε αναμονή…

Αναμονή όμως τηρούν και οι πωλητές για τα όποια λιγοστά εναπομένοντα αποθέματα. Είτε γιατί έχουν πειστεί πως επέρχεται νέο κύμα ανόδου είτε/ και γιατί γνωρίζουν πως η νέα εσοδεία 2023/24, ειδικά στην Ελλάδα, είναι μειωμένη. Πολλοί επίσης έχουν αναβάλλει τις πωλήσεις για το 2024 λόγω εφορίας.

Οπότε, σε αυτό το «σκαλοπάτι» (μεταίχμιο) όλο το ενδιαφέρον εστιάζεται στις τιμές που θα ανοίξουν τα φρέσκα ελαιόλαδα της 2023/24. Πάντως η υπερβολική ενασχόληση για μία φαινομενικά υψηλή τιμή που προσφέρει ένα ελαιοτριβείο κάπου στην Ελλάδα δεν αποτελεί είδηση που δικαιολογεί την προβολή που απολαμβάνει ούτε σαφές ίχνος. Παραμένουμε σε αχαρτογράφητα νερά…

Αξιόπιστες πληροφορίες μιλούν για επιστροφή λίγων βυτίων από την Ιταλία χωρίς να είναι βέβαιο αν προκύπτει για πραγματικά ποιοτικά προβλήματα (υπολείμματα κ.λπ.) ή αν αποτέλεσε πρόσχημα ακύρωσης προηγούμενης συμφωνίας.

Οι λίγες εβδομάδας που απομένουν μέχρι να αρχίσουν να βγαίνουν στην αγορά τα φρέσκα ελαιόλαδα δεν δικαιολογούν ούτε ανοδικά άλματα αλλά ούτε και πανικό πτώσης. Ας στρέψουν όλοι το ενδιαφέρον και τις προσπάθειες τους να υπερασπιστούν το ελαιόλαδό μας σε αυτές τις κρίσιμες εποχές, να μην χαθούν καταναλωτές που δεν θα ξαναγυρίσουν.

ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΕΣ ΕΛΙΕΣ

Το γεγονός της εβδομάδας ήταν οι τιμές που εξήγγειλε ο Αγροτικός Ελαιουργικός Συνεταιρισμός Στυλίδας.   Ο Αγροτικός Ελαιουργικός Συνεταιρισμός Στυλίδας εξήγγειλε τιμές 2023/24    Η οποιαδήποτε άνοδος των τιμών δεν μπορεί να αντισταθμίσει την ακαρπία που έχει πλήξει τις ελιές σε ποσοστό άνω του 90%. Όπως επανειλημμένα έχουμε υπογραμμίσει για τον ελαιοπαραγωγό σημασία έχει το γινόμενο εισόδημα ίσον ποσότητα επί τιμή.

Αξιοσημείωτο ότι ο συνεταιρισμός της Στυλίδας προασπίζοντας την καλή ποιότητα του προϊόντος δεν υποχώρησε στην εύκολη λογική της «σκούπας» για αυτό και οι τιμές ακολουθούν την κλιμάκωση των τεμαχισμών.

Πηγή: olivenews.gr

Ακριβώς όπως τονίσαμε στο “ρεζουμέ” του προηγούμενου Παρατηρητήριου Τιμών15/9

“Το γεγονός πως οι αγορές δείχνουν να κινούνται σταθεροποιητικά δεν αποκλείει να βλέπουμε νέα υψηλά από μικρές ποσότητες των σούπερ έξτρα premium”,

αυτό συνέβη την εβδομάδα αυτή, και μάλιστα οι τάσεις σταθεροποίησης δείχνουν να διολισθαίνουν και προς υποχώρηση στα περισσότερα ελαιοπαραγωγικά κέντρα της Μεσογείου.

Στην Ελλάδα επικρατεί αγοραστική άπνοια με μόνη εξαίρεση την Λακωνία. Οι αντίρροπες δυνάμεις που αυτή την εποχή υποβόσκουν έδωσαν μεν μια ρεαλιστική τιμή 8,25 € στον Αγρ. Συνεταιρισμό Κροκεών, έκαναν όμως και ένα άλμα στα 8,60 € για τρία βυτία του Α.Σ. Αγίου Δημητρίου (Μονεμβάσια) από γνωστό έμπορο που δραστηριοποιείται στην περιοχή.

Το ενδιαφέρον είναι στραμμένο στα φρέσκα ελαιόλαδα της 2023/24 για τα οποία γίνονται πολλές εικασίες και συζητήσεις χωρίς να υπάρχει – ακόμη τουλάχιστον – κάτι συγκεκριμένο.

Για την Ισπανία, η οποία έχει και το μεγαλύτερο ειδικό βάρος στην παγκόσμια αγορά, η τάση υποχώρησης των τιμών είναι μικρή μεν αλλά εμφανής, ίσως συνδυασμός των πρόσφατων βροχοπτώσεων με την κοινή απόφαση συνεταιρισμών – ιδιωτών να βάλουν ένα φραγμό στην περαιτέρω άνοδο των τιμών βλέπε    Αν δεν είχαν ανέβει 21/9    φοβούμενοι όχι μόνο τη διαπιστωμένη υποχώρηση της κατανάλωσης αλλά και το “αύριο” αν και όταν η ισπανική παραγωγή επανέλθει στα φυσιολογικά της επίπεδα.

Κλείνοντας, η προσωπική μου αίσθηση είναι πως η αγορά έχει πιάσει ένα “ταβάνι”, προσωρινά τουλάχιστον, μέχρι να υπάρξουν νεότερες εξελίξεις και πραγματικές ειδήσεις. Κάτι τέτοιο δεν (πρέπει να) δικαιολογεί κανένα πανικό σε όσους παραγωγούς, ελαιοτριβείς, ελαιουργούς, εμπόρους έχουν ελαιόλαδο στις δεξαμενές τους. Η 2022/23 θα κλείσει με πολύ χαμηλά αποθέματα ενώ για την 2023/24 οι σοβαρές εκτιμήσεις κινούνται περί τους 160 – 170 χιλ. τόνους.

Τα κρίσιμα ζητήματα είναι η ποιότητα και η κατανάλωση (“να υπερασπιστούμε το ελαιόλαδο”), τα οποία θα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε δημόσια στη συνέντευξη Τύπου που συνδιοργανώνουν οι ΕΔΟΕ, ΣΕΒΙΤΕΛ, 4Ε, ΣΥΝΤΕΚ σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας την Τετάρτη 27/9/2023 το πρωί.

Επιτραπέζιες Ελιές

Το τοπίο της φετινής χρονιάς είναι γνωστό. Για την Χαλκιδικής υπάρχουν κάποια αισιόδοξα μηνύματα καθώς στα πεδινά της Ορμύλιας και της Ολύνθου τα δέντρα έχουν κάποιο καρπό. Αν αθροίσουμε και τις πολύ καλές αποδόσεις των έστω και λίγων περιβολιών με Καλαμών και Μεγαρείτικες τότε ίσως φτάσουμε και ξεπεράσουμε το 30% της περσινής εσοδείας, χωρίς να ξεχνάμε ότι η Καβάλα έχει φέτος μια “συμπαθητική” παραγωγή.

Στις τιμές έχει επικρατήσει το 2,20 €/κιλό “σκούπα”, γεγονός που αναγκάζει τις μεγάλες βιομηχανίες με συμβόλαια πωλήσεων ανοικτά να αναζητήσουν κάποιες νέες δύσκολες ισορροπίες. Πάντως, την προσωπική μου άποψη υπέρ της Συμβολαιακής Γεωργίας όχι μόνο δεν την αλλάζω αλλά θεωρώ πως ενισχύεται από όλες αυτές τις εξελίξεις.

Τα μηνύματα από τις Κονσερβολιές (Αμφίσσης) παραμένουν τραγικά, με τα δέντρα άδεια από καρπό και ακαρπία άνω του 90%, ενώ η Καλαμών έχει μεν φέτος παραγωγή αλλά -ως συνήθως- έχει και πολύ συζήτηση για τις τιμές, κάτι που επίσης θα διευκολυνόταν αν γίνονταν οργανωμένα στο πλαίσιο υπέρ της Συμβολαιακής Γεωργίας.

Πηγή: olivenews.gr

Η εβδομάδα που πέρασε έδωσε μετά από πάρα πολύ καιρό κάποια σαφή δείγματα για το προς ποια κατεύθυνση αναμένεται να κινηθεί η αγορά.

Το κλείσιμο του Αυγούστου στην Ισπανία Στην κόψη του ξυραφιού έκλεισε το ισπανικό ισοζύγιο Αυγούστου, που μόνο το olivenews.gr παρακολουθεί και ενημερώνει, μας προσέφερε δύο συντεταγμένες του χάρτη Πλέουμε σε αχαρτογράφητα νερά.

Πρώτον, η κατανάλωση συνεχίζει να μειώνεται και δεύτερον, θα φτάσουμε στο τέλος της εμπορικής περιόδου με κάποια αποθέματα 230 – 240 χιλ. τόνων που, λογικά, αθροιζόμενοι στην έστω μειωμένη νέα παραγωγή εξασφαλίζουν μια προσφορά που θα επιτρέψει “κουτσά  – στραβά” να φτάσουμε ως την κρίσιμη άνοιξη του 2024, η οποία όμως απέχει πολύ ακόμη για να επηρεάσει τις τρέχουσες τιμές.

Έτσι, λοιπόν, βλέπουμε τις ισπανικές τιμές παραγωγού να κινούνται σταθεροποιητικά, με ελάχιστες αυξήσεις των βιομηχανικών και σοβαρές μειώσεις των παρθένων.

Ανάλογα σταθεροποιητικά είναι τα μηνύματα και από Ιταλία, αλλά και από την ελληνική αγορά. Η Λακωνία έχει μείνει στο 8,50 του Α.Σ Βλαχιώτη ενώ ήδη ένα ελαιοτριβείο στην περιοχή της Νεάπολης ανακοίνωσε τα 9,0 €/κιλό σαν τιμή εκκίνησης για τα φρέσκα ελαιόλαδα της περιόδου 2023/24. Η Κρήτη δίνει το 8,40 € τιμή αναχώρησης. Ως συνήθως Μεσσηνία και άλλες ελαιοπαραγωγικές περιοχές βρίσκονται ένα σκαλί πιο κάτω. Η Κεντρική Ελλάδα προσπαθεί να επιβιώσει μετά τις καταστροφικές πλημμύρες Προφυλάξτε το βιός σας.

Κλείνοντας να υπογραμμίσουμε ότι το γεγονός πως οι αγορές δείχνουν να κινούνται σταθεροποιητικά δεν αποκλείει, ίσα – ίσα το αντίθετο, να βλέπουμε νέα υψηλά από μικρές ποσότητες των σούπερ ποιότητας έξτρα premium.

Επιτραπέζια ελιά

Η Χαλκιδικής ξεκίνησε με τιμή παραγωγού 2 – 2,20 € / κιλό  και όλοι είναι δυσαρεστημένοι, πράγμα αναπόφευκτο όταν δεν υπάρχει προϊόν. Ακόμη πιο δυσοίωνες προδιαγράφονται οι προοπτικές της Κονσερβολιάς.

Πηγή: olivenews.gr

Αγαπητές μου αναγνώστριες και αγαπητοί μου αναγνώστες, σήμερα δίστασα πολύ να γράψω το Παρατηρητήριο Τιμών όταν η μισή χώρα βρίσκεται θαμένη κάτω από τα λασπόνερα του “Ντανιελ” που ήρθε να συμπληρώσει τις καταστροφικές πυρκαγιές που έχουν προηγηθεί. Τώρα, περισσότερο από ποτέ χρειαζόμαστε να αρχίσει να υλοποιείται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης για την οποία άλλωστε επανειλημμένα στο παρελθόν  έχω αναφερθεί. Υπέρ Παιδείας και Παραγωγικής Ανασυγκρότησης λόγος.

Αντιγράφω από το πρωτοσέλιδο της σημερινής ΕΣΤΙΑΣ: «Έρημος Χώρα. Το αποτέλεσμα του ξερριζώματος των καλλιεργειών, της καταστροφής κτηνοτροφικών και πτηνοτροφικών μονάδων, της διαλύσεως υποδομών και οικισμών. Όλες αυτές είναι ζημιές σε πρωτογενή παραγωγή. Σε αυτό που έχει ανάγκη περισσότερο από κάθε άλλο η χώρα και η εθνική οικονομία. Δεν μπορούμε να στηριχτούμε μόνον στην παροχή υπηρεσιών.

Αλλά το χειρότερο που έπεται είναι ο ξερριζωμός των ανθρώπων. Που μακροπρόθεσμα σημαίνει καταδίκη της γης σε οριστική ερήμωση. Πόσοι από τους αγρότες της Θεσσαλίας θα γυρίσουν στον τόπο τους μετά την καταστροφή που έχουν υποστεί; Πόσοι θα έχουν το κουράγιο να ξαναστήσουν εκεί τις ζωές τους και τις εργασίες τους, να αναδημιουργήσουν προοπτικές και να κρατήσουν ζωντανά τα χωριά τους; Ο κίνδυνος είναι άμεσος. Και δεν αντιμετωπίζεται με ημίμετρα και με (ελλιπείς συνήθως) κρατικές αποζημιώσεις. Χρειαζόμαστε ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχέδιο, που ομοιό του δεν έχει γίνει στην μεταπολιτευτική Ελλάδα. Διαφορετικά, η χώρα ερημώνει».

Να προσθέσω ότι δεν είναι μόνο η Θεσσαλία, τα ίδια ισχύουν για τον Έβρο, για τη Μαγνησία κ.ο.κ.

Η ελαιοκομία καλείται να αποτελέσει μια από τις βασικές συνιστώσες αυτής της παραγωγικής ανασυγκρότησης. Για αυτό άλλωστε και μιλάμε για “εθνικά προϊόντα”. Ας αναλογιστούμε ότι φέτος την (2023/24) η παραγωγή ελαιολάδου θα είναι στο ήμισυ της περυσινής, περί τους 180 χιλ. τόνους, ενώ δύο από τις τρεις βασικές ποικιλίες επιτραπέζιας ελιάς – η Κονσερβολιά και η Χαλκιδικής – θα έχουν παραγωγή σχεδόν μηδενική με τα ελαιόδεντρα γυμνά από καρπό.

Οπότε, σε αυτό το πλαίσιο, ας επανέλθουμε στη ρουτίνα των δημοσιογραφικών μας καθηκόντων.

Οι τιμές ελαιολάδων συνεχίζουν να βρίσκονται σε στάση αναμονής χωρίς εκείνες τις κινήσεις που θα υποδεικνύουν κάποια σαφή κατεύθυνση.

Ο Α.Σ. Βλαχιώτη στη Λακωνία πούλησε στο 8,50 € (όπως έγραψε ο Αγρότυπος) δύο βυτία απευθείας στην Ιταλία.

Η Κρήτη για τα έξτρα έχει τιμές αναχώρησης από 8,20 έως 8,40 € / κιλό, ενώ η Μεσσηνία αντιστοίχως από 8,00 έως 8,20 € / κιλό.

Τα λαμπάντε είναι δυσεύρετα, περιζήτητα και καλοπληρωμένα.

Ενδιαφέρουσα αλλά όχι δεσμευτική η εικόνα των τελευταίων 3 – 4 ημερών στην Ισπανία με όλες τις ποιοτικές κατηγορίες να υποχωρούν από 0,20 έως και 0,06 € / κιλό. Ίσως τα αίτια να βρίσκονται στις βροχοπτώσεις των ημερών, ίσως στις συνδυασμένες ενέργειες να μην αφήσουν περαιτέρω άνοδο που θα μεταφερθεί στην κατανάλωση.

Για την επιτραπέζια ελιά γράψαμε χτες την επίσημη θέση της ΔΟΕΠΕΛ, η οποία δίνει και ένα πλαίσιο των προσεχών εξελίξεων. H ΔΟΕΠΕΛ ανακοινώνει εκτιμήσεις της 2022/23 και προβλέψεις νέας εσοδείας 2023/24 επιτραπέζιων ελιών

Πηγή:  olivenews.gr

Τελικά η είδηση της εβδομάδας δεν ήταν η πίεση στις τιμές παραγωγού (κυρίως του λαμπάντε) στην Ισπανία  (βλέπε Σημάδια μικρής, (μάλλον) προσωρινής, διόρθωσης της αγοράς ελαιολάδου), αλλά το ρημπάουντ -κατά την μπασκετική ορολογία- δηλαδή η σχεδόν άμεση επαναφορά των τιμών, οι οποίες σε μια μόνο ημέρα αναπλήρωσαν το χαμένο έδαφος από την πτώση όλης της προηγούμενης εβδομάδας.

Με άλλα λόγια η ανάρτηση του olivenews.gr επιβεβαιώθηκε πλήρως όχι μόνο ως προς το ειδησεογραφικό σκέλος της άμεσης δημοσίευσης της είδησης αλλά και ως προς το σκέλος της ανάλυσής της καθώς γράφαμε:

“Δεν πιστεύω πως πρόκειται για κάτι πραγματικά ανησυχητικό, ίσως η αγορά θα κάνει ένα χρήσιμο “σκαλοπάτι”, μια ανάπαυλα, να αφομοιώσει το πρωτοφανές και διαρκές ανοδικό ράλλυ των τελευταίων μηνών“.

Αξίζει να συμπληρώσουμε πως σύμφωνα με το ρεπορτάζ μας την εβδομάδα της πτώσης οι τιμές υποχωρούσαν με ελάχιστες συναλλαγές, μόλις αυτές έφτασαν στο δελεαστικό επίπεδο των 6,40 € (μιλάμε για τον βιομηχανικό άσσο), τότε οι τιμές εκτινάχθηκαν με έντονες συναλλαγές.

Ο απόηχος των έστω και προσωρινών πιέσεων στην ισπανική αγορά έχει φτάσει και στην ιταλική, όπου οι μεγάλες εταιρείες που διαμορφώνουν την αγορά πίεσαν την τιμή του ραφινέ διαμορφώνοντας ανάλογα και του λαμπάντε.

Οι επιπτώσεις έχουν γίνει αισθητές αναπόφευκτα και στη χώρα μας. Στην Κρήτη οι πράξεις έχουν σχεδόν  “παγώσει” ενώ στην Πελοπόννησο ακούγεται κυρίως η Καλαμάτα και μάλιστα με πωλήσεις σε αδικαιολόγητα χαμηλά  επίπεδα,  ακόμη και κάτω των 8 €/κιλό αναχώρηση για Ιταλία. Εδώ, να θυμίσω και πάλι και να υπογραμμίσω αυτό που έγραψα (Σημάδια μικρής, (μάλλον) προσωρινής, διόρθωσης ) : “θα ήταν παραλογισμός να επικρατήσει πανικός κι εκεί που, όπως γράψαμε, “δεν εύρισκε παρά μόνο 1-2 βυτία από τα 100 που  γύρευε κάποιος προσφέροντας 8 €”, τώρα ξαφνικά να συνωστίζονται για πώληση 200 βυτία με 7€. Τόχουμε ξαναδεί το σενάριο στο παρελθόν“. Η εξήγηση όλων αυτών δεν βρίσκεται στο θυμικό, σε κάποιες “εμπορικές μαγκιές” αλλά στο συνδυασμό σύνεσης με γνώση της αγοράς.

Η Λακωνία διατηρεί μια σχεδόν σταθερή αμυντική στάση χωρίς υποχωρήσεις αλλά και ανακοπή του ανοδικού ρυθμού.

Η μεγάλη υποχώρηση του ραφινέ στην Ιταλία που προαναφέραμε, ήδη επηρεάζει το ελληνικό λαμπάντε 5° το οποίο χάνει απότομα περί το 0,5€ αν και το 5,5€ της προηγούμενης εβδομάδας ήταν μάλλον θεωρητικό παρά με πραγματικές συναλλαγές.

Πηγή: olivenews.gr

Για να βρούμε σήμερα την είδηση της εβδομάδας, θα πρότεινα να μετακινηθούμε λίγο από τον τομέα του ελαιολάδου που -κακώς- μονοπωλεί τον ενδιαφέρον μας και να στρέψουμε την προσοχή μας στην αδελφή επιτραπέζια ελιά.

Ήδη από τις 2 πρώτες στάσεις του οδοιπορικού (βλ. Οδοιπορικό επιτραπέζιας ελιάς, στάση 1η : Χαλκιδική, και Οδοιπορικό Επιτραπέζιας Ελιάς, στάση 2η: Κονσερβολιά) αποκαλύφθηκαν τα πολύ μεγάλα προβλήματα που έφερε στο φως το ρεπορτάζ μας. Για να είμαι ειλικρινής, διαβάζοντας μέχρι τώρα την ειδησεογραφία και τις ανακοινώσεις, μάλλον είχα, εν μέρει τουλάχιστον, καθησυχάσει σχετικά με το μέγεθος των προβλημάτων που εισβάλουν στο προσκήνιο.

Αυτό που φοβάμαι και εύχομαι να διαψευτώ είναι πως η επιτραπέζια ελιά αποτελεί τον προπομπό για καταστάσεις που ήδη άρχισε να βιώνει και ο τομέας ελαιολάδου. Όπως θα μαντέψατε αναφέρομαι σε αυτό που γενικά περιγράφουμε ως “κλιματική κρίση” αλλά ελάχιστα μπαίνουμε στον κόπο να περιγράψουμε και να εξηγήσουμε τις λεπτομέρειές του.

Όλοι οι καλοί συνάδελφοι του αγροτικού και μη ρεπορτάζ τους τελευταίους μήνες γράφουν και γράφουμε καθημερινά για τα “ρεκόρ” που καταγράφουν οι τιμές του ελαιολάδου σε ένα διαρκές ανοδικό “ράλλυ”. Μην ξεχνάμε πως μέσα σε 3 μήνες, οι τιμές των έξτρα premium ανέβηκαν κατά 3,5€, περίπου 70%.

Επειδή όμως εκτός από αρεστοί καλό είναι να προσπαθούμε να είμαστε και χρήσιμοι, νομίζω πως μόνο στο olivenews.gr και στο Ελιά & Ελαιόλαδο εχουμε επανειλημμένα γράψει και τονίσει πως φέτος η κλιματική κρίση σταμάτησε στην Αδριατική θάλασσα, κάτι που δεν θα συμβαίνει κάθε χρόνο. Για αυτό λοιπόν φέτος που το ελληνικό ελαιόλαδο απολαμβάνει “ουρανοκατέβατα” περίπου 350.000 τόνους επί 5 ευρώ = 1,75 δισ. ευρώ θα πρέπει να βρούμε κάποιο τρόπο, όλοι μαζί να συνεννοηθούμε (Υπουργείο και (δι)επαγγελματικές οργανώσεις) να βάλουμε στην άκρη κάποιο 5-10% (δηλαδή από 85 έως 170 εκ. ευρώ, ή με άλλα λόγια από 2 έως 4 προγράμματα ΟΕΦ που μάλλον άδικα σπαταλούνται εδώ και μία εικοσαετία, ώστε να κάνουμε αυτό που κάνουν οι Ισπανοί: υποδομές άμυνας απέναντι στην κλιματική κρίση και προγράμματα προώθησης σε νέες αγορές. Και για να αποφευχθούν νέες περιπέτειες με OLAF και εισαγγελείς (Μίζες και οικογενειακές σχέσεις διαπιστώνει η OLAF στην υπόθεση του εικαζόμενου σκανδάλου του ΣΕΒΙΤΕΛ),  όποιος φορέας αναλαμβάνει θα πρέπει να δεσμεύεται σε συγκεκριμένους στόχους αύξησης των εξαγωγών. Διαφορετικά θα πρέπει να επιστρέψει στο ακέραιο το ποσό που είχε εισπράξει. Όπως είχα και στο παρελθόν ξαναγράψει το σκάνδαλο (με ή χωρίς εισαγωγικά) των προγραμμάτων του ΣΕΒΙΤΕΛ ΑΜΚΕΠΕ δεν συνίσταται στο αν υπήρξαν ή όχι μίζες και οικογενειακές σχέσεις (“πιάσ’ τ’αβγό και κούρευ’ το” που λέει και η παροιμία) αλλά ότι οι ελληνικές εξαγωγές στον Καναδά μετά το πρόγραμμα προώθησης όχι μόνο δεν αυξήθηκαν αλλά μειώθηκαν.

Ήδη, λοιπόν, είναι φανερό πως ο συνδυασμός παρενιαυτοφορίας και κλιματικής κρίσης πλήττει την ελληνική επιτραπέζια σε βαθμό ακαρπίας για ποικιλίες όπως η Κονσερβολιά και η Χαλκιδικής, ενώ το ελληνικό ελαιόλαδο θα πρέπει να προετοιμάζεται για μία παραγωγή περίπου στο ήμισυ της περσινής δηλαδή περί τους 180 χιλ. τόνους (The Greek market of olive oil and table olives – current situation and 2023/24 perspectives) και εδώ διαφωνώ με άλλες υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις για 2/3.

Εν πάση περιπτώσει την εβδομάδα που κλείνει, τηρήσαμε το έθιμο και οι τιμές των premium έξτρα ανέβηκαν οριακά λίγο ακόμη από το 8,326 της Ζάκρου στο 8,40 των Μολάων – Πακίων.

Είναι φανερή η επιβράδυνση του ρυθμού ανόδου όμως ίσως να πρόκειται για προσωρινό, παραπλανητικό σημάδι καθώς οι τιμές στην Ισπανία ανεβαίνουν (Αγωνία στην Ισπανία για τη νέα εσοδεία 2023/24 με τις τιμές να ανεβαίνουν). Τα μέσης ποιότητας έξτρα έχουν ξεπεράσει τα 8,0€, και το λαμπάντε 1° βρίσκεται στα 7,0€.

Η Ιταλία μετά από μία προσωρινή στάση Τα ιταλικά αποθέματα ελαιολάδων κατεβαίνουν με αργό ρυθμό και οι τιμές σταθεροποιήθηκαν, ξαναδείχνει τάσεις ανόδου προς τα 9,0€ τα έξτρα, 6,0€/κιλό το λαμπάντε 3^ο και το λαμπάντε 5^ο στα 5,70€ (πηγή Olioofficina). Ανοδικά και τα ραφινέ, το ελαιόλαδο με 6,60 και το πυρηνέλαιο 3,20€/κιλό.

Καθώς η Ιταλική αγορά ήταν ανέκαθεν η πιο ανοιχτή και διεθνοποιημένη – με τις εισαγωγές συνήθως να υπερβαίνουν τις εξαγωγές – οι εξελίξεις των επόμενων εβδομάδων έως και λίγων μηνών θα έχουν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένοντας τις τυχόν εύλογες αντιδράσεις/ αντιστάσεις της ιταλικής βιομηχανίας τυποποίησης. Ας μην ξεχνάμε τι συνέβη με την οργανωμένη κίνηση που ξεκίνησε η OLITALIA για να ακολουθήσουν και άλλοι μεγάλοι τυποποιητές (βλ. Οι καμπάνες κινδύνου για τις επιχειρήσεις τυποποίησης ελαιολάδου ήχησαν).

Πηγή: olivenews.gr