Γράφει η Μαρία Μαυρουδή
Πάσχα του Καλοκαιριού και η Παναγία έχει την τιμητική της. Οι πιστοί σε κάθε γωνιά της γης τιμούν την Κοίμησή Της με μεγαλοπρέπεια. Έτσι πρέπει άλλωστε. Καθημερινά οι περισσότεροι την επικαλούμαστε και Εκείνη με προθυμία βρίσκεται δίπλα μας ικανοποιώντας κάθε επιθυμίας μας. Τόσο και τόσα προσωνύμια έχουν δοθεί για το τόσο Αγαπημένο πρόσωπο όλων μας. Ένα από αυτά είναι και η Παναγία Εσφαγμένη, η οποία πήρε το όνομά της από την ομώνυμη Θαυματουργή εικόνα. Συγκεκριμένα πρόκειται για μία τοιχογραφία του 14ου αιώνα που βρίσκεται στο νάρθηκα του παρεκκλησίου του Αγίου Δημητρίου, το οποίο είναι ενσωματωμένο εις το Καθολικόν της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες δημιουργήθηκε ως εξής: Η εικόνα της Παναγίας πληγώθηκε από το μαχαίρι που κρατούσε ένας νεωκόρος ο οποίος έφτανε πάντα καθυστερημένος στην Τράπεζα. Κάποια στιγμή ο υπεύθυνος της τραπεζαρίας επειδή ήταν αγανακτισμένος με την αργοπορία του αρνήθηκε να του δώσει φαγητό. Τότε ο νεωκόρος οργισμένος στράφηκε εναντίον της Θεοτόκου αφού πίστευε ότι ενώ αυτός την υπηρετεί εκείνη δεν φροντίζει για το φαγητό του. Από την πληγή που προκάλεσε στην εικόνα ,ξεπετάχτηκε αίμα, το πρόσωπο της Παναγίας χλώμιασε ενώ ο ίδιος τυφλώθηκε και έχασε τον έλεγχο της συνείδησή του μένοντας σ’ αυτή την κατάσταση για τρία χρόνια. Με τις θερμές προσευχές του ηγουμένου και της υπόλοιπης αδερφότητας η Παναγία εμφανίστηκε στον ηγούμενο και έκανε γνωστή τη θεραπεία του νεωκόρου ο οποίος πέρασε την υπόλοιπη ζωή του σε ένα στασίδι απέναντι από την εικόνα θρηνώντας για το μεγάλο αμάρτημα που είχε κάνει. Λίγο πριν πεθάνει η Παναγία τον συγχώρεσε κάνοντας του γνωστό ότι το χέρι που είχε διαπράξει το κακό θα υφίσταται παραδειγματική τιμωρία. Έτσι σήμερα φυλάσσεται άλυωτο και κατάμαυρο κοντά στην εικόνα που είναι τοποθετημένη στον νάρθηκα του παρεκκλησίου του Αγίου Δημητρίου.
