Γράφει ο Μιχάλης Στρατάκης*
Περνώντας το Ζαρό, σκαρφαλώνοντας στον Ψηλορείτη, στη στράτα για τα Βορίζα, υπάρχει ένα ιστορικό μοναστήρι. Η Ι. Μ. Βροντησίου.
Ένας καλόγερος όλος κι όλος την κρατά ζωντανή και λειτουργημένη.
Στην αυλή του μοναστηριού, ένας χιλιόχρονος πλάτανος, μου θύμισε την Ελλάδα και τον προπάππου μου, τον Προμηθέα.
Δίχως σωθικά είναι ο γέρο πλάτανος.
Στη θέση των σωθικών του, ένα σπηλιάρι.
Και όμως, στέκει ολόρθος.
Και θα συνεχίσει να στέκει, ακόμα και όταν θα ‘χουνε ποθάνει όλοι οι γύπες που του ‘φαγαν τα σωθικά και τα γεννοβολήματα τους.
Γιαυτό μου θύμισε την Ελλάδα και τον προπάππου μου τον Προμηθέα.
Κι αισθάνθηκα μεγάλη περηφάνεια, σαν εχώθηκα στο σπηλιάρι, γενόμενος, έστω για λίγο, εγώ τα σωθικά του.
Κι εθάρρουνα πως αναντράνησε ο πλάτανος και σύγκορμα μ’ έσεισε το αναντράνισμα του.
Κι ας ήμουνα βέβαιος πως από πάνω, μέσα στα νέφαλα, συνέχιζαν να πετούνε και να κλωθογυρνούνε γύπες.
* Ο Μιχάλης Στρατάκης κατάγεται από τις Γκαγκάλες του Δήμου Γόρτυνας και είναι Δημοσιογράφος
