Γράφει η Μαρία Μαυρουδή
To απόγευμα της Κυριακής της Τυρινής, οι πιστοί που κατέκλυσαν τους ναούς βίωσαν τον Κατανυκτικό Εσπερινό της Συγγνώμη. ο οποίος ανοίγει το δρόμο για την περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, που θεωρείται ως η διαδρομή των αρετών, της άσκησης και της θεραπείας με βασικό αποκορύφωμα το Θείο Πάθος και την Ανάσταση του Κυρίου.
Η κατανυκτική αυτή περίοδος μετάνοιας επιβάλλεται ως τρόπος ζωής, ο οποίος θα φέρει την συγχώρηση από τον ίδιο τον Θεό αλλά και από τούς υπόλοιπους αδελφούς μας.
Κατανυκτικός Εσπερινός λέγεται, γιατί ψάλλονται κατανυκτικά τροπάρια από το Τριώδιο, που το περιεχόμενό τους διαποτίζεται από τη βαθιά συναίσθηση της αμαρτωλότητας, το πένθος, τη συντριβή τη , μετάνοια και τέλος τη θερμή ικεσία για την άφεση των προσωπικών αμαρτιών.
Επίσης ονομάζεται και Εσπερινός της Συγνώμης γιατί στο τέλος της ακολουθίας οι πιστοί ασπάζονται το Ευαγγέλιο ζητώντας τόσο από τον Ιερέα όσο και από τους παραβρισκόμενους στο ναό συγγνώμη ώστε να ξεκινήσουν συγχωρεμένοι κ με ανάλαφρη την καρδιά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή.
Ετυμολογικά η λέξη «συγ-χωρώ σημαίνει πως χωρώ μαζί με τον Θεο, μαζί με τούς συνανθρώπους μου». Είναι αρκετά δύσκολο να ξεπεράσουμε την εγωπάθεια και τον εγωισμό μας ώστε να καταφέρουμε να ζητήσουμε συγγνώμη για κάτι που προξενήσαμε στους άλλους εσκεμμένα ή εν αγνοία μας.
Είναι η κατάλληλη περίοδος όμως, ώστε να σταθούμε πρώτα μπροστά στην εικόνα του Χριστού και της Παναγίας μας , ζητώντας να μας συγχωρέσουν. Και στη συνέχεια να μπορέσουμε να συγχωρέσουμε ο ένας τον άλλο.
