Γράφει η Μαρία Μαυρουδή*
Ξημερώνει και η Μεγάλη Τρίτη, η δεύτερη μέρα των Αγίων Παθών του Χριστού. Η Εκκλησία αναφέρεται στην παραβολή των δέκα παρθένων και την παραβολή των ταλάντων, που μας διδάσκουν την προνοητικότητα αλλά και την εργατικότητα.
Όπως αναφέρει η πρώτη παραβολή, δέκα παρθένες, οι πέντε φρόνιμες και οι πέντε μωρές, βγήκαν να υποδεχθούν τον Νυμφίο, δηλαδή τον γαμπρό, κάποιο βράδυ. Κρατούσαν και οι δέκα από ένα λυχνάρι, όμως μόνο οι πέντε από αυτές είχαν προνοήσει να πάρουν και επιπλέον λάδι, σε περίπτωση που ενδεχομένως τους χρειαστεί. Αυτές οι πέντε ήταν οι γνωστικές . Ο Νυμφίος, όμως, άργησε να έρθει και έτσι οι δέκα παρθένες κοιμήθηκαν. Αργά την νύχτα, μια φωνή ακούστηκε να λέει: «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός». Τότε εκείνες ξύπνησαν και έτρεξαν για να προϋπαντήσουν τον Νυμφίο. Στα λυχνάρια όμως το λάδι είχε καεί. Οι πέντε γνωστικές παρθένες, έβαλαν το επιπλέον λάδι που είχαν προβλέψει να πάρουν μαζί τους και πήγαν να Τον συναντήσουν. Οι υπόλοιπες πέντε, όμως, οι άμυαλες έχασαν την ευκαιρία, αφού τα λυχνάρια τους ήταν σβηστά. Τότε ο Ιησούς είπε: «Έτσι είναι και η Βασιλεία του Θεού, όποιος φροντίσει από πριν για την ψυχή του θα εισέλθει στο Βασίλειο του Νυμφίου.»
Επίσης σύμφωνα με την παραβολή των Ταλάντων, κάποτε ένας άρχοντας θα πήγαινε ένα μακρινό ταξίδι. Πριν φύγει, προσκάλεσε τους τρεις υπηρέτες του και τους έδωσε μερικά Τάλαντα, δηλαδή χρήματα. Στον πρώτο υπηρέτη έδωσε πέντε τάλαντα. Στον δεύτερο έδωσε δύο, ενώ στον τρίτο έδωσε ένα τάλαντο. Όταν γύρισε από το ταξίδι, κάλεσε ξανά τους υπηρέτες του και ζήτησε να του πουν τι είχαν κάνει με τα χρήματα που τους είχε δώσει. Ο πρώτος μετά από σκληρή εργασία είχε καταφέρει να διπλασιάσει το αρχικό ποσό, και επέστρεψε στον κύριο του δέκα τάλαντα. Το ίδιο είχε κάνει και ο δεύτερος και έτσι κατάφερε να επιστρέψει τέσσερα τάλαντα. Ο τρίτος όλο το διάστημα της απουσίας του κυρίου του, δεν εργάστηκε καθόλου. επειδή ένιωθε αδικημένος, αφού είχε πάρει μόνο ένα τάλαντο. Έτσι, επιστρέφοντας αυτό το τάλαντο, κατηγόρησε τον άρχοντα για την αδικία που είχε βιώσει. Ο άρχοντας, τότε, πήρε αυτό το τάλαντο και το έδωσε στον πρώτο μαζί με τα άλλα δέκα. Με την παραβολή αυτή, ο Ιησούς δίδαξε ότι οι άνθρωποι πρέπει να καλλιεργούν όλα τα χαρίσματα που τους προσφέρει ο Θεός, όχι μόνο για το δικό τους καλό αλλά και για το καλό ολόκληρου του συνόλου.
Στον εσπερινό της Μεγάλης Τρίτης ακούγεται ένα από τα ωραιότερα τροπάρια της εκκλησιαστικής υμνογραφίας: Το τροπάριο της Κασιανής. Όπως λέει και το όνομα του, υμνογράφος του τροπαρίου αυτού είναι η Κασιανή, μια μοναχή της Βυζαντινής εποχής, προικισμένη με το χάρισμα να γράφει εκπληκτικούς στίχους.
* Η Μαρία Μαυρουδή είναι Δασκάλα και Υποδιευθύντρια στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Μοιρών
