Πήραμε από τον Ιεροκήρυκα της Ιεράς Μητροπόλεως Γορτύνης και Αρκαδίας π. Αντώνιο Φραγκάκη και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή:
Επιθυμώ να κάνω μία ελαφρά παρέμβαση στο υπέροχο δημοσίευμα τού κ Γιώργου Δαμιανάκη γιά την ιστορική καί εμβληματική μορφή του Μεσαρίτη αγωνιστή κατά των Τούρκων , αειμνήστου Χαριδήμου Καπετανάκη. Υπήρξε ο πρόππαπος της Γερόντισσας Γαλακτίας από την πλευρά της μητέρας της. Και εξηγώ αναλυτικότερα: Ο καπετάν Χαρίδημος δεν είχε κόρη μόνο την Ευαγγελία η οποία αναφέρεται στο δημοσίευμα. Είχε καί μία δεύτερη κόρη πού άφησε απογόνους, την πρωτότοκη Μαρία. Αυτή ήρθε σε γάμο στην γειτονική στο Πετροκεφάλι Πόμπια με τον τότε δάσκαλο Νικόλαο Γ. Φουστανάκη πού αργότερα χειροτονήθηκε ιερέας καί αποτελεί τον θρυλικό καί άγιο εφημέριο της Πόμπιας παπά Νικόλα. Έζησαν σε συζυγία μόλις δύο χρόνια. Η Μαρία αναχώρησε ενωρίτατα γιά την αιωνιότητα, συνέπεια αιμορραγικού επεισοδίου, κατά την διάρκεια τού τοκετού τού πρώτου και μοναδικού τέκνου τους. Αυτό δεν ήταν άλλο από την Ειρήνη Φουστανάκη, την σύζυγο μετέπειτα του περιωνύμου ιατρού της Πόμπιας Μιχαήλ Κανακάκη. Απέκτησαν ως ζεύγος την Γερόντισσα Γαλακτία καί τρείς θυγατέρες ακόμη. Η δευτερότοκη κόρη τού καπετάν Χαρίδημου η Ευαγγελία, πότε δεν παντρεύθηκε. Μετοίκησε στην Πόμπια καί κάλυψε το κενό της ορφάνιας στην ανηψιά της Ειρήνη. Διέμεινε μαζί της μέχρι τού βαθέος γήρατός της, αποτελώντας αναπόσπαστο μέλος της οικογενείας καί κυρίως βοηθώντας την ανατροφή των τεσσάρων κοριτσιών της ανηψιάς της. Η Γερόντισσα Γαλακτία καί οι αδελφές της ,αποκαλούσαν σεβασμού ένεκεν, <μητέρα> την αείμνηστη Ευαγγελία. Η Ευαγγελία κοιμήθηκε ειρηνικά στο “γιατρόσπιτο” όπως το έλεγαν οι Πομπιανοί, στις 8 Φεβρουαρίου 1964 σε ηλικία περίπου 90 ετών. Ένα χρόνο έπειτα,την ακολούθησαν αιφνιδίως καί οι γονείς της Γερόντισσας Γαλακτίας καί ενθυμούμαι με πόση συγκίνηση καί ιερή έξαρση περιέγραφε η αείμνηστή Γερόντισσα τα γεγονότα εκείνα. Μάλιστα έλεγε, ότι ο αείμνηστος ιατρός πατέρας της, πάσχιζε με κάθε τρόπο να παρατείνει την ζωή της Ευαγγελίας καί επειδή δεν σιτίζονταν, την συντηρούσε μέ ορούς πού τελευταία της διοχέτευε από φλεβική σύνδεση πλησίον της καροτίδας τού λαιμού της. Είχε λόγω γήρατος αποδυναμωθεί καί καταστραφεί όλο το υπόλοιπο αρτηριακό σύστημα τού οργανισμού της. Θεωρούσε όμως ανυπόστολο χρέος του να το κάνει αυτό, λόγω των αισθημάτων αγάπης πού έτρεφαν στην Ευαγγελία καί ως ελάχιστη ένδειξη ευγνωμοσύνης για την τεράστια προσφορά της σε όλη την οικογένεια. Ταύτα πρός επίρρωση καί συμπλήρωση τών ήδη αξιόλογων δημοσιευμάτων, σχετικά με την ιστορική προσωπικότητα του καπετάν Χαρίδημου Καπετανάκη. Καί ένα υστερόγραφο: Πάντα η Γερόντισσα Γαλακτία ανέγραφε στο χαρτί μνημονεύσεως των προσφιλών της κεκοιμημένων καί τους γονείς της γιαγιάς της Μαρίας,τον Χαρίδημο καί την Ειρήνη.
Με εκτίμηση καί ευχές
π. Αντώνιος Φραγκάκης
Χαρ. Καπετανάκης: Ένας Μεσαρίτης αφανής αγωνιστής στην Τουρκοκρατία
