Στις 17 του Απρίλη του 2012, έφυγε ένας άρχοντας.
Ένας άνθρωπος κλειστός.
Μάγκας.
Αριστερός μέχρι θανάτου.
Ο Δημήτρης Μητροπάνος.
Μέχρι και τον θάνατο τον αντιμετώπισε ως γνήσιος Αριστερός.
Με σεβασμό και δύναμη.
Η ίδια του η αδερφή πρόσφερε το νεφρό της για να τον σώσει πριν πολλά χρόνια καθώς οι νεφροί του δεν ανταποκρινόταν στις αιμοκαθάρσεις.
Έφυγε και ξεκουράστηκε.
Η ζωή του;
Σίριαλ από τα πιο δυνατά.
Γνώρισε τον πατέρα του σε ηλικία 30 ετών.
Εξορίες βασανιστήρια ταλαιπωρίες, ξύλο.
Πολύ ξύλο.
Σε ηλικία 18 ετών καλείται να υπηρετήσει την πατρίδα.
Και η μετάθεση είναι δυσμενής. Αλεξανδρούπολη.
Ο λόγος;
Είναι «Αριστερών πεποιθήσεων».
Είναι «κοινωνικά παρεκκλίνων» για την Χούντα των Συνταγματαρχών. Εκεί βρίσκει την θεία του.
Από το σόι του Μπολιάκη.
Το σπίτι της θείας είναι για τον πιτσιρικά Δημήτρη το καταφύγιο του.
Αντιπαρέρχεται των δυσκολιών παρά το γεγονός ότι είναι δακτυλοδεικτούμενος.
Παρακολουθήσεις ανακρίσεις, ξύλο. Ωστόσο τα καταφέρνει.
Δειλά δειλά ξεκινά στα «Αστέρια», τη σημερινή «Αργώ».
Το ταλέντο του;
Μοναδικό.
Η αυθεντικότητά, ο ανεπιτήδευτος χαρακτήρας, η επικοινωνία με τον κόσμο και το κοινό τον κάνουν ξεχωριστό.
Μένει στην Αλεξανδρούπολη για αρκετά χρόνια…
Εκεί βιώνει και τον πρώτο του έρωτά.
Οι αναμνήσεις των 50άρηδων στην πόλη είναι πολύ όμορφες από έναν άρχοντα.
Ένα άνθρωπο που έφυγε όρθιος…και τα τραγούδια του…θα μείνουν για πάντα.
Καλό ταξίδι άρχοντα!
«Όσοι με τον Χάρο γίναν φίλοι, με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη».
(Από το χρήστη Καισαριανή)
