Έχω χωρίσει
με κάποιο σοβαρό δεσμό μου,
που κράτησε τέσσερα χρόνια,
και βρίσκομαι μεσημέρι, σε κάποιο
εστιατόριο όπου όλος ο θίασος τρώει
κι εγώ έχω καθίσει
με τον Παύλο, τον κατοπινό μου
σύντροφο για την υπόλοιπη ζωή μου,
χωριστά σ’ ένα τραπεζάκι.
Μπαίνει μέσα ένας θεατρόφιλος,
βλέπει το θίασο όλους μαζί
κι εμένα χώρια…
– Η Σπεράντζα δεν είναι αυτή; ρωτάει.
– Ναι! του λένε.
– Καλά, πού είναι ο Κώστας;
– Χώρισε, του λένε.
– Κι αυτός που κάθεται μαζί της,
ποιος είναι;
– Ο Παύλος, ο τραγουδιστής.
Και ο τύπος, θαυμάζοντας:
– Βρε την άτιμη!
Δευτέρα αργία δεν κάνει αυτή…
Κι ένα νόστιμο
που μου συνέβη στο γάμο μου!
Ένας γραφικός γάμος στον
Άη Δημήτρη τον Λουμπαρδιάρη,
εκεί στου Φιλοπάππου.
Κουμπάρα η Μπελίντα,
γονιός η Ρένα Ντορ, προσκεκλημένοι
όλοι οι ηθοποιοί της Επιθεώρησης…
Την ώρα που θα έλεγε ο παπάς:
”Νυμφεύεται ο δούλος του Θεού,
τη δούλη του Θεού”, είπε…
”Νυμφεύεται
ο δούλος του Θεού Παύλος,
τη δούλη του Θεού, Φρειδερίκη…”
”Ελπίδα”, του φωνάζω. ”Ελπίδα
καλέ παπά μου, όχι Φρειδερίκη…”
Εν έτει 1966, που έγινε ο γάμος,
υπήρχε ακόμα στην Ελλάδα
Βασιλευομένη Δημοκρατία
και ο καημένος ο παπάς,
συνηθισμένος όπως ήταν
στο μνημολόγιο
Παύλου και Φρειδερίκης,
το έκανε το λάθος…
Σπεράντζα Βρανά
…………………………………………………………..
Απόσπασμα από το βιβλίο:
Έλα, καλέ, τώρααα!
Πηγή: Πρόσωπα
