Κείμενο – Φωτογραφία: Έφη Μιχελάκης*
Τονε συναντώ συχνά στο κάμπο.
Τέτοια εποχή μπολιάζει μανιωδώς απιδιές κι αμυγδάλια το πλείστο,
προτιμώντας πάντα τα ξερόδεντρα στις άκριες των δρόμων .
Μ’ ένα λεπτό πανωφόρι – χειμώνα καλοκαίρι το ίδιο ρούχο – στέρφα ζωή και δόντια πυκνά, κι ενα στόμα που άνοιγε για να πει μόνο τα πρεπά.
Ολο τον υπόλοιπο καιρό σώπαινε..
Τονε ρώτηξα – χωρίς την ελπίδα να πάρω απάντηση –
– ” Γιαντα διαλέγεις Λάκη τ’ άγκριγια δεντρά στ’ άκριες του δρόμου” ;
– ” Ερώτηση κι ετουτηνά, με ξάφνιασε γελώντας!
Μα για να ξεφαρμακώνεται ο κοσμάκης χωριανακι! “..
Να κάμει τα πικρά γλυκά ήθελε κι αυτός ..
Ότι δηλαδή δε κατάφερε με τα 59 ολοδικά ντου χρόνια…
* Η Έφη Μιχελάκη είναι Κτηνίατρος από το Ασήμι, με καταγωγή από τους Παρανύμφους Αστερουσίων
