Γράφει η Μαρία Μαυρουδή*
H Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου του Αμαράντου Ρόδου, γιορτάζεται στις 3 Απριλίου…
Ονομάζεται έτσι γιατί Παναγία εικονίζεται να κρατά τον Χριστό, κρατώντας στο χέρι ένα «Ρόδον».
Το Ρόδον το Αμάραντον ή αλλιώς το Ρόδον της Ιεριχούς, ή το Ρόδον της Παναγίας, ή το Αθάνατο Ρόδον της Νεκρανάστασης είναι ένα φυτό που συμβολίζει την αιωνιότητα και το άφθαρτο, αθάνατο της ψυχής!.
Και η Παρθένος Μητέρα είναι «ρόδον το αμάραντον», που φανερώνει το αμόλυντον και καθαρόν της Παρθένου. Ο Θεός έψαχνε να βρει την ευωδία στον κόσμο, μα όσο κι αν έψαχνε δεν μπόρεσα να τη βρει πουθενά. Παντού επικρατούσε η δυσοσμία της αμαρτίας. Όμως ξαφνικά, συναντά ένα λουλούδι. Φαίνεται να είναι μοναδικό, να ξεχωρίζει. Μοσχοβολά. Ήταν η Μαρία η Παρθένος. Ο Μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο χωρίς να έχει μολυνθεί ,πεντακάθαρη . Παναγία. Μοιάζει με ρόδο, τριαντάφυλλο, φυτρωμένο στο βράχο, από τη στείρα Άννα.
Την είδε ο Θεός και οσφράνθηκε το άρωμα της αρετής της.
Όλα τα λουλούδια κάποτε μαραίνονται. Κάποια πολύ γρήγορα. Και η ζωή μας ένα λουλούδι είναι που κάποια στιγμή μαραίνεται. Όμως υπάρχει ένα λουλούδι που χρόνια παραμένει αμάραντο και θα παραμένει έτσι στους αιώνες: Η Αειπάρθενος Παναγία. Ούτε ο χρόνος μπορεί να την μαράνει. Ούτε οι βλασφημίες των άσεβων απέναντί Της μπορούν να την μολύνουν.
Όλοι μας μπορούμε να γίνουμε Ρόδο. Η περίοδος η Μεγάλης Τεσσαρακοστής μας δίνει τη δυνατότητα με τη μετάνοια και τη νηστεία όσοι μπορούμε βέβαια , να ευωδιάσουμε.
