Έχει μεγάλη ιστορία αυτό το Όσκαρ.
Δεν πήγα να το παραλάβω στην απονομή και όταν χρειάστηκε να φωτογραφηθώ με αυτό, μου δάνεισε η Κατίνα Παξινού το δικό της.
Είχε πάρει Όσκαρ Β’ Γυναικείου ρόλου στο ”Για ποιον χτυπά η Καμπάνα”.
Μετά μου έστειλαν από την Αμερική το δικό μου.
Μια μέρα που είχα τα νεύρα μου το πέταξα στα σκουπίδια, αλλά το βρήκε η καθαρίστρια και το έδωσε στην αδελφή μου.
Έτσι ξαναγύρισε σε μένα και τώρα μπορώ να το κρατήσω γιατί συμβολικά και πρακτικά μου κρατάει την πόρτα ανοιχτή.
Το σπίτι μου το αγόρασα με τα ”Παιδιά του Πειραιά”.
Είχα πουλήσει τα δικαιώματα στον Ζιλ Ντασέν και βρέθηκα ξαφνικά με ένα πολύ μεγάλο ποσό.
Πέσανε τότε πάνω μου οι φίλοι μου και με έπεισαν να αγοράσω το διαμέρισμα.
Το έκανα περισσότερο για τη μητέρα μου, για να έχει έναν άνετο χώρο.
Εμένα μου αρκεί ένας έρωτας, ένα πιάνο και μια καλύβα.
Μάνος Χατζιδάκις
………………………………………………………………
Απόσπασμα από το βιβλίο του Γιώργου Παυριανού: Ζωντανός στο Ζonars
Πηγή: Πρόσωπα
