Περπατάς χιλιόμετρα, βρίσκεσαι μπροστά σε σπηλιές όπου ζούσαν ερημίτες. Ο πρώτος νεοπλατωνιστής φιλόσοφος δίδαξε εκεί…
Λόγω της δουλειάς μου έχω επισκεφθεί πολλές φορές όλη την Ελλάδα και τα νησιά και τα ηπειρωτικά μέρη. Θα μου ήταν πολύ δύσκολο να μιλήσω για ένα μόνο από αυτά…
Γιατί, όμως, κατέληξα στα Καπετανιανά του νομού Ηρακλείου, στο νότιο κομμάτι από την πλευρά του Λιβυκού; Σε ένα χωριό που όταν πρωτοπήγα το 2005 είχε γύρω στους 40 κατοίκους, εκ των οποίων οι 30 μεγάλης ηλικίας. Ένα χωριό σκαρφαλωμένο στα 900 μέτρα, παρότι το Λιβυκό είναι μπροστά του…
Ένα χωριό με το ιερό βουνό, τον Κόφινα, στα 1.300 μέτρα από όπου χάνεται το μάτι στη θάλασσα.
Εκεί πήγαιναν οι πλούσιοι της Μεσογείου για να θαφτούν, γιατί θεωρούσαν ότι από τον Κόφινα είναι η είσοδος στον Θεό.
Κάπως έτσι επέλεξα αυτό το μέρος. Και δεν το επέλεξα εύκολα, αλλά ζώντας εδώ, πριν αποφασίσουμε να κάνουμε το σπίτι μας.
Είναι μαγικές οι εικόνες που αντικρίζεις στα Καπετανιανά… Με πολλούς αετούς – εκεί ζει και μία σπάνια ράτσα με μόλις 6 ζευγάρια παγκοσμίως. Πετούν στο ύψος σου λόγω του υψόμετρου στο οποίο είναι χτισμένο το χωριό.
Ο δεύτερος λόγος που με αιχμαλώτισαν τα Καπετανιανά είναι ότι στέκεσαι και βλέπεις από τη μια την ξεραΐλα και από την άλλη ταξιδεύεις στο Λιβυκό.
Περπατάς στην περιοχή και είτε είσαι ορειβάτης -εγώ δεν είμαι- είτε είσαι της ομαλής πεζοπορίας και περπατάς χιλιόμετρα βρίσκεσαι μπροστά σε σπηλιές όπου ζούσαν ερημίτες. Ο πρώτος νεοπλατωνιστής φιλόσοφος δίδαξε εκεί…
Κοντά είναι και μία μικρή εκκλησία, όπου υπάρχει μία εικόνα του Χριστού, όπου δεν παρουσιάζεται ούτε ως άρρεν ούτε ως θήλυ…
Αν περπατήσεις 10 χλμ. αριστερά και 10 δεξιά μικρές παραλίες, για 8-10 άτομα, ξεπηδούν μπροστά σου… Κάποια στιγμή έβγαλα μία φωτογραφία και την έστειλα σε έναν φίλο ο οποίος μου είπε: «Στα Μπόρα Μπόρα έφθασες;»
Συγκλονιστικό είναι και το Αγιοφάραγγο, ενώ σε συναρπάζει η καλύτερη παραλία στον κόσμο όπου αφού κολυμπήσεις, όταν αποφασίσεις να βγεις, μία κατσίκα θα σου δαγκώσει το μισό σάντουιτς που θα φας…
Αν κάποιος πιστεύει στον Θεό νομίζω ότι εκεί συνομιλεί μαζί του… Εγώ προσωπικά συνομιλώ με τον χρόνο… Κι επειδή η δουλειά μου είναι μια μάχη με τον χρόνο, γι’ αυτό λάτρεψα αυτό το χωριό… Αν μπορούσα θα ήμουν παραπάνω από τους τρεις μήνες που μένω τώρα… Ευελπιστώ ότι μελλοντικά θα μένω περισσότερο χρόνο σε αυτόν τον τόπο τον μαγευτικό».
Πηγή: ethnos.gr
