Γράφει ο Νικόλαος Φουκαράκης
Βλέποντας αυτή τη φωτογραφία θυμήθηκα τις αγγαρείες η τα κοινοτικά μεροκάματα όπως τα έλεγαν μια αναγκαστική υποχρέωση που είχε ο κάθε κάτοικος χωριού η πόλης προς τον Δήμο η την Κοινότητα του χωριού του και ήταν άνω των 18 ετών και μέχρι τα 60 του.
Εξαιρούνταν από αυτή την υποχρέωση οι γυναίκες , οι άρρωστοι και οι ανάπηροι.
Αν κάποιος δεν μπορούσε να προσφέρει εργασία μπορούσε να την εξαγοράσει .
Οι αγγαρείες που έπρεπε να γίνουν ήταν 6 ημερών συνήθως και υπήρχε κατάλογος με τους υπόχρεους και για τις ημερομηνίες που έπρεπε να εργαστούν.
Όλα τα έργα σχεδόν γινόταν έτσι καθώς η συμβολή του κράτους ήταν ελάχιστη και συνήθως μόνο το κόστος των υλικών.
Όλα τα μεγάλα έργα που βλέπουμε και θαυμάζουμε από την αρχαιότητα έγιναν με τέτοιες αγγαρείες αλλά κυρίως από δούλους, αμυντικά έργα, φρούρια, κάστρα γεφύρια κ.α.
Στην Κρήτη μετά την απελευθέρωση από του Τούρκους δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στο χτίσιμο σχολείων , αλλά και η ανάγκη για την διάνοιξη δρόμων καθώς τα αυτοκίνητα μπαίνουν στην ζωή των Κρητικών και οι Κρητικοί κάτοικοι της συμμετέχουν σε αυτές για το κοινό καλό.
Οι αγγαρείες αυτές καταργήθηκαν ως υποχρέωση το 1980.
