Γράφει η Μαρία Μαυρουδή
75 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ημέρα που έγινε η απελευθέρωση της Αθήνας από τους Γερμανούς κατακτητές. στις 12 Οκτώβρη του 1944.
Το ηλιόλουστο πρωινό της Πέμπτης όπου το ημερολόγιο έδειχνε 12 Οκτωβρίου 1944 ο βασανισμένος λαός της Αθήνας δονούνταν και ανατρίχιαζε από την κραυγή «φεύγουν». Οι καμπάνες των εκκλησιών άρχισαν να χτυπούν χαρμόσυνα, καλώντας όλους τους Αθηναίους να ξεχυθούν στους δρόμους πανηγυρίζοντας για το τέλος της γερμανικής κατοχής
Η Αθήνα ήταν επιτέλους ελεύθερη ύστερα από 1.264 μέρες γερμανικής κατοχής.
Στις 8 το πρωί λοιπόν της 12ης Οκτωβρίου, οι ελάχιστοι Γερμανοί που είχαν παραμείνει στην Αθήνα, συγκεντρώθηκαν στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου. Εκεί, έγινε μία γρήγορη και πρόχειρη τελετή, όπου ο επικεφαλής των κατοχικών δυνάμεων, στρατηγός Χέλμουτ Φέλμι, ο οποίος συνοδευόταν τον κατοχικό δήμαρχο Αθηναίων Άγγελο Γεωργάτο, κατέθεσε στεφάνι.
Το μόνο που απέμενε ήταν η υποστολή της ναζιστικής σημαίας από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Έτσι ένας Γερμανός στρατιώτης ανέλαβε να κατεβάσει τη σβάστικα χωρίς να γίνει κάποια επισημότητα στις 9:15 το πρωί, την πήρε υπό μάλης και αποχώρησε με έχοντας σκυμμένο το κεφάλι, σηματοδοτώντας με αυτό τον τρόπο το τέλος της γερμανικής κατοχής..
Χιλιάδες κόσμου αγκαλιά με τη γαλανόλευκη στα χέρια αλληλοασπάζονταν, αναφωνώντας «Χριστός Ανέστη», τα παιδιά σκαρφάλωναν στις οροφές των τραμ , ενώ απ’ άκρη σ’ άκρη της πόλης αντηχούσε ο Εθνικός Ύμνος. Ύστερα από τριάμισι χρόνια δουλείας και σκλαβιάς οι Αθηναίοι επιτέλους ανάπνεαν για πρώτη φορά τον μεθυστικό αέρα της λευτεριάς.
