Του Γιώργου Βιτώρου
Σε λίγη ώρα, στην εκκλησία του Αγίου Τίτου στον Προφήτη Ηλία του Ηρακλείου, θα παιχτεί η τελευταία σκηνή ενός δράματος.
Ενός δράματος, που μια οικογένεια ξανάπαιξε πριν μερικά χρόνια, όταν έχασε με τον ίδιο τρόπο, έναν δικό της άνθρωπο.
Με τροχαίο δηλαδή.
Με τον πιο τραγικό και άδικο τρόπο.
Κι ήταν μόλις 17 οι ”Μάηδες”, του έφηβου Ματθαίου, που για τελευταία φορά θα τον φιλήσουν δικοί και χωριανοί.
Δεν ξέρω, γιατί από την ώρα που το έμαθα, πάει το μυαλό μου σε δυο μαντινάδες του Γιώργη Καράτζη, που τις αφιερώνω με τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του υπέροχου αυτού νέου:
Πάλι τσ` ελπίδας το δεντρί,
μπόρες το ρίξαν κάτω,
αγώνας πάλι απ` την αρχή
κι όνειρα `που τον πάτο…!!!
Κλαίω γιατί εσβήσανε
πάλι τα όνειρά μου
και ξαναγιάγειρ` ο βαρύς
χειμώνας στην καρδιά μου…