Γράφει ο Γιώργος Ζωγραφάκης*
Να αρχίσω από τις αγκινάρες: ένα αγαπητό “λαχανικό” στην Κρήτη και σχεδόν άγνωστο και αγνοημένο στη Μακεδονία. Μας δίνει από τον Οκτώβρη ως τον Μάη ένα εξαίρετο λαχανικό για σαλάτες και μαγείρεμα τον χειμώνα με τα φύλλα της και από τον Μάη, για πάνω από έναν μήνα, το μεγάλης αξίας “κεφάλι” της, γνωστό και περιζήτητο παντού.
Λάτρης λοιπόν εγώ της αγκινάρας, μετά τα φύλλα του χειμώνα, έκοψα σήμερα τα πρώτα “κεφάλια”. Έχοντας το οικογενειακό προνόμιο του αποκλειστικού καθαρισμού τους, θυμήθηκα και τον εξαίρετο “μεζέ” της αγκινάρας, δηλαδή καθαρισμένη, ωμή, με λεμόνι και αλάτι, με συνοδεία τ σ ι κ ο υ δ ι ά ς.
Κράτησα λοιπόν δύο, τις καθάρισα και αναζήτησα την τσικουδιά. Στο πλήθος μπουκάλια στο ντουλάπι, ανακάλυψα τελικά το μπουκάλι της τσικουδιάς. Και ποιο ήταν; Ένα μπουκάλι που μου είχε φέρει, στο σπίτι μου στην Κρήτη, ο αξέχαστος Λεαντρογιώργης*, ξεχωριστός Ζαριανός, που με τιμούσε με τη φιλία του, και το μπουκάλι αυτό βρήκα στο βάθος του ντουλαπιού, με την αφιέρωση του:
“Απ’ τον μπαξέ* της διδαχής
στης συγγραφής τ’ αλώνι,
η Κρήτη στον Πολύγυρο
τον γιο της καμαρώνει”
Πώς να μην θυμηθώ, λοιπόν, τον πραγματικά αξέχαστο μαντιναδολόγο Λεαντρογιώργη, ένα λαϊκό μάστορα του λόγου και του στίχου, που βασάνιζε πολύ την σκέψη και το αίσθημά του, πριν γράψει έναν στίχο, μια μαντινάδα, κερδίζοντας τελικά την εκτίμηση του κόσμου αλλά και βραβεία σε διαγωνισμούς.
Ας είσαι καλά, Λεαντερογιώρη, εκεί στους ουρανούς, όπου ασφαλώς θα πλέκεις πάντα στίχους και μαντινάδες.
Σίγουρα ήταν η καλύτερη αρχή με τις φετινές αγκινάρες ! Κορονοϊκέ, βγάλε το σκασμό, μιλάει η αγκινάρα και ο Λεαντρογιώργης!!!
* Μπαξές: ενώ στη Μακεδονία σημαίνει λαχανόκηπος, στην Κρήτη σημαίνει ανθόκηπος.
* Ο Γιώργος Ζωγραφάκης είναι συνταξιούχος Δάσκαλος από το Ζαρό, συγγραφέας και Ιστορικός Ερευνητής
