Σαφή το πιστεύγαμε εμείς στο χωριό μας, πως ο εδικός μας Επιτάφιος ήτονε πια λίξικος και πια όμορφος απ’ τω ξενοχωριανώ τα επιταφιάκια, πια σουλουπωμένος και πια μπεγεντισμένος,
Μπελαλίδικος ήτονε βέβαια, αφού μας ήπερνε ώρες να τονε στολίσομε με τσι βιόλες και να καταλήξομε όλοι μαζί να ‘χομε μια γνώμη.
Όσο για το ποιάς νοικοκεράς το σεμεδάκι θελα “αγκαλιάσει” το Σώμα του Χριστού;
Μάχη γίνεται κάθα χρόνο!
Ας είναι…
Και ιδού το φετινό αποτέλεσμα, στον Ενοριακό ναό της Αγίας Παρασκευής, που είναι γειτόνισσα μου.
Πέρα απ’ όλα αυτά…
Εύχομαι Χρόνια πολλά σε όλο τον κόσμο!
Η Σταυρική θυσία ας “μιλήσει” επιτέλους στις ψυχές μας…
Ας κάνουμε τόπο στο Χριστό μας, να ‘ρθει στα σπίτια μας και στις ζωές μας.
Πηγή: Mariam Mariam
