Κείμενο – Φωτογραφία: Γιώργος Μαμάκης
Ο άνθρωπος πηγαίνει στα φαράγγια ξανά και ξανά, όπως ένας άνθρωπος πηγαίνει ξανά και ξανά στη φουρτουνιασμένη θάλασσα, γιατί μόνο στην άγρια φύση μπορεί να διαπιστώσει τις βαθιές του ικανότητες, όπως έκαναν οι πρόγονοί μας στην αρχαιότητα.
Η μοντέρνα ζωή είναι ένα είδος τεχνητής ύπαρξης.
Οι περισσότερες από τις πραγματικές ιδιότητες μας απλώς απενεργοποιούνται ως περιττές και οι περισσότεροι από εμάς δεν φανταζόμαστε ποιοί είμαστε πραγματικά.
Δεν γνωρίζουμε την πλήρη ισχύ των δικών μας δυνατοτήτων.
Και είναι εδώ στο φαράγγι του Παστρικού ένα τεχνικό και εντυπωσιακό φαράγγι που σχηματίζεται στη βόρεια πλευρά των Αστερουσίων, εδώ στην άγρια φύση που βγαίνει η αληθινή φύση του καθενός μας!
Όλη η ακραία δραστηριότητα εδώ με τους Dromoi Zois είναι ένας φόρος τιμής στη ζωή.
Τελικά, πώς μπορείς να πεις «σ’ αγαπώ» στη ζωή σου, αν είσαι ξαπλωμένος στον καναπέ σου;