Γράφει ο Μεσαρίτης
Εξίσταμαι και απορώ, με όλα αυτά, διότι,
μου φάνηκαν περίεργα τα λόγια του Δεσπότη.
Λόγια που αν τ’ ακούσουνε, όλοι οι άλλοι φρίττουν.
Φτάνει λοιπόν και ως εδώ… άγιε Καλαβρύτων!
Μπορεί σε τούτη τη ζωή, μικροί μα και μεγάλοι,
που σε συναναστρέφονται και σου κρατούν το ίσο,
μπροστά σου νάναι θεϊκοί, μα άθεοι ’πο πίσω,
πάντοτε δε αγωνιούν…
εις τον παράδεισο να βρουν,
μια βασιλεία ουρανών, εις την ζωήν την άλλην.
