Της Μαρίας Μαυρουδή*
Σήμερα είχα μία περίεργη συνάντηση με μία γειτόνισσα η οποία με προβλημάτισε αρκετά. Έτσι καθώς ανταλλάσαμε τους τυπικούς χαιρετισμούς άρχισε να κλαίει με λυγμούς.
Δεν ήθελα να φανώ αδιάκριτη αλλά ένιωσα κάπως αμήχανα και στενοχωρήθηκα απ’ αυτή τη συμπεριφορά. Σιγά σιγά μου ανοίχτηκε λέγοντας πως έχει κάνει αρκετά λάθη στη ζωή της και πως ντρέπεται για αυτά, κυρίως για το τι θα πει ο κόσμος. Προσπάθησε να την παρηγορήσω βρίσκοντας κάποιες λέξεις που θα την έκαναν να νιώσει κάπως καλύτερα.
Δεν ξέρω αν την επηρέασαν τα λόγια μου τα οποία θεωρώ ότι έκρυβαν αρκετές αλήθειες.
Τα λάθη της είπα είναι ανθρώπινα. Όλοι κάνουμε είτε μικρά είτε μεγάλα λάθη. Αυτό που έχει σημασία και πραγματική αξία είναι να τα παραδεχόμαστε, να βρίσκουμε τη δύναμη να τα αναγνωρίζουμε και στη συνέχεια να προσπαθήσουμε να μην τα επαναλαμβάνουμε.
Επίσης ας σταματήσουμε επιτέλους να σκαφτόμαστε για το τι θα πει ο κόσμος. Ο κόσμος έτσι κι αλλιώς λέει και τις περισσότερες φορές παραποιεί όσα ακούει. Αν ο καθένας ασχολιόταν μόνο με τον ίδιο του τον εαυτό τότε ο κόσμος θα ήταν σαφώς καλύτερος.
Δυστυχώς όμως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Όλοι έχουμε προβλήματα άλλοι μεγάλα και άλλοι μικρά. Έτσι για να ξεχάσουμε τα δικά μας ασχολιόμαστε με τους άλλους. Τόσο απλά.
Η σημερινή συνάντηση με τη γειτόνισσα που πέρα από τις τυπικούς χαιρετισμούς δε μας συνδέει κάτι άλλο, χτυπάει το καμπανάκι για ένα αρκετά σοβαρό πρόβλημα που πλήττει τους σημερινούς ανθρώπους. Τη μοναξιά, την απόγνωση και την απελπισία.
Πιστεύω ότι οι περισσότεροι από μας είναι στιγμές που νιώθουν αρκετά μόνοι, ακόμα κι αν βρίσκονται παρέα με πολλά άτομα. Νιώθουν πως δεν έχουν κάτι να μοιραστούν με τους γύρω τους και κλείνονται στον εαυτό τους, παλεύοντας να λύσουν μόνοι τους όλα όσα τους απασχολούν.
Τη στιγμή εκείνη όλοι μας αναζητάμε ένα στήριγμα στο πρόσωπο κάποιου, ακόμα κι ενός αγνώστου, ο οποίος θα μας μιλήσει ευγενικά και θα μας χαρίσει ένα γλυκό χαμόγελο.
Γιατί το να ανοίξουμε την αγκαλιά μας σε κάποιον προσφέροντας τη στιγμή που τη χρειάζεται λίγη στοργή δεν μας στοιχίζει κάτι.
Αντιθέτως, μπορεί να του προσφέρει πολλά και ιδιαίτερα την ελπίδα για μια νέα, καλύτερη ζωή.
* Η Μαρία Μαυρουδή είναι Δασκάλα στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Μοιρών
