Ο ῞Οσιος ᾿Ιάκωβος (4ος αἰ. μ.Χ.) ὑπῆρξε γέννημα καί θρέμμα τῆς πόλεως Νισίβεως τῆς Μεσοποταμίας. ᾿Αγάπησε ὅμως τή ζωή τῆς ἐρημίας καί τῆς συχίας. Γιά τό λόγο αὐτό ἔφυγε ἀπό τήν πόλη καί πῆγε στίς ὑψηλότατες κορυφές τῶν ὀρέων τῆς περιοχῆς, ὅπου καί διέμενε. ᾿Εκεῖ ἀντιμετώπιζε μέ γενναιότητα καί καρτερία τίς δυσμενεῖς καιρικές συνθῆκες πού τόν καταταλαιπωροῦσαν, τόν ὑπερβολικό δηλαδή καύσωνα τοῦ καλοκαιριοῦ καί τόν παγετό τοῦ χειμῶνος.
῞Οπως ἀναφέρεται στό Συναξάρι του, ὁ ῞Οσιος γιά τροφή του ἐχρησιμοποιοῦσε ἀγριόχορτα καί λίγο νερό. Γιά ἐνδυμασία του εἶχε ἕναν ἁπλό καί μοναδικό χιτώνα. Καί μέ αὐτή, λοιπόν, τή λιτή ἀσκητική ζωή ἐξασθένιζε βέβαια τό σῶμα του, προσέφερε ὅμως συνεχῶς πνευματική τροφή στήν ψυχή του.
Τά ἀποτελέσματα τῆς ἀσκητικῆς του ζωῆς ὑπῆρξαν πλούσια. Πρῶτα ὁ ῞Οσιος ἀπέκτησε τήν παρρησία πρός τόν Θεό. ῎Επειτα, μέ τή δύναμη καί τή Χάρη τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, ἔλαβε τήν ἱκανότητα νά προβλέπει τά μέλλοντα καί νά ἐπιτελεῖ θαύματα, ὅπως τό ἀκόλουθο· Κάποτε, ἐνῶ διερχόταν ἀπό ἕναν τόπο, εἶδε σέ κάποια πηγή μερικές νέες γυναῖκες νά κάνουν τήν ἐργασία τους μέ ἀναιδή καί ἄσεμνη ἐμφάνιση. ῾Ο ῞Οσιος δέν ἀνέχθηκε αὐτή τήν κατάσταση. ῎Ετσι, μέ τρόπο θαυματουργικό, ἀπό τή μιά μεριά ἀποξήρανε τήν πηγή, ἐνῶ ἀπό τήν ἄλλη ἔκαμε νά γίνουν ὁλόλευκα ἀπό μαῦρα τά μαλλιά τῶν ἀναίσχυντων γυναικῶν. Καί βέβαια, ὕστερα ἀπό παράκληση τῶν Χριστιανῶν, προσευχήθηκε καί πηγή ἔβγαλε πάλι νερό· τίς γυναῖκες ὅμως τίς ἄφησε νά μείνουν μέ λευκά τά μαλλιά γιά σωφρονισμό καί διόρθωση πνευματική.
῾Ο ῞Οσιος ᾿Ιάκωβος γιά τίς πολλές ἀρετές του ἔγινε ᾿Επίσκοπος τῆς πατρίδος του, τῆς Νισίβεως. ῾Ως ᾿Επίσκοπος ἔλαβε μέρος στήν Αύ Οἰκουμενική Σύνοδο πού ἔγινε τό 325 μ.Χ. στή Νίκαια τῆς Βιθυνίας. ῾Η Σύνοδος αὐτή καθαίρεσε τόν ῎Αρειο, ὁ ὁποῖος ἐδίδασκε πώς ὁ Χριστός δέν εἶναι Θεός, ἀλλά κτίσμα τοῦ Θεοῦ. ῾Ο ῎Αρειος ὅμως, παρά τήν καθαίρεσή του, ἑτοιμαζόταν νά εἰσέλθει σέ ἕνα ναό, γιά νά λειτουργήσει. Τότε συνέβη τό ἑξῆς θαυμαστό γεγονός· ῞Υστερα ἀπό προσευχή τοῦ ῾Οσίου ᾿Ιακώβου, ὁ βλάσφημος ῎Αρειος δέν ἐπρόφθασε νά πάει στό ναό, ἀφοῦ ἀπέθανε ἀπό διάλυση τῶν σπλάχνων του.
῞Ομως, ὁ ῞Οσιος μαζί μέ τήν ἀκοίμητη εὐσέβειά του διαφλεγόταν καί ἀπό θερμότατη φιλοπατρία. ῞Οταν οἱ Πέρσες ἐπολιόρκησαν τή Νίσιβη, ὁ ῞Οσιος συνετέλεσε τά μέγιστα διά τῆς δυνάμεως τῆς πίστεώς του καί τῆς ἠθικῆς ἐπιρροῆς του στήν ἀπόκρουση τῶν ἐχθρῶν καί τή διάλυση τῆς πολιορκίας. Διαπρέποντας σέ τοῦτα τά μέγιστα μεγαλουργήματα ὁ ῞Αγιος ᾿Ιάκωβος, ἀφοῦ ἔφθασε σέ βαθύτατο γῆρας, ἐκοιμήθηκε ὁσίως μέ εἰρήνη.
Πηγή: apostoliki-diakonia.gr
