Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
κι έβγαζε η γη το πρώτο κυκλάμινο.
Τώρα χωριάτες παζαρεύουν τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο!
Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης
Στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μη ξαναβγείς…
Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες
ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο.
Τώρα πετάνε τα αποτσίγαρα οι τουρίστες
και το καινούργιο παν να δουν το διυλιστήριο!
Κοιμήσου Περσεφόνη…
Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία
κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα.
Τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία!
Άδεια κορμιά, σιδερικά, παιδιά κι ελάσματα.
Κοιμήσου Περσεφόνη…
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Ποίηση Νίκος Γκάτσος
Ακούστε το:
There, where pennyroyal and wild mint grew
and earth sprouted her first cyclamen
now peasants bargain for cement
and birds drop dead in the furnace.
Sleep, Persephone in earth’s embrace
to this world’s balcony Come out no more.
There, where mystics joined hands
reverently on entering the sacrificial site
now tourists throw tab ends
and gaze at the new oil refinery.
Sleep, Persephone in earth’s embrace
to this world’s balcony Come out no more.
There, where sea was blessed
and bleating in the fields was a prayer
now trucks carry to the shipyards
empty bodies, children of scrap metal and plating.
Sleep, Persephone in earth’s embrace
to this world’s balcony Come out no more
