Γράφει η Μαρία Μαυρουδή
Ο Άγιος Ιωάννης ο “Αποκεφαλιστής” ο οποίος αποκεφαλίστηκε από τον Ηρώδη θεωρείται ο Άγιος που θεραπεύει από το ρίγος του πυρετού τής ελονοσίας.
Εμείς οι Κρητικοί τον αποκαλούμε και Ριγολόγο ενώ σε άλλες περιοχές της Ελλάδας αποκαλείται Κρυαδίτης, αλλά και Νηστευτής και Νηστικός επειδή η μνήμη του τιμάται με απόλυτη νηστεία.
Στο νησί της Νάξου ονομάζεται και Τιναχτής επειδή σε τινάσσει με ρίγη, αν δεν τηρήσεις τη νηστεία του ή επειδή θεραπεύει το τιναχτικό, δηλαδή τον ελώδη πυρετό.
Στη Θράκη ονομάζεται Κυνηγός, γιατί γύρω στην εορτή του, 29 Αυγούστου, αρχίζει η κυνηγητική περίοδος.
Στο Ρέθυμνο, ο άγιος Ιωάννης ο Ριγολόγος, στην περιοχή του Πετρέ, θεωρείται ως ο θεράπων Άγιος της ελονοσίας. Η παράδοση αναφέρει ότι το εκκλησάκι του Αϊ- Γιάννη που βρίσκεται εκεί έχει κτιστεί από τα χρόνια που οι Τούρκοι δέσποζαν στην Κρήτη. Την εικόνα του τη βρήκε ένας Τούρκος που ήταν άρρωστος, αφού η θέρμη του έκαιγε τα σωθικά, όταν άκουσε να βγαίνει από τα σπλάγχνα μιας σπηλιάς, ανάμεσα από τα δένδρα και τους αγριόθαμνους, μια μελωδική, θεία φωνή. Ο Τούρκος τρέχοντας στη σπηλιά, αναμέρισε τα χόρτα και τα αγκάθια και είδε την εικόνα τού Αϊ- Γιάννη να λάμπει σαν ένα αστέρι. Ένιωσε ότι ήταν η φωνή του Αϊ- Γιάννη που τον προσκαλούσε. Έσκυψε τότε με σεβασμό, πήρε την εικόνα στην αγκαλιά του, κι έταξε στον Άγιο δύο ζώα και λίγο λάδι, αν του έπεφτε ο πυρετός. Ο πυρετός του έπεσε και ο Τούρκος, αμέσως εκπλήρωσε το τάμα του.
Από την πλευρά της λαογραφίας μεγάλη σημεία παρουσιάζει, το τελετουργικό που ακολουθούσαν, στις παλαιότερες εποχές, στην Άνω Βιάννο του νομού Ηρακλείου, όσοι ταλαιπωρούνταν από διάφορες ασθένειες και κυρίως από ελονοσία και κατέφευγαν στη χάρη του Αγίου, για να επιζητήσουν το θείο έλεος του. Ο ασθενής που είχε απλή, αγνή και άδολη λαϊκή ψυχή προσκυνούσε με ευλάβεια τη χάρη του, άναβε τα καντήλια, θύμιαζε τις άγιες εικόνες και, στη τέλος πλενόταν με το αγίασμα που υπήρχε στο συγκεκριμένο προσκύνημα. Στη συνέχεια έδενε στο μανουάλι μια κλωστή ή το μαντίλι του ή ένα κομμάτι που το έκοβε από τα ρούχα του και έλεγε με πραγματική πίστη τα παρακάτω λόγια:
Έπαε σ’αφήνω, Αϊ- Γιάννη μου, τον πυρετό μου…
Έπαε σ’ αφήνω, Αϊ- Γιάννη μου, το ρίγος μου …
Έπαε σ’ αφήνω, Αϊ- Γιάννη μου, την ανορεξία μου και την αρρώστια μου…
Αμέσως μετά ο ασθενής «έζωνε» εξωτερικά την εκκλησία τρεις φορές με μια κλωστή, προφέροντας, και πάλι, τα ίδια λόγια. Ο Άγιος άκουγε τις προσευχές τους και τους χάριζε την υγεία τους.
ΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ!!!
