Του Νίκου Αντωνακάκη
” Όπως «ο πνιγμένος πιάνεται από τα μαλλιά του» έτσι και η Αξιωματική Αντιπολίτευση νομίζει ότι βρήκε επιτέλους ένα ευνοϊκό αφήγημα, χαμένη μέσα στην ανυπαρξία της.”
Πολύ κουρνιαχτό σήκωσε η ομιλία του Κώστα Καραμανλή στα Ανώγεια στο πολιτικό μνημόσυνο του Ιωάννη Κεφαλογιάννη για τα 10 χρόνια απουσίας του.
Ας βάλουμε, λοιπόν, τα πράγματα σε μία σειρά.
Πρώτον, για τους κάθε λογής συνωμοσιολόγους…
Η παρουσία Καραμανλή στα Ανώγεια δεν προέκυψε χθες. Δεν είδε φως και μπήκε. Η παρουσία του ήταν προγραμματισμένη από τον Ιούλιο. Πολύ πριν τις πρόσφατες εξελίξεις.
Δεύτερον, δεν έχει σημασία πότε μιλάει, αν μιλάει, αν σωπαίνει ένας πρώην πρωθυπουργός. Σημασία έχει αυτό που λέει. Και αν δεν μπορείς να αντιπαραθέσεις επιχειρήματα σε αυτά που λέει μένεις στην ένδεια του «γιατί δεν μίλησε τότε».
Τρίτον, πολλοί λένε ότι ο Κώστας Καραμανλής με την τοποθέτησή του στα Ανώγεια τάχθηκε κατά της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού.
Είτε δεν άκουσαν την ομιλία του, είτε εσκεμμένα και δόλια την διέστρεψαν και την διαστρέβλωσαν.
Ο Κώστας Καραμανλής είπε για το ζήτημα των παρακολουθήσεων ότι αποτελεί ένα πολύ σοβαρό ζήτημα που πρέπει να διαλευκανθεί πλήρως. Ζήτησε να βγουν όλα στο φως. Χωρίς να μείνει καμία σκιά, ιοβόλα σκιά στο πολιτικό σύστημα. Ενώ τόνισε ότι για την παρακολούθηση Ανδρουλάκη επί λέξει:
«Το να προκλήθηκαν τα γεγονότα αυτά από κυβερνητική πρωτοβουλία είναι εκτός από αντιδημοκρατικό και παράνομο, τόσο πέρα από κάθε όριο νοσηρής φαντασίας και πολιτικής ανοησίας που είναι αδιανόητο. Παραμένει όμως επιτακτική η ανάγκη να ξεκαθαριστεί ποιοι και με ποια δικαιολογία ζήτησαν κάτι τέτοιο και ποιοι και πώς το ενέκριναν. Η επίκληση του απορρήτου σε τέτοιες περιπτώσεις υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου. Όλα στο φως λοιπόν και από εκεί και πέρα απαραίτητες και με διακομματική συνεργασία οι διορθώσεις του θεσμικού καθεστώτος που διέπει και την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου αλλά και την εν γένει λειτουργία των μυστικών υπηρεσιών. Αυτά τα στοιχειώδη, για να αποτραπεί η περαιτέρω απαξίωση των θεσμών».
Αλήθεια στην ομιλία Μητσοτάκη στην προ Ημερησίας Διατάξεως συζήτηση στη Βουλή ακούσατε κάτι διαφορετικό; Έστω και με άλλα λόγια…
Και τέταρτον και σημαντικότερο.
Ο Κώστας Καραμανλής είναι ο μακροβιότερος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Έχει διατελέσει πρωθυπουργός της χώρας για 5 και πλέον χρόνια. Και αποτελεί, αρέσει δεν αρέσει, έναν εκ των θεσμικών εγγυητών της ενότητας της Παράταξης.
Μία Παράταξη που δεν ανέχεται από κανέναν να της κουνά το δάκτυλο σε θέματα που άπτονται της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου.
Καθώς αυτή η Παράταξη και ο ιδρυτής της αποκατέστησαν το 1974 τη Δημοκρατία στον τόπο. Αυτή η Παράταξη εγγυάται τη Δημοκρατία. Και 48 χρόνια τώρα από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα η Ελλάδα ζει την καλύτερη περίοδο Δημοκρατίας της σύγχρονης ιστορίας της.
Η θέση μας, η θέση της Παράταξης του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή στο πολύ σοβαρό ζήτημα των υποκλοπών είναι απολύτως ξεκάθαρη.
Καμία σκιά. Όλα στο φως.
Και όλοι εμείς δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να κάνει πολιτική σπέκουλα. Άθλια πολιτική εκμετάλλευση για να αποκομίσει πρόσκαιρα μικροκομματικά οφέλη. Ειδικά σε όλους αυτούς που στη δική τους κυβερνητική θητεία έστησαν ένα άθλιο παραδικαστικό κύκλωμα και κατηγόρησαν, προσπαθώντας να τους σύρουν στη δικαιοσύνη, αθώους πολιτικούς τους αντιπάλους. Που έστησαν έναν άθλιο διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες με σκοπό να ελέγξουν τα μέσα ενημέρωσης με τα βοσκοτόπια. Και σήμερα αντιμετωπίζουν το φάσμα του Ειδικού Δικαστηρίου.
Σε όλους αυτούς που είδαν το θέμα των υποκλοπών σαν «ευκαιρία ζωής». Όπως «ο πνιγμένος πιάνεται από τα μαλλιά του» έτσι και η Αξιωματική Αντιπολίτευση νόμιζε ότι βρήκε επιτέλους ένα ευνοϊκό αφήγημα, χαμένη μέσα στην ανυπαρξία της.
Την περασμένη Τετάρτη ο Κώστας Καραμανλής είπε μία μαντινάδα στα Ανώγεια. Την αφιερώνω στον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
«Άλλο το νάσαι αετός και να τον κάνεις.
Άλλο το να θωρείς κορφές και άλλο να τις φτάνεις».
Λυπάμαι, αλλά πάλι βρήκαν ένα λάθος αφήγημα…
