Η περιορισμένη και λογικά ερμηνεύσιμη υποχώρηση των τιμών, κυρίως των λαμπάντε, που βρίσκεται σε εξέλιξη από τις αρχές του 2023 και για την οποία σας έχουμε ενημερώσει με τα διαδοχικά Παρατηρητήριο Τιμών Ελαιολάδου (27/01/2023), Παρατηρητήριο Τιμών Ελαιολάδου (20/01/2023) και Παρατηρητήριο Τιμών Ελαιολάδου και Επιτραπέζιας Ελιάς (13/01/2023) συνεχίστηκε και την εβδομάδα που κλείνει σήμερα.
Μετά από τόσες εβδομάδες, και μήνες, διαρκούς ανόδου των τιμών κανείς δεν πρέπει να εκπλήσσεται αλλά ούτε και να πανικοβάλλεται. Γιατί:
– ποτέ και πουθενά οι τιμές κανενός προϊόντος δεν γίνεται να ανεβαίνουν διαρκώς,
– στην πραγματικότητα δεν έχουμε υποχώρηση αλλά προσωρινή αναζήτηση ενός νέου σημείου ισορροπίας,
– είμαστε οι μόνοι που είχαμε υπογραμμίσει τις αρρυθμίες των διεθνών μεταφορικών εταιρειών, γεγονός που επί μήνες μπλοκάρει το διαμετακομιστικό εμπόριο, δεν επιτρέπει την υλοποίηση των συμβολαίων, άρα τελικά στρεβλώνει και τις τιμές. Ήδη όμως φαίνεται να αποκαθίσταται η κανονική ροή με διαθεσιμότητα βυτίων και καραβιών,
– στη διεθνή αγορά συγκρούονται δυνάμεις διαφορετικών κατευθύνσεων και η τελική έκβαση είναι σήμερα απροσδιόριστη. Για αυτό γράφω πως «πλέουμε σε αχαρτογράφητα νερά».
– η Ισπανία θα έχει φέτος μια παραγωγή ίσως και κάτω των 700 χιλ. τόνων, δηλ. ακόμη χαμηλότερη από το χειρότερο σενάριο των πιο απαισιόδοξων προβλέψεων.
– ήδη μπήκε ο Φεβρουάριος χωρίς κρύα και βροχές ούτε και φέτος στην Ισπανία κάνοντας πιθανά τα πιο απίθανα σενάρια που κανείς δεν θέλει ούτε καν να φανταστεί για την επόμενη εμπορική περίοδο 2023/24.
– η μειωμένη προσφορά περιορίζεται ακόμη περισσότερο από τη συνεχιζόμενη απαγόρευση εξαγωγών και λαμπάντε και πυρηνελαίων της Τυνησίας, γεγονός για το οποίο μόνο το olivenews.gr είχε αναφερθεί Η Τυνησία απαγόρευσε τις εξαγωγές λαμπάντε ελαιολάδων και πυρηνελαίων ΕΚΤΑΚΤΟ Αποκλειστικό ανάλυση (upd2) το οποίο έχει επιβεβαιωθεί, και παρατείνεται λόγω της πολιτικής κρίσης.
– από την κατάσταση αυτή ο μεγαλύτερος εμπορικά ωφελημένος σήμερα είναι η Τουρκία, το πιο hot εμπορικό κέντρο της Μεσογείου, καθώς έχει μια μεγάλη παραγωγή, στα επίπεδα της ελληνικής, με ανταγωνιστικές τιμές και αποτέλεσμα να φορτώνουν τα καράβια από τα λιμάνια της Σμύρνης και της Medina και προορισμό όχι μόνο τις ιταλικές και ισπανικές βιομηχανίες για αναμείξεις που θα μειώσουν το κόστος τους αλλά ακόμη και 3ες χώρες όπως οι ΗΠΑ.
– απέναντι στη μειωμένη προσφορά στέκει ο «μπαμπούλας» της μειωμένης καταναλωτικής ζήτησης. Εξέλιξης απόλυτα λογικής και αναμενόμενης καθώς οι νέες υψηλές τιμές έχουν πια περάσει και στα ράφια των αλυσίδων λιανικής επηρεάζοντας κυρίως τους καταναλωτές των μη ελαιοπαραγωγικών χωρών, οι οποίοι δεν έχουν το ελαιόλαδο στη μαγειρική τους κουλτούρα ενώ το διαθέσιμο εισόδημα συρρικνώνεται ιδίως στην Ευρώπη. Άλλωστε η παγκόσμια οικονομία πλήττεται όχι μόνο από υψηλό πληθωρισμό αλλά και στασιμότητα.
Τα προβλήματα ποιότητας
Ένα από τα χειρότερα προβλήματα της φετινής εσοδείας και ειδικά όσο η συγκομιδή προχωράει, είναι τα σοβαρά ποιοτικά προβλήματα των ελαιολάδων. Αυτό ισχύει για όλες λίγο – πολύ τις χώρες. Στην Ελλάδα οφείλεται σε ελαιόλαδα, από συγκεκριμένες περιοχές που είχαν τον τελευταίο καιρό έντονες προσβολές δάκου και γλοιοσπόριου. Σε άλλες (κυρίως) χώρες, είτε λόγω του ελαιόκαρπου είτε της επεξεργασίας του παράγονται και διοχετεύονται στην αγορά “λάδια” εκτός προδιαγραφών, όπως και αναμίξεις τους, που όχι μόνο υποβαθμίζουν τις τιμές αλλά διαβρώνουν την εμπιστοσύνη μεταξύ πωλητή – αγοραστή, αυξάνουν το κόστος των απαραίτητων χημικών αναλύσεων, καθυστερούν την ομαλή ροή του προϊόντος και δυσχεραίνουν το διεθνές εμπόριο.
Η ελληνική αγορά και η τρέχουσα αγροτοδημοσιογραφία
Το χαρακτηριστικό της ελληνικής αγοράς είναι ότι τυπικά μεν κρατάει τις τιμές των έξτρα χωρίς όμως συναλλαγές και με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τους άγονους διαγωνισμούς στην Κρήτη. Η έλλειψη αγοραστικού ενδιαφέροντος ισχύει και για τα βιομηχανικά με τιμές από 3,85 έως 3,95 για το πεντάρι και αναλόγως των ποιοτικών του στοιχείων. Μόνο τα πυρηνέλαια διατηρούν ικανοποιητικές τιμές με 2,03 το μπρούτο 10° ενώ συγχρόνως στα ελληνικά λιμάνια φορτώνουν 3 καράβια.
Στους αγροτοδημοσιογραφικούς κύκλους παρατηρούνται ορισμένες ενδιαφέρουσες αλλαγές στάσης, όπως π.χ. σε έντυπο που παραδοσιακά διακρίνεται για την αέναη καλλιέργεια υπεραισιόδοξης ανόδου των τιμών, τώρα ένας νεαρός συντάκτης ανακαλύπτει το “πούλα και μετάνιωνε”. Αν ανέφερε και την πατρότητα της στρατηγικής αυτής θα ήταν πολύ καλύτερα, αλλά ας μην είμαστε και υπερβολικοί. Σε άλλα μέσα ενημέρωσης επικρατεί το “απορία ψάλτου, βηξ” λόγω αδυναμίας ερμηνείας της αγοράς.
Πηγή: olivenews.gr
