Του Αρχιμ. Αντωνίου Φραγκάκη, Ιεροκήρυκος Ιεράς Μητροπόλεως Γορτύνης και Αρκαδίας
Τις τελευταίες ημέρες βρέθηκα στην Έδεσσα για ομιλίες. Ένας προγραμματισμένος έλεγχος στο χειρουργημένο προ διετίας μάτι μου που θα γινόταν την περασμένη Δευτέρα στην Αθήνα, τελικά έγινε χθες Τρίτη στην Θεσσαλονίκη επειδή θα ερχόταν εκτάκτως εκεί ο ειδήμων ιατρός. Εκεί συνάντησα αγιορείτες πού είχαν προσέλθει για τον ίδιο λόγο. Μού εξέφρασαν οιονεί το παράπονο ότι δεν έχω αναφέρει σε σχετικό δημοσίευμα το παραμικρό για τον σύγχρονο μεγάλο Όσιο της Εκκλησίας Εφραίμ τον Φιλοθεΐτη. Εξήγησα ότι, το αφήνω να γίνει σε ευθετότερο χρόνο και μάλιστα με πλήρη στοιχειοθέτηση της επικοινωνίας μας, παρουσιάζοντας, όσο γίνεται, και μία μεστή χάριτος και φιλοκαλικού περιεχομένου επιστολή του.
Δράττομαι όμως της ευκαιρίας να τονίσω αναφανδόν, ότι τον θεωρώ όχι μόνο ρωμαλέο ασκητή, σθεναρό ομολογητή της πίστεως, βιωματικό κάτοχο της Αληθείας, διάτορο εκφραστή της ησυχαστικής παραδόσεως, αναγεννητή της Αμερικανικής Ηπείρου, ακατάβλητο πολέμαρχο κατά των δαιμόνων, χριστομίμητο και πεφωτισμένο πατέρα μοναχών, μιγάδων και εν συζυγία ενασκουμένων, ουρανομήκη άνδρα της Εκκλησίας, προσωποποιημένη έκδοση της αυθεντικής αγιορείτικης πολιτείας, αλλά, συνελοντ’ ειπείν, τον τοποθετώ ανεπιφύλακτα στην υψηλότερη βαθμίδα της σύγχρονης αγιότητας, όπως και ο Άγιος Πορφύριος ανέφερε στην γερόντισσα Μελάνη, παλαιά πνευματική του θυγατέρα και νυν καθηγουμένη της περιώνυμης Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου Σικάγου.
Δεν τον γνώρισα προσωπικά. Του έστειλα επιστολή πριν από μία δεκαπενταετία και μου απάντησε επί ποικίλων θεμάτων που δεν ανέφερα στην επιστολή που έλαβε από εμένα. Το θαυμαστό είναι ότι αναφέρθηκε στην απάντησή του σε δύο συνονόματους ιερείς, με τους οποίους κάπου συναντήθηκα, ο ένας εκ των οποίων μου έκανε σφοδρή επίθεση για τον σεβασμό και την αγάπη που τρέφω στον Όσιο Γέροντα Εφραίμ με χλευασμούς, ειρωνείες και πεζοδρομιακές ύβρεις…
Αυτό το γεγονός, το εντόπισε η δυνατή διόραση τού Γέροντα. Μου γράφει: «Δεν έπρεπε να στενοχωρηθείς, να χάσεις την ψυχραιμία σου και να απαντήσεις… Τον αγαπώ και εύχομαι με δάκρυα γι’ αυτόν… Είναι όμως δαιμονισμένος εκ κοιλίας μητρός…» Έπειτα, αναφέρθηκε σε συγκλονιστικά στιγμιότυπα της μελλοντικής πορείας του και στην τραγική κατάληξή του, που εύχομαι να μην συμβεί… Το περιεχόμενο της επιστολής το κοινοποίησα σε φίλους μου ιερείς που τώρα θαυμάζουν… Για την πνευματική επικοινωνία που είχε με την γερόντισσα Γαλακτία, έχει ήδη δημοσιεύσει η αείμνηστη μοναχή Αθανασία, γνωστή ως Χρυσάνθη Θεμελή καθηγήτρια της Νομικής σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ξένων Πανεπιστημίων, οπότε παρέλκει κάθε δική μου αναφορά. Από το κινητό της Χρυσάνθης, μέσω βάημπερ με οπτική δυνατότητα επικοινωνίας, αξιώθηκα να έρθω σε ζωντανή επαφή μαζί του.
Ήταν ολίγο χρονικό διάστημα προ της οσιακής τελειώσεώς του. Μερίμνησε γι’ αυτό το πνευματικό του τέκνο και οικονόμος του μοναχός π. Αγάθων, εκ Μαγαρικαρίου έλκων την καταγωγή και μακρινός συγγενής μου. Άστραφτε κυριολεκτικά! Μας χαμογέλασε και μας ευλόγησε… Καταλήγω, σημειώνοντας, ότι ενθουσιωδώς ψάλλω κατ’ ιδίαν καθημερινώς το απολυτίκιό του, εκζητώ την προστασία του και βασίμως ευελπιστώ στις προς τον Θεό πρεσβείες του. Να έχουμε την αγία ευχή του.
