Του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, Δασκάλου του 16ου Δ. Σχ. Λάρισας
Ο Άγιος Χαράλαμπος, ιερέας στη Μαγνησία της Μ. Ασίας, μαρτύρησε υπέργηρος το 198, στο διωγμὸ του Σεβήρου κατὰ των Χριστιανών.
ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ: Το 1943, το Γερμανικό Στρατηγείο Τρίπολης διέταξε το Διοικητή Φιλιατρών, Κοντάου, εξαιτίας κάποιου σαμποτάζ των ανταρτών, να κάψουν τα Φιλιατρά φονεύοντας τους προκρίτους και να συλλάβουν 1.500 κατοίκους της, στέλνοντάς τους στη Γερμανία σε στρατόπεδα. Ο Κοντάου έδωσε διαταγή στους στρατιώτες του να προχωρήσουν την επομένη στις 6.00 π.μ. στην εκτέλεσή της. Μαθαίνοντάς το ο ιερέας Θεόδωρος Κωτσάκης, προσπάθησε να μεσολαβήσει στους κατακτητές. Αποχωρώντας άπρακτος ο ιερέας από τη γερμανική διοίκηση, ειδοποίησε τους Φιλιατρινούς της Τρίπολης να προσευχηθούν στον Άγιο Χαράλαμπο, πολιούχο Φιλιατρών, για βοήθεια.
ΤΟ ΟΡΑΜΑ: Ο Άγιος, πραγματικά, παρουσιάστηκε την νύχτα στον Κοντάου. Ήταν ένας γέροντας σεβάσμιος, ιεροφορεμένος, που δεν τον είχε ξαναδει ο Γερμανός. Ο γέροντας του ζήτησε ήπια να μην εκτελέσει τη φρικτή εντολή. Εκείνος ξύπνησε, μα ξανακοιμήθηκε, χωρίς να επηρεαστεί. Όμως ο Άγιος επανεμφανίστηκε. Ξαναξύπνησε και στο μυαλό του στριφογύριζαν τα λόγια που άκουσε. Αλλά ήταν αδύνατο να μην εκτελέσει την διαταγή, διότι θα τιμωρούνταν. Ξανακοιμήθηκε. Τότε, τρίτη φορά, ο Άγιος του είπε: “Μη φοβηθείς. Θα φυλάξω εσένα και όλους τους άνδρες σου και θα γυρίσετε στα σπίτια σας σώοι.” Εν συνεχεία τη νύχτα εκείνη, ο Γερμανός αξιωματικός, κατά τα λεγόμενά του, άκουσε κλάματα, από βασανιζόμενους ανθρώπους στην αυλή του. Ύστερα πλησίαζαν μορφές, γυναικών, που κτυπούσαν τα στήθη, θρηνούσαν και καταριόντουσαν για την σφαγή των παιδιών τους. Αυτές οι φωνές γίναν μαύρα σύννεφα που ανέβαιναν στον ουρανό και σκίαζαν τον ήλιο σκοτεινιάζοντας τα πρόσωπα των στρατιωτών του, που τρόμαζαν ζητώντας βοήθεια σταυροκοπούμενοι. Ξύπνησε έντρομος. Πήγε να μιλήσει, αλλά έμενε ενεός βλέποντας, ξύπνιος πια, το γέροντα που είχε μορφή Ορθοδόξου Αγίου. Όταν συνήλθε, άρχισε να σκέφτεται το κακό, που επρόκειτο να γίνει. Αλλά το “καθήκον” του ως αξιωματικού του Χίτλερ τον καλούσε να κάνει την αποτρόπαια πράξη. Ξανάκλεισε τα μάτια. Και ο Άγιος Χαράλαμπος, εμφανίσθηκε απειλητικός λέγοντας επιτακτικά: “Πρόσεξε! Η πόλη δεν θα καεί. Οι κάτοικοι δεν θα συλληφθούν. Είναι αθώοι. Το ακούς;” Τότε σηκώθηκε και χαράματα τηλεφώνησε στον προϊστάμενό του. Άρχισε να μιλάει τρέμοντας, αλλά και ο διοικητής Πελοποννήσου δεν πήγαινε πίσω. Άνοιγε το στόμα του και έβγαιναν άναρθρες κραυγές. Ήθελε να αγριέψει για να εκτελεστεί η διαταγή, αλλά δεν μπορούσε. Αιτία η ίδια: Και αυτός είχε δει τον Άγιο όπως του τον περιέγραψε στο τηλέφωνο ο αξιωματικός του. Τελικά τού ανακοίνωσε: «Γράψτε. Αναστέλλω καταστροφήν της πόλεως. Έλθετε αμέσως ενώπιόν μου αύριον μεσημβρίαν». Ξημερώνοντας ανακοινώθηκε η ανάκληση της απόφασης. Οι κάτοικοι των Φιλιατρών ξεχύθηκαν χαρούμενοι στα καφενεία, στην πλατεία, στους δρόμους, ώσπου αντιλήφθηκαν ομάδα Γερμανών με τον Κοντάου και δυο ιερείς, να κατευθύνονται από τη μια Εκκλησία της πόλης στην άλλη. Ο αξιωματικός έψαχνε να βρει την εικόνα του Αγίου, που είδε. Όταν του ανοίξαν το Ναό της Παναγίας, αναγνώρισε το γέροντα στην εικόνα του Αγιου Χαραλάμπους. Η φωνή του κόπηκε. Ντράπηκε. Σκέπασε με τα χέρια το πρόσωπό του. Σε λίγο τα κατέβασε. Έκανε το σταυρό του. Είπε μερικές προσευχές στη γλώσσα του. Ρώτησε τους ιερείς ποιος ήταν ο εικονιζόμενος. Του διηγηθήκαν πως είναι ο θαυματουργός ιερομάρτυρας του Χριστού, Άγιος Χαράλαμπος. Η ευγνωμοσύνη των Φιλιατρινών στον Άγιο δεν περιγραφόταν. Δοξάζαν το Θεό και ευχαριστούσαν τον Άγιο για το θαύμα.
ΝΕΟΣ ΠΙΣΤΟΣ: Ο αξιωματικός και οι άνδρες του επέστρεψαν, όταν τελείωσε ο πόλεμος, στη Γερμανία, αλώβητοι. Ο Κοντάου διατήρησε ζωηρή την μνήμη του θαύματος. Χρόνια αργότερα, ξεκίνησε με την γυναίκα του από την Γερμανία για τα Φιλιατρά. Δεν πρόλαβε όμως την πανήγυρη, διότι έφτασε την επομένη. Όταν τον είδαν οι Φιλιατρινοί, χάρηκαν και ξαναγιορτάσαν. Έψαλλαν δοξολογία και του κάναν υποδοχές, παραθέτοντάς του εορταστικό τραπέζι. Έκτοτε, συχνά ο Κοντάου με οικογένεια και φίλους πήγαινε στις 10 Φεβρουαρίου στα Φιλιατρά και προσευχόταν με πίστη στον Άγιο. Στην καρδιά του άνθισε η Ορθοδοξία.
Πηγή: larissanet.gr
