Κείμενο: Ζαμπία Λαζανάκη
Το απόβραδο, πριν τις εκλογές είχα γράψει στην αγαπημένη ομάδα της Ενωτικής που την έχω σε σίγαση για να μη χτυπάει συνεχώς το κινητό μου με τις λέξεις τους, πού κάθε άλλο παρά πολιτικές είναι, είναι ανθρώπινες, εκπαιδευτικές, γεμάτες θυμό, έγνοια, όραμα!
Είχα γράψει λοιπόν ότι τούς ευχαριστώ που μπορεί να μη γνωριζόμαστε όλοι προσωπικά αλλά μας συνδέει μια υπέροχη εγκεφαλική συμβατότητα, τούς ευχαριστώ που μου έμαθαν ένα υπέροχο τρόπο να αγωνίζομαι μαζί τους με ένα σημαντικό ήθος και με αξιοπρέπεια χωρίς ημερομηνία λήξης.
Τους έγραψα ότι νιώθω ήδη νικήτρια ανεξαρτήτου αποτελέσματος!
Σήμερα μετά τα αποτελέσματα που τα έμαθα μετά το τέλος της πρόβας της αποχαιρετιστήριας γιορτής του νηπιαγωγείου μου, αυτού του 28ου όπως και η σειρά μου στο ψηφοδέλτιο της Ενωτικής. ΓΟΥΡΙ ΝΑΙ!
Τα αποτελέσματα λοιπόν πού μου έδωσαν μια θέση στο Δ.Σ του Συλλόγου. Ας το ξαναγράψω μήπως και το πιστέψω.
Μια θέση στο Δ.Σ του Συλλόγου Δ. Θεοτοκόπουλος.
Δεν εχει συνταχθεί ακόμα λέξη γι αυτό που νιώθω.
Πιθανόν μόνο μία!
Το ευχαριστώ.
Αυτό το ευχαριστώ που έχω γράψει ολόκληρο παραμύθι γι αυτό.
Ευχαριστώ ΕΣΑΣ που με τιμήσετε με την ψήφο σας
Μεγάλη τιμή ,ανυπέρβλητη!
Ευχαριστώ όλη την ομάδα της Ενωτικής και ιδιαίτερα τον πρόεδρο Γιώργο Μακράκη που είδαν σε μένα ένα διαφορετικό είδος διεκδίκησης του ονείρου!
Σας ευχαριστώ!
Τους ευχαριστώ!
Θα προσπαθήσω να γίνει η φωνή της νηπιαγωγού τόσο δυνατή όση όλα αυτά που περικλύει…
