Γράφει o Χαρίδημος Φραγκομιχελάκης
Αγαπημένε ξάδερφε, Αστρινέ,
Σήμερα είμαστε εδώ για να σου πούμε «καλό ταξίδι στο φως».
Τα λόγια φτωχά να περιγράψουν τη θλίψη του αδιανόητου μαντάτου. Πώς να μετριάσουμε έστω προσωρινά, τον πόνο της οικογένειάς σου; Της αγαπημένης σου συζύγου της Μαρίνας που της στάθηκες ως ένας πραγματικός σύντροφος ζωής στα εύκολα μα πιο πολύ στα δύσκολα , των παιδιών σου της Μαρίας και του Γιώργου, της Άννας και του Μιχάλη, των εγγονιών σου του Λευτέρη και της Μαρίνας, στα οποία πρόσφερες απλόχερα την αγάπη σου και τη φροντίδα σου.
Από τη στιγμή που μπήκες στην δική μας οικογένεια έγινες ο δικός μας Αστρινός. Ήσουν ήρεμος, ευγενής, σεμνός, απλός, σημαντικός και ουσιαστικά και ποιοτικά παρών και στα ευχάριστα και στις δυσκολίες μας.
Πάντα με θεμελιωμένη και τεκμηριωμένη άποψη για τα ζητήματα που συχνά η ζωή αναδεικνύει, μας βοηθούσες μέσα από το δικό σου πλαίσιο ορθής σκέψης, να απομακρυνόμαστε από τα επουσιώδη θέματα που μας πίκραιναν και να βλέπουμε αυτά που ομορφαίνουν τη ζωή μας και καλύπτουν τη συνείδησή μας.
Με τις ίδιες αξίες πορεύτηκες και στον εργασιακό σου βίο.
Όλοι οι συνάδελφοί σου στα Ελληνικά Ταχυδρομεία σε όλα τα πόστα που υπηρέτησες σε είχαν πρότυπο συναδέλφου και ευσυνείδητου υπαλλήλου.
Ασχολήθηκες με πάθος με την ανάδειξη του χωριού μας και αφιερώνοντας ατελείωτες ώρες έρευνας, αποκάλυψες εξαιρετικής σπουδαιότητας ορυκτά, φυτικά και θαλάσσια απολιθώματα, μέρος των οποίων έχουν δωριθεί στο Μουσείο Φυσικής ιστορίας. Ένα χρόνο περίπου πριν με αξιολόγηση της UNESCO η ” Έκθεση Απολιθωμάτων και Βοτάνων Πανασού ” αποτελεί συνεργάτη του Γεωπάρκου του Ψηλορείτη.
Η ενασχόλησή σου και με τη γη ήταν υποδειγματική. Οι καρποί των εμβολιασμένων δέντρων, όχι μόνο των δικών σου που διέθετες απλόχερα σε γνωστούς και φίλους αλλά και πολλών δικών μας που είχες εμβολιάσει, θα μαρτυρούν την ποιότητα της προσφοράς σου και σ΄ αυτόν τον τομέα.
Στις καλοκαιρινές συναντήσεις μας στις αυλές των σπιτιών μας εδώ στο χωριό όταν, μετά τις αναλύσεις των διαφόρων θεμάτων και τα σχέδια που κάναμε, όσες φορές επιχειρήθηκε να σου απευθύνω καυστικά σχόλια, οι απαντήσεις σου, με την ταχύτητα του υψηλού δείκτη νοημοσύνης που διέθετες και το πηγαίο χιούμορ σου, ήταν αποστομωτικές.
Αξέχαστες στιγμές της δικής σου παρουσίας, που από σήμερα με βαθιά οδύνη, γίνονται αναμνήσεις χωρίς επανάληψη.
Η μάχη για τη ζωή που έδωσες για λίγους μήνες ήταν γεμάτη με την αξιοπρέπεια που σε χαρακτήριζε πάντα.
Σ΄ ευχαριστούμε που υπήρξες και θα υπάρχεις στη ζωή μας!
Έφυγες, Αστρινέ, αλλά θα είσαι μαζί μας.
Καλό ταξίδι!