Τα γεγονότα της μάχης της Τυλίσου συνεχιστήκαν και στις 7 Απριλίου. Μαθαίνουμε για το ιστορικό αυτό γεγονός, όπως μας το περιγράφει στο βιβλίο του «Ο καπετάν Μιχάλης Κόρακας και οι συμπολεμιστές του» ο Νικόλαος Σταυρινίδης.
(σελ. 356)
«Την άλλη μέρα το πρωί 7 του Απρίλη μας ειδοποίησαν ότι ο Τουρκικός στρατός βρισκόταν σε κίνηση. Γύρω από τον Αγιο Μύρωνα ήταν όλα σε ηρεμία. Έρχονταν όμως βιαστικοί αγγελιοφόροι για να μας ειδοποιήσουν ότι μπρος από την Τύλισο άρχισαν οι ακροβολισμοί, πράγμα που προμηνούσε ότι σήμερα θα γινόταν μεγάλη μάχη.
(σελ. 359)
Ο Κόρακας όταν έριξε την πρώτη τουφεκιά κατά των Τούρκων, έμοιαζε σε γέρο εγγενή “Άγγλο, πού κυνηγά μια αλεπού μόλις την ιδεί. Ήταν πάρα πολύ ενθουσιασμένος αλλά και πολύ προφυλακτικός. Είχε έναν μεγάλο αγώνα να κάμει μέχρι τη δύση του ηλίου και γι’ αυτό έπρεπε να ήταν προσεκτικός για να μη κάμει κανένα λάθος. Κατέβηκε με προσοχή κάτω στην χαράδρα και ακολούθησε τον Λεωνίδα Πετροπουλάκη στην αντίθετη πλευρά της χαράδρας για να δώσει βοήθεια στο κέντρο της μάχης. Την ίδια ώρα ο γέρο Πετροπουλάκης έμεινε με ένα ισχυρό αποσπάσιμα εθελοντών πάνω σ΄ ένα ύψωμα νοητικά της χαράδρας, χτυπώντας τον εχθρό από τα πλάγια. Στην αρχή μερικοί ακροβολιστές απάντησαν στους πυροβολισμούς των, γλήγορα όμως αποθαρρύνθηκαν και υπεχώρησαν προς το κέντρο, γιατί τους προξενούσε πολλές απώλειες ή επίθεση του γέρο Πετροπουλάκη από τα πλάγια.
