Πρωτόπιασα λύρα στα δώδεκα και στα δεκαπέντε έκανα διασκεδάσεις σε γάμους και σε πανηγύρια.
Ένιωθα ελεύθερος.
Τώρα είμαι επαγγελματίας.
Δεν ήμουν όμως έτσι.
Ήμουν άνθρωπος όπως ερχότανε, ό,τι ερχότανε.
Ο Γιάννης Μαρκόπουλος και ο Σταύρος Ξαρχάκος με βοήθησαν να βρω κουράγιο στην αρχή που ήρθα στην Αθήνα.
Βέβαια, εμένα, δε με πήραν να με κάνουν τραγουδιστή.
Ήμουν.
Μου έδωσαν δουλειά.
Με αξιοποίησαν.
Μου κάνανε καλό αλλά νομίζω ότι κι εγώ έχω προσφέρει.
Έχω δει πολλά.
Δε θα άφηνα το γιο μου να γίνει τραγουδιστής.
Μεγάλη ατιμία.
Μεγάλη βρωμιά.
Πώς να φάει ο ένας τον άλλο.
Πώς να τον καταστρέψει.
Όσο για τις δισκογραφικές εταιρίες, τον τραγουδιστή τον έχουν για να τον εκμεταλλεύονται.
Για να τον ξεζουμίζουν.
Είμαι πολύ πικραμένος.
Αν δεν είχα την αγάπη του κόσμου θα τα παρατούσα και θα έφευγα.
Θα πήγαινα στο χωριό μου.
Στην ησυχία μου.
Ήμουν μια χαρά εκεί.
Ήμουν κοντά στη φύση.
Η πόλη με πνίγει. Δε μου αρέσει η ζωή της πρωτεύουσας αλλά
είμαι ευχαριστημένος από την αγάπη που μου έχει ο κόσμος.
Αυτό με συγκινεί πολύ.
Συγκινούμαι εύκολα.
Με τρομάζει η κακία.
Με φοβίζει στην καρδιά του ανθρώπου η βρωμιά και στην καρδιά του τόπου η διχόνοια.
Πρέπει να μονιάσουμε για να πάει μπροστά τούτος ο τόπος.
Δεν είναι καλό κάτι;
Να το σβήσουμε όλοι μαζί.
Είναι; Να το υποστηρίξουμε όλοι μαζί.
Είμαι αισιόδοξος. Ο άνθρωπος πρέπει να ελπίζει πως κάποτε θα αλλάξουν τα πράγματα και να αγωνιστεί γι’ αυτό.
Και η ζωή είναι ωραία άμα την παλέψεις.
Άμα την αναζητήσεις.
Άμα την ψάξεις.
Θέλω να τραγουδήσω δικά μου τραγούδια.
Κι άλλα καλά τραγούδια με γερό στίχο και από καλούς συνθέτες.
Και μετά να πάω στην Κρήτη.
Να τακτοποιηθώ εκεί.
Να στεριώσω όπως ήμουν.
Νίκος Ξυλούρης Σαν σήμερα, το 1980, έφυγε από τη ζωή.
………………………………………………………..
Πηγές: Περιοδικό Επίκαιρα (1976)
Απόσπασμα από συνέντευξη στη Λιάνα Κανέλλη.
ogdoo. gr
Πηγή: Πρόσωπα
