Του Γιώργου Βιτώρου
Mετά τη ραγδαία επιδείνωση της υγείας της, ”έφυγε” για τη γειτονιά των αγγέλων και η Φώφη Γεννηματά.
Μου θύμισε το φευγιό της, αυτό του Μπάμπη Δουλγεράκη.
Δεν την είχα δει από κοντά, παρά το φετινό καλοκαίρι στη βάφτιση των παιδιών, της Μαρίας και του Μιχάλη Σαρρή από τον Άγιο Μάμα.
Είχε έρθει με τον Περιφερειάρχη τον Σταύρο Αρναουτάκη, τον Βασίλη Κεγκέρογλου, τον Παύλο Χρηστίδη, την Μαρία Λιονή, τον Μανόλη Όθωνα, τον Γιάννη Κουράκη, τους Δημάρχους Χανίων – Ρεθύμνου – Μυλοποτάμου κ.κ. Σημαντηράκη, Μαρινάκη και Κόκκινο, τους Αντιπεριφερειάρχες Νίκο Ξυλούρη και Νίκο Κακογιαννάκη και πολλούς άλλους στη μεγαλύτερη βάφτιση που έγινε ποτέ στην Κρήτη.
Όταν πήρα το μικρόφωνο, την καλωσόρισα και της ευχήθηκα στην επόμενη συνάντηση, να είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Γέλασε με κείνο το πλατύ αφοπλιστικό γέλιο που θύμιζε τον πατέρα της.
Ήταν πανέμορφη.
Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η ομορφιά της και η λάμψη που εξέπεμπε.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου Παύλο Χρηστίδη πως το φωτεινό χαμόγελό της, ακουμπούσε την ψυχή μας.
Να πάει στο καλό, γιατί ήταν ένας σγουρός πρίνος, ένα μεγάλο ”ισκερό” δεντρό, ως θα `λεγε ο Κόντογλου.
Τα θερμά μου συλλυπητήρια στους δικούς της, ιδιαίτερα στον οικογενειακό της φίλο Μιχάλη Σαρρή, που σπαράσσει για το χαμό της.:
Ο Άδης είναι σκοτεινός
μα με τον πηγαιμό σου,
θα λάμψει κι ίσως άδικα
να κλαίμε το χαμό σου…!!!
