Με την πανδημία του COVID-19 να σαρώνει τον πλανήτη, όλες οι χώρες η μια μετά την άλλη έλαβαν μέτρα αποτροπής της εξάπλωσης του ιού.
Η Ελλάδα επέλεξε την καραντίνα με την πλειονότητα των πολιτών να συμμορφώνονται και τώρα βαδίζει προς τη δεύτερη φάση και στη σταδιακή άρση των περιοριστικών μέτρων.
Η Σουηδία, σε αντίθεση με τα περισσότερα κράτη στην Ευρώπη ακολούθησε μια πιο χαλαρή προσέγγιση, γεγονός που προκάλεσε πολλές συζητήσεις.
Ο Αντώνης Τζωρτζακάκης με καταγωγή από το Τυμπάκι του δήμου Φαιστού βρίσκεται στη Σουηδία τα τελευταία 15 χρόνια. Έχοντας ολοκληρώσει με επιτυχία την ειδικότητά του ως ακτινοδιαγνώστης ο κ. Τζωρτζακάκης πλέον είναι επιμελητής Α’ στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Καρολίνσκα στη Στοκχόλμη καθώς επίσης και υποψήφιος Διδάκτορας στο Ινστιτούτο του νοσοκομείου.
Μίλησε στο cretalive για το πόσο έχει αλλάξει η καθημερινότητα στη Σουηδία, μας περιγράφει τα ευρήματά του, καθώς έρχεται καθημερινά αντιμέτωπος με περιστατικά COVID-19 , πώς αντιμετωπίζεται η πανδημία, όπως και για το ελληνικό και το σουηδικό μοντέλο διαχείρισης της.
Πόσο έχει αλλάξει ο τρόπος ζωής στη Σουηδία με την πανδημία;
Για ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας δραματικά: πολλοί χάνουν δικούς τους ανθρώπους, άλλοι αρρωσταίνουν, κάθε εβδομάδα εταιρείες κηρύσσουν πτώχευση είτε κλείνουν, αρκετές χιλιάδες άνθρωποι μένουν άνεργοι. Δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση λειτουργούν πλέον αποκλειστικά μέσω ίντερνετ, πολλοί δουλεύουν από το σπίτι τους, κοινωνικές και φιλικές επαφές έχουν μειωθεί στο ελάχιστο, ταξίδια δεν υφίστανται πλέον. Ηλικιωμένοι και ευπαθείς ομάδες μένουν σπίτι. Μαγειρεύουμε περισσότερο στο σπίτι, ψωνίζουμε τα απαραίτητα και κυρίως μέσω ίντερνετ. Σε επίπεδο ατομικής υγιεινής κυκλοφορούμε όλοι με ένα αντισηπτικό στο χέρι καθώς επίσης πλένουμε τα χέρια πολύ συχνότερα σε σχέση με το παρελθόν. Αγκαλιές και φιλιά κομμένα, αν και αυτά ποτέ δεν ήταν στο φόρτε τους στη βόρεια Ευρώπη.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τη σχέση μεταξύ κράτους και πολιτών στη Σουηδία γενικά;
Μέχρι πρότινος θεωρούσα πως ήταν μια κλονισμένη σχέση λόγω οικονομικών σκανδάλων,της κακοδιαχείρισης κρατικών κεφαλαίων και της προσφυγικής κρίσης. Με την πανδημία συνειδητοποίησα πως μπορεί η σουηδική κοινωνία να μην εμπιστεύεται διεφθαρμένους πολιτικούς αλλά εμπιστεύεται σχεδόν τυφλά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, ανεξάρτητες αρχές όπως αυτή της Δημόσιας Υγείας η οποία δίνει και τη βασική γραμμή στον αγώνα ενάντια στην πανδημία. Οι ανεξάρτητες αυτές αρχές απαρτίζονται από ειδικούς επιστήμονες στον τομέα τους χωρίς φυσικά να είναι διορισμένοι από την εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτό και μόνο το γεγονός καθιστά την επιτροπή σ’ένα μεγάλο βαθμό αξιόπιστη χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν φωνές κριτικής είτε δημόσια αντιπαράθεση. Κάθε σύσταση από μια τέτοια αρχή όπως αυτή της Δημόσιας Υγείας αντιμετωπίζεται από την πλειοψηφία των πολιτών σαν κάτι υποχρεωτικό κ όχι σαν μια απλή σύσταση.
